واکاوی جایگاه سعادت در مکتب اخلاقی و سیاسی افلاطون

سیاست پژوهی ایرانی (سپهر سیاست سابق)

دوره 8، شماره 28، تیر 1400، صفحه 117-140   

نوع مقاله: مروری

شناسه دیجیتال (DOI): 10.22034/sej.2021.1923542.1301

نویسندگان

حمیدرضا معمری¹؛ خدایار مرتضوی^{* 2}

¹دانشجوی دکتری اندیشه سیاسی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

²استادیار، دانشکده علوم سیاسی، واحد تهران جنوب، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

چکیده

هدف پژوهش حاضر تبیین نوع نگاه افلاطون به جهان زندگی و حیات است، آنجا که این فیلسوف با اتکاء به اصولی ثابت، صحبت از غایت حیات می‌‌کند و به زبان استادش سقراط، سخن می‌‌گوید و سعادت را به عنوان غایت‌‌الغایات مطرح می‌‌کند. سوال اصلی پژوهش این است که آیا میان اندیشه سیاسی و اندیشه اخلاقی افلاطون ارتباطی وجود دارد؟ نقطه‌‌ی اشتراک این ارتباط چیست؟ روش پژوهش تفسیری ـ انتقادی بوده و نتایج نشان داد همانطور که اخلاق و سیاست در فلسفه سیاسی کلاسیک، پیوندی عمیق دارند، مفهوم سعادت به خصوص در اخلاق غایت‌‌محور کلاسیک، نیز حلقه وصل اخلاق و سیاست است.

کلیدواژه‌ها

افلاطون؛ سعادت؛ فضیلت؛ معرفت؛ اخلاق؛ سیاست؛ سقراط

مراجع

ابن سینا (1363). الشفاء. قم: انتشارات بیدار.

اسکینر، کوئینتن (1393). بینش‌‌های علم سیاست. ترجمه فریبرز سعیدی. تهران: نشر فرهنگ جاوید.

اسلامی، سید حسین (1382). نسبت اخلاق و سیاست. علوم سیاسی، 7(26).

اعوانی، شهین (1394). سعادتمندی انسان از منظر افلاطون. جاویدان خرد، 12(28).

افلاطون (1366). دوره آثار. ترجمه محمدحسن لطفی. تهران: انتشارات شرکت سهامی انتشار خوارزمی، ج 2،3.

افلاطون (1374). جمهور. ترجمه فوأد روحانی. تهران: شرکت انتشارات علمی و فرهنگی، چاپ ششم.

داورى اردکانى، رضا (1374). فلسفه چیست؟. تهران: انتشارات پژوهشگاه علوم انسانى و مطالعات فرهنگى.

دهخدا، علی‌‌اکبر (1365). لغت‌‌نامه. تهران: انتشارات موسسه لغت‌‌نامه دهخدا، ج 29.

دورانت، ویل (1337). تاریخ تمدن. ترجمه احمد آرام و همکاران. تهران: نشر اقبال.

دوورژه، موریس (1379). اصول علم سیاست. ترجمه ابوالفضل قاضی پناهی. تهران: نشر دادگستر.

رابینسون، دیو؛ گارات، کریس (1378). اخلاق. ترجمه علی‌اکبر عبدل‌آبادی. تهران: نشر شیرازه.

راسل، برتراند (1355). اخلاق و سیاست در جامعه. ترجمه محمود حیدریان. تهران: انتشارات بابک.

راغب اصفهانی، حسین (1412ق). مفردات الفاظ القرآن. لبنان- سوریه: نشر دارالعلم- الدار الشامیه.

طباطبایی، سید جواد (1373). زوال اندیشه سیاسی در ایران. تهران: انتشارات کویر.

طباطبایی، سید محمدرضا (1388). اخلاق و فلسفه سیاست. قبسات، 14(51).

طوسی، خواجه نصیرالدین (1391). اخلاق ناصری. ترجمه مجتبی مینوی. تهران: انتشارات خوارزمی.

عنایت، حمید (1362). اندیشه سیاسی در اسلام معاصر. تهران: انتشارات خوارزمی.

عیوضی، محمدرحیم (1383). اخلاق و سیاست. کتاب نقد، 30.

کاپلستون، فردریک (1367). تاریخ فلسفه. ترجمه سیدجلال‌الدین مجتبوی. تهران: نشر علمی و فرهنگی، ج1.

گمپرتس، تئودور (1375). متفکران یونانی. ترجمه محمدحسن لطفی. تهران: نشر خوارزمی.

مسعودی، جهانگیر؛ ساداتی‌‌زاده، سید سجاد (1394). رابطه اخلاق و سیاست. اخلاق در علوم و فناوری، 10(3).

مکاینتایر، السدیر (1379). تاریخچه فلسفه اخلاق. ترجمه انشاءالله رحمتی. تهران: نشر حکمت.

هولمز، رابرت ال (1382). مبانی فلسفه اخلاق. ترجمه مسعود علیا. تهران: نشر ققنوس.

Macdonald, D.B.; Patman, R.G. & Mason-Parker, B. (2007). The Ethic of foreign Policy. Burlington, Ashgate Publishing.

Platon, S.D. (1998). Philosophische Bibliothek. Germany: Von Felix Meiner.