بررسی آلودگی‌های کرمی سه گونه چکاوک (خانواده آلودیده) در استان گلستان

پژوهش های بالینی و آزمایشگاهی دامپزشکی

دوره 4، شماره 12، مهر 1389، صفحه 27-30   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

چکیده

در بررسی حاضر، آلودگی‌های انگلی 3 گونه از 17  گونه پرنده وحشی موجود در خانواده آلودیده در ایران تحت مطالعه قرار گرفت. 69 چکاوک کاکل‌دار  (Galerida cristata)، 62 چکاوک پروازی (Alauda arvensis) و20 چکاوک پنجه‌کوتاه (Calandrella rufescens) در استان گلستان، در شمال ایران، آزمایش شد. نماتودهای بدست آمده در الکل 75 درصد حاوی 5 درصد گلیسرین نگهداری و در لاکتوفنول جهت شناسایی گونه شفاف شدند. سستودها و آکانتوسفال‌ها بعد از رنگ‌آمیزی با استوکارمین و هماتوکسیلین، ثابت شدند و توسط کلیدهای تشخیص تحت شناسایی قرار گرفتند.  در پرندگان تحت بررسی لوله گوارش و کیسه‌های هوایی تنها اندام‌های آلوده بودند. از چهار گونه انگل کرمی تشخیص داده شده در این بررسی یک گونه نماتود: دیپلوتریانا سوکولوی (Diplotriaena sokolowi)، سه سستود: رایه‌تینا گالیتینا (Raillietina  gallietina)، آنونکوتنیا گلوباتا (Anonchotaenia  globata) و پاسرلپیس Passerelepis))، یک اکانتوسفال: مدیورنکوس ماکرانتوس (Mediorynchus macranthus) شناسایی گردید.  فراوانی آلودگی‌های کرمی در چکاوک کا‌کل‌دار، چکاوک پروازی و چکاوک پنجه کوتاه در مورد دیپلوتریانا سوکولوی بترتیب 44/1 درصد، 6/ 8 درصد و 0 درصد، در رایه‌تینا گالیتینا 44/11 درصد،61/1 درصد و 5 درصد، در آنونکوتنیا گلوباتا 44/1 درصد، 74/17 درصد و 15 درصد، پاسرلپیس 44/1 درصد، 0 درصد و 0 درصد و در مدیورنکوس ماکرانتوس 34/4 درصد، 83/4 درصد و 0 درصد بود. در بین سه گونه چکاوک تحت بررسی، چکاوک‌های پروازی آلوده‌ترین گونه بودند. همه انگل‌های ثبت شده در این مطالعه از نظر میزبان و منطقه تحت بررسی برای اولین بار در ایران گزارش می‌شود. 

کلیدواژه‌ها

کرم؛ چکاوک؛ ایران

مراجع

1-      Bochkov, V.A. (2000): A new harpirhynchid mite Harpyrhynchoides alaudinus sp.n. (Acari, Harpyrhynchidae) from Alauda arvensis (Passeriformes: Alaudidae) from Russia. Acarina. 8, 2: 91-93.

2-      Eslami, A., Anwar, M. (1973): Frequence des helminthes chez les vollailles in Iran. Res earch Elev Medicine Veterinary Tropical. 26: 309-312.

3-      Eslami, A. (1981): A report on the helminth infections of Turkey (Meleagsis gollopavo) in Iran. Journal of Veterinary Medicine, University of Tehran. 4: 1-5 (with English summary).

4-      Eslami, A., Firuz-Azar, N. (1987): Study on the parasitic infection of domestic ducks of Iran. Journal of Veterinary Medicine, University of Tehran40: 45-54 (with English summary).

5-      Eslami, A. Moradi, M. Rahbari, S., Meshgi, M. (2004): Parasites in woodpeckers (Jynx torquilla, Dendrocopos syriacus) of Iran. Indian Journal Veterinry Parasitology. 18, 1: 85-86.

6-      Evans, M.I. (1994): Important Bird areas in the Middle East. Birdlife. Int. Inc. 410.

7-      Galkin, A.K. (1981): Cestodes of Passeriform on the Kurshskii Spit. an ecological faunistis outline. Trud Zoology Institute Leningard. 108: 53-98.

8-      Hosseini, S. H., Seifuri, D., Eslami, A., Nabian, S. (2001): Parasitic infections of grey goose (Anser anser) in Gilan Province, Iran. Journal of Veterinary Medicine, University of Tehran. 56, 1: 57- 60 (with English summary).

 

9-      Lisitsyna, O.I. (1994): Acanthocephalans from the genus Mediorhynchus (Acanthocephala) Parasite of bird in the Ukraine Vest Zoology. 4, 3: 12-18.

10-  Mobedi, I., Sehhatisabet, M.E., Razmian, E., Shaiei, S. (2006): First record of Diplotriaena henri, Blance, 1919, from the great coot tit, Parus ater  with new report from the great tit. Parus Major in the Middle East. Helmintologia. 43, 3: 239-241.