بررسی میزان خسارت‌های بیماری نوزما در تولید عسل زنبورستان‌‌های منطقه نوشهر و چالوس و راهکارهای پیشگیری از آن

پژوهش های بالینی و آزمایشگاهی دامپزشکی

دوره 3، شماره 8، مهر 1388، صفحه 55-62   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

چکیده

نوزما آپیس (ساندر) یک تک سلولی کوچک از خانواده میکروسپورید می باشد که یک پارازیت در زنبور عسل بشمار می­رود. نوزما آپیس شیو و پراکندگی بسیار وسیع دارد، لذا در مناطق با آب و هوای گرم خشک و استوایی به عنوان یک کشکل اساسی در پرورش زنبور عسل مورد توجه قرار نمی گیرد. در این طرح تحقیقاتی 36 کلنی جمعیت زنبور عسل به کار گرفته شده و تاثیر بیماری نوزما روی کلنی ها در ارتفاعات و مناطق پست با توجه به استفاده از دارو و تاثیرات آب و هوایی مورد مطالعه قرار گرفته اند که چکیده آن به شرح ذیل می باشد: پیشگیری و مبارزه شیمیایی با بیمار نوزما  تا 18 درصد افزایش در تولید عسل در هر جمعیت را به‌همراه داشته است. مهاجرت دادن زنبورها با توجه به تلفات ناشی از آن که تا اندازه‌ای طبیعی است، باعث افزایش تولید عسل تا 33 درصد می‌گردد. شرایط آب و هوایی در ارتفاعات منطقه مورد تحقیق (سرد و خشک) همپنین دوره طولانی در عرضه شهد در مقایسه با منطقه پست (آب و هوای معتدل با رطوبت بالا) که باعث کاهش رشد و شیوع بیماری نوزما و در نتیجه تولید بیشتر می‌گردد (حدود60 درصد).  اختلاف موجود در تولید عسل در داخل گروه‌ها می‌تواند ناشی از اختلاف ژنتیکی (پدران متفاوت) بین کارگرها    (super family) در جمع‌آوری شهد باشد.  عدم تاثیر کامل داروی Fumagillin روی بیماری نوزما را می‌توان تا اندازه‌ای در مقاوم شدن بیماری نوزما در مقابل این دارو بر اثر استفاده متداوم و طولانی آن دانست، که اظهار نظر قابل اطمینان در این رابطه نیاز به تحقیقات جداگانه‌ای دارد.

کلیدواژه‌ها

زنبور عسل؛ بیماری نوزما؛ فوماژلین؛ فومیدل ب

مراجع

1-      Bieneninstitut kirchhein (2005): Virusen der Bienen. Arbeitsblatt 324.

2-      Gross K.P. and F. Ruttner (1970): Entwickelt Nosema Apis Zander eine Resistenz gegenüber dem Antibiotikum Fumidil B. Apidologie 1, 401- 421.

3-      Ritter W. (2006): Nosema cerana. Asiatischer Nosema- Erreger festgestellt. ADIS, der Imkerfreund, 3.

4-      Webster Thomas C. et al. (2004): Nosema Zapis CInfektion Cvon Z ArbeiterinnenZund  Koeniginnen (A. mellifera). Apidologie 35- 49- 54.

5-      Zander et al. (1984): Krankheiten der Biene. Verlag Eugen  Ulmer Stuttgart