نگاهی تازه بر تامین امنیت اجتماعی دوران رضا‌شاه (با تاکید بر آزادی‌های اجتماعی- سیاسی)

پژوهش نامه تاریخ

دوره 16، شماره 62، خرداد 1400   

نوع مقاله: پژوهشی

نویسندگان

سیاوش شهریور¹؛ سهیلا ترابی فارسانی^{* 2}؛ علی رضا ابطحی³

¹دانشجوی دکتری گروه تاریخ، واحد نجف آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجف آباد، ایران.

²دانشیار، گروه تاریخ، واحد نجف آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجف آباد، ایران (نویسنده مسئول)( [e-mail] )

³استادیار، گروه تاریخ، واحد نجف آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجف آباد ، ایران ( [e-mail])

چکیده

دراین پژوهش به ناامنی اجتماعی در سیاست و عملکرد پهلوی اول به اختصار پرداخته شده است تلاش رضا شاه و سیاست های او برای تاسیس دولت مدرن و گسترش تجدد ونوسازی همه جانبه(اقنصادی، اجتماعی، سیاسی و...) یک مقطع اساسی و روشن در تاریخ ایران است که از طریق پیوند دادن دولت پهلوی اول با ایدولوژی های نوین(ناسیونالیسم) و پیشینه های تاریخی(باستان گرایی) توانست اقدامات و سیاست های مهمی را در آن برش زمانی ایجاد کنند. این نوسازی و نوخواهی اگر چه توانست درحوزه امنیت و مولفه های آن در بخش سیاسی و اجتماعی کارکردهای مثبت داشته باشد اما زمینه ساز ناامنی های اجتماعی اساسی و خطرناک هم گردید که دراین مقاله درصدد تبیین و تحلیل آن هستیم. این نوشتار درصدد است تا علل ناامنی‌های اجتماعی که در برنامه‌های نوسازی پهلوی اول ایجاد شد را دریابد و به این سؤال پاسخ دهد که سیاست‌های عصر پهلوی اول چه پیامدهایی برای امنیت اجتماعی در‌برداشت و راهکارهای امنیت اجتماعی در عصر پهلوی اول چه بوده است. روش تحقیق به کار گرفته شده در این پژوهش روش توصیفی است تا از طریق آن بتوان اطلاعات تاریخی به دست آمده را بهتر تحلیل کرد.

کلیدواژه‌ها

امنیت اجتماعی؛ آزادی های اجتماعی – سیاسی؛ ناامنی اجتماعی؛ پهلوی اول

مراجع