برآورد نابرابری درآمد و فقر شهری و روستایی استان هرمزگان در مقایسه با کل کشور

مدلسازی اقتصادی

دوره 15، شماره 53، خرداد 1400، صفحه 1-24   

نوع مقاله: پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.30495/eco.2021.1929050.2513

نویسندگان

حسین حیدری¹؛ اسمعیل ابونوری^{* 2}؛ احمد جعفری صمیمی³؛ یونس نادمی⁴

¹دانشجوی دکتری علوم اقتصادی، گروه اقتصاد، دانشگاه سمنان، سمنان، ایران

²استاد اقتصادسنجی و آمار اجتماعی، گروه اقتصاد، دانشگاه سمنان، سمنان، ایران

³استاد اقتصاد، گروه اقتصاد، دانشگاه مازندران، بابلسر، ایران

⁴استادیار اقتصاد، گروه اقتصاد، دانشگاه آیت الله بروجردی، گلستان، ایران

چکیده

در این مقاله روند فقر و نابرابری در استان هرمزگان و کل کشور به تفکیک مناطق شهری و روستایی طی دوره زمانی 1363-1398 برآورد شده است. برای این منظور، از ریزداده‌های طرح درآمد- هزینه منتشره سالانه در مرکز آمار ایران استفاده و شاخص ضریب جینی به صورت ناپارامتریک، خط فقر و سپس شکاف فقر به دست آمده است. سپس، برای مقایسه نابرابری و هم‌چنین، فقر بین مناطق شهری و روستایی استان هرمزگان با مناطق شهری و روستایی کل کشور از 6 الگوی رگرسیونی تحلیل واریانس استفاده شده است. نتایج نشان داده است که فقر و نابرابری در مناطق شهری استان هرمزگان از فقر و نابرابری در مناطق روستایی استان کم‌تر بوده است.  فقر در مناطق شهری و روستایی استان هرمزگان به ترتیب از فقر در مناطق شهری و روستایی کشور بیش‌تر بوده است؛ در حالی که نابرابری در مناطق شهری و روستایی استان هرمزگان به طور معنادار به ترتیب از مناطق شهری و روستایی کشور کم‌تر بوده است.

کلیدواژه‌ها

طبقه‌بندی JEL: C10 C55؛ D31؛ R20؛ . واژگان کلیدی: ضریب جینی؛ شکاف فقر؛ تحلیل واریانس؛ استان هرمزگان؛ ایران

اصل مقاله

 

1. مقدمه

پژوهشگران بر این باورند که فقر و نابرابری موجب بروز مشکلات اقتصادی، اجتماعی، فـرهنگی و سـیاسی می‌گردد. سطح بالای نابرابری و فقر، سرمایه انسانی و سرمایه اجتماعی را تضعیف می­کند؛ بدین صورت که نابرابری درآمد موجب افزایش بدگمانی و استرس در بین افراد جامعه شده، مشارکت اجتماعی را کاهش می­دهد و هم‌چنین، موجب واکنش­های خشم‌آلود افراد نسبت به وقایع پیرامون خود می­شود (گلی، محمودیان، تیاترج، گلی، 1397). بنابراین، ضروری است مطالعات بیش‌تری پیرامون فقر و نابرابری صورت گیرد تا راهکارهای عملی جهت کاهش آن ارائه شود.

از طرف دیگر، نابرابری و تأثیر آن بر رشد اقتصادی و دیگر فرایندهای اجتماعی باعث طرح این سؤال اساسی شده است که آیا فقرا از رشد اقتصادی و آثار آن، بهره‌ای خواهند برد؟ برای پاسخ به این سؤال، پژوهشگران به دو گروه تقسیم شده‌اند؛ 1) گروهی استدلال می­کنند که رشد اقتصادی، به طور خودکار، فقرا را منتفع خواهد کرد و آن­ها را از فقر نجات خواهد داد؛ اما، در طرف مقابل، 2) گروه دیگری معتقدند که رشد اقتصادی به تنهایی برای از بین بردن فقر کافی نیست و چگونگی توزیع منافع رشد نیز دارای اهمیت است. این گروه بر این باوراند که کاهش نابرابری به اندازه رشد اقتصادی برای ریشه‌کن کردن فقر، مؤثر است. بر این اساس، هرچند ممکن است گروه­هایی از مردم از رشد اقتصادی بهره­مند شوند؛ اما، این امکان نیز وجود دارد که وضعیت گروه­هایی از مردم در اثر رشد اقتصادی بدتر شود. این گروه از محققان معتقدند که نابرابری افزون بر اینکه به ­صورت مستقیم سبب افزایش نرخ فقر می­شود، به صورت غیرمستقیم نیز سرعت کاهش فقر در اثر رشد اقتصادی را تحت تأثیر قرار می­دهد (راغفر، باباپور، یزدان‌پناه، 1394).

بنابراین، آﮔﺎﻫﻲ از ﭼﮕﻮﻧﮕﻲ وﺿﻌﻴﺖ نابرابری درآمدی در ﻛﺸﻮر و نیز اﺳﺘﺎنﻫﺎی ﻣﺨﺘﻠﻒ از اوﻟﻮﻳﺖﻫﺎی ﻣﻬﻢ ﺳﻴﺎﺳﺖﮔﺬاری در زﻣﻴﻨﻪ ﺗﻮﺳﻌﻪ به شمار می‌آید. واقعیت‌های مشهود در بیش از سی استان کشور بیانگر آن است که به دلیل برخی از مواهب جغرافیایی و منطقه­ای، برخی از استان­ها به عنوان مناطق توسعه‌یافته­تر شناخته می­شوند. به عبارت دیگر، سرانه تولید ناخالص داخلی برخی از استان­ها زیاد و برخی اندک است. هم‌چنین، توزیع جمعیت در استان­های کشور به صورت ناهمگن بوده و در برخی استان‌ها تراکم جمعیت استان بسیار زیاد و در برخی اندک می­باشد.

افزون بر این، الگوهای سیاستی و تابع رفاه اجتماعی کشور به گونه­ای بوده است که برخی از استان­ها از نظر زیرساخت­های لازم برای رشد، برخوردارتر از سایر استان­ها هستند. ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت ﻣﺨﺘﻠﻔﻲ در زﻣﻴﻨﻪ نابرابری در ﻛﺸﻮر اﻧﺠﺎم ﺷﺪه اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﻴﺸ‌‌ﺘﺮ آن­ها ﺑﻪ ﻃﻮر ﻛﻠﻲ ﺑﻪ ﺑﺮرﺳﻲ وﺿﻌﻴﺖ نابرابری در ﺳﻄﺢ ﻛﺸﻮر ﭘﺮداﺧﺘﻪاﻧﺪ و کم‌تر ﺑﻪ وﺿﻌﻴﺖ نابرابری ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻣﻨﻄﻘﻪای ﺗﻮﺟﻪ کرده‌اند (ابونوری و عباسی، 1386).

ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﮔﺴﺘﺮه ﭘﻬﻨﺎور ﺟﻐﺮاﻓﻴﺎی اﻳﺮان و در راﺳﺘﺎی ﺑﺮﻧﺎﻣﻪرﻳﺰی ﻣﻨﻄﻘﻪای، ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻧﺎﺑﺮاﺑﺮی ﺑﻪ ﺗﻔﻜﻴﻚ اﺳﺘﺎن­ﻫﺎ برای ﺑﺮﻧﺎﻣﻪرﻳﺰی ﺻﺤﻴﺢ و ﺗﺨﺼﻴﺺ اﻋﺘﺒﺎرات ﻻزم ﺑﺮای کاهش نابرابری مفید خواهد بود. از زﻣﺎن ﭘﯿﺮوزی اﻧﻘﻼب اﺳﻼﻣﯽ ﺗﺎﮐﻨﻮن، ﺳﯿﺎﺳﺖﮔﺬاران و ﺑﺮﻧﺎﻣﻪرﯾﺰان در ﻗﺎﻟﺐ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ­های ﺗﻮﺳﻌﻪای با اﻫﺪاﻓﯽ ﻧﻈﯿﺮ ﺗﺤﻘﻖ ﻋﺪاﻟﺖ اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ، ﺑﻬﺒﻮد ﺗﻮزﯾﻊ درآﻣﺪ را ﻣﺪﻧﻈﺮ ﻗﺮارداده­اند. در این مقاله سعی شده است نابرابری در توزیع درآمد و فقر در استان هرمزگان به تفکیک مناطق شهری و روستایی برای دوره 1363-1398 بررسی و تحلیل شود. در دوره یاد شده از تمام ریزداده‌های به هنگام موجود و در دسترس استفاده شده است.

 

2. مروری بر ادبیات

2-1. شاخص­های اندازه‌گیری نابرابری درآمد

مهم‌ترین شاخص­های اندازه­گیری نابرابری درآمد عبارتند از:

نسبت محرومیت، ضریب جینی، ضریب انگل و شاخص کاکوانی.

 

-‌ نسبتمحرومیت

نسبت محرومیت که نسبتی است از چندک‌های درآمد؛ برای مثال نسبت سهم درآمد فقیرترین 20 درصد به سهم درآمد غنی‌ترین 20 درصد  در توزیع درآمد (جعفری صمیمی، 1371):

 

دامنه این شاخص بین صفر و یک است. دامنه B می‌تواند به شکل دیگری نیز محاسبه شود که شکاف بین دو سهم درآمدی را نشان دهد:

 

برای یک مطالعه جامع درباره ارزیابی و سازگاری شاخص‌های نابرابری با استفاده از ریزداده‌های ایران به ابونوری و اسناوندی (1384) مراجعه شود. در این مقاله شاخص‌های اثباتی یا عینی نابرابری مانند ضریب تغییرات، انحراف از میانگین نسبی، واریانس لگاریتم درآمدها، شاخص تایل، شاخص‌های اخلاقی یا قیاسی نابرابری مانند شاخص دالتون و شاخص اتکینسون با جزییات مطرح شده‌اند. این شاخص‌ها براساس هفت ویژگی اساسی (انتقال پیگو- دالتون، اصل عدم حساسیت نسبت به تغییر متناسب تمامی درآمدها یا استقلال از میانگین درآمد جامعه، اصل حساسیت به تغییر برابر تمامی درآمدها، اصل عدم حساسیت نسبت به تغییر متناسب به تعداد افراد تمامی گروه‌ها و سطوح درآمدی، اصل تقارن، اصل بهنجارسازی، و اصل عملیاتی) باهم مقایسه شده‌اند. در میان شاخص‌های فوق تنها ضریب جینی با هفت اصل فوق تطابق داشته است. در ادامه شاخص ضریب جینی، ضریب انگل و شاخص کاکوانی بازتعریف می‌شود.

 

-‌ ضریب جینی

ضریب جینی، رایج‌ترین شاخص نابرابری است که در سال 1912 توسط کورادو جینی[1] معرفی شد. از لحاظ ریاضی، ضریب جینی نصف اختلاف میانگین نسبی (میانگین حسابی ارزش مطلق اختلاف هر جفت از درآمد) است که به صورت زیر تعریف می‌شود:

 

که در آن، G ضریب جینی، N تعداد خانوارهای بررسی شده،میانگین هزینه خانوارهای بررسی شده و Y هزینه خانوارهای بررسی شده می­باشد. علاوه براین، در بسیاری از مطالعات برای برآورد شاخص نابرابری، ضریب جینی ناپارامتریک به کار رفته که به شرح زیر است:

 

به طوری که X_i و Y_i به ترتیب، فراوانی نسبی تجمعی خانوارها و فراوانی نسبی تجمعی هزینه (درآمد) خانوارهای تا ردیف I می­باشد (ابونوری و خوشکار، 1385).

 

-‌ ضریبانگل

این شاخص که از نسبت هزینه‌های خوراکی به کل هزینه­های مصرفی به دست می­آید، نشان می‌دهد که چه سهمی از درآمد خانوار، صرف هزینه‌های اولیه و مواد خوراکی می‌شود. هر چه این ضریب بیشتر باشد، نشان می‌دهد که سهم بیشتری از درآمد خانوارها صرف هزینه موارد خوراکی می‌شود و این خود یکی از نشانه‌های فقر در جامعه است. بررسی‌های اقتصادی نشان داده است که هر چه سطح درآمد خانوارها افزایش می­یابد، سهم هزینه‌های خوراکی آن­ها از سبد مصرفی کاهش یافته و به سهم هزینه­های غیرخوراکی نظیر بهداشت، درمان، تفریحات و سرگرمی افزوده می‌شود. بنابراین، هر چه ضریب انگل در جامعه‌ای کوچک‌تر باشد، نشان می‌دهد که سطح رفاه در آن جامعه بیشتر است (نخجوانی، 1384).

 

-‌ شاخص کاکوانی

کاکوانی (1980) معیار اندازه‌گیری نابرابری را به شکل زیر پشنهاد کرد:

 

که در آن l ارتفاع منحنی لورنز می‌باشد. اگر همه افزاد یا خانوارها درآمد مساوی داشته باشند، l برابر  خواهد شد. لذا منحنی لورنز تبدیل به یک خط می شود. در این صورت مقدار شاخص برابر صفر می شود. لیکن اگر کل درآمد جامعه به یک فرد یا خانوار تخصیص داده شود، l برابر 2 گردیده و نابرابری کامل خواهیم داشت. معیار نابرابری کاکوانی از خانواده منحنی های لورنز است که به انتقال درآمد در همه سطوح درآمدی حساس هستند. کاکوانی برای معرفی شاخص نابرابری خود دو نقطه P و Q را روی منحنی لوزنز در نظر می­گیرد، که مختصات (p,q) و (p+ᅀp , q+ᅀq) دارند. پس فاصله PQ برابر خواهد بود با:

 

بنابراین، معیار نابرابری پیشنهاد شده توسط کاکوانی به صورت زیر خواهد بود (فطرس و شهبازی، 1395):

 

 

2-2. شاخص­های اندازه­گیری فقر

برای درک بهتر اندازه فقر در این بخش به برخی از مهم‌ترین شاخص‌های اندازه‌گیری فقر اشاره می‌شود:

 

-‌ شاخص نسبت سرشمار (نرخ فقر)

این شاخص به صورت نسبت تعداد افراد فقر به تعداد کل افراد جامعه به صورت زیر تعریف می‌شود:

 

به طوری که q بیانگر تعداد افراد فقیر و N بیانگر کل افراد جامعه می‌باشد. این شاخص بیان می­کند که چه نسبتی از افراد زیر خط فقر زندگی می­کنند. اندازه این شاخص بین صفر (حالتی که هیچ فقیری در جامعه وجود نداشته باشد) و یک (حالتی که کلیه افراد در جامعه فقیر باشند، یعنی درآمد کلیه افراد جامعه کمتر از درآمد متناظر با خط فقر باشد) تغییر می­کند. اشکال عمده این شاخص این است که نسبت به انتقال درآمد بین فقرا و حتی بین فقرا و غیرفقرا حساس نبوده و علاوه بر آن، این شاخص نسبت به کاهش درآمد فقرا نیز حساس نمی باشد (عربی و خداپرست مشهدی، 1393).

 

-‌ شاخص شکاف فقر

این شاخص بر فاصله کل فقرا نسبت به خط فقر که بیانگر عمق فقر می باشد، مبتنی می‌باشد. به عبارت دیگر، این شاخص میانگین شکاف فقر در جامعه بوده که در آن، شکاف فقر برای غیرفقیر صفر محسوب می‌شود. شاخص شکاف فقر، میزان درآمد لازم برای انتقال فقرا به بالای خط فقط به صورت رابطه زیر می‌باشد:

 

به طوری که n تعداد افراد جامعه، q تعداد افراد فقیر، z خط فقر و x_i درآمد i امین فرد فقیر می­باشد (فطرس و شهبازی، 1395).

 

 

-‌ شاخصفاستر،گریر و توربک[2]

این گروه از شاخص­ها که توسط فاستر، گریر و توربک پیشنهاد شده و با علامت (FGT) نمایش داده می‌شوند، بیانگر آن هستند که میزان فقر حاصل از بررسی زیر گروه‌های مختلف جمعیت را می­توان با یکدیگر جمع کرده و به میزان واحدی از فقر کل جمعیت دست یافت. آن­ها شاخص خود را به صورت رابطه زیر ارائه دادند:

 

به طوری که اگر  باشد، این شاخص به شاخص سرشمار و اگر برابر با یک باشد، به شاخص شکاف فقر تبدیل می‌شود. اگر برابر 2 باشد، بدین معنی است که این شاخص حساسیت بیشتری به عمق فقر نشان داده و به شاخص FGT تبدیل می‌شود (راغفر و همکاران، 1394).

 

2-3. مروری بر ادبیات تجربی نابرابری درآمدی و فقر

با توجه به اهمیت نابرابری درآمدی در اقتصاد، مطالعات تجربی گسترده در این موضوع وجود دارد. در این پژوهش به تازه ترین آن­ها توجه شده است که در جدول (1) به صورت خلاصه منعکس شده است.

 

 

جدول1. جمع‌بندی تحقیقات مرتبط با موضوع تحقیق

سال	محقق/ محققان	موضوع	مهمترین نتایج
2012	پد و همکاران[3]	تحلیل اقتصادسنجی فضایی نابرابری درآمد و رشد اقتصادی در فیلیپین	نابرابری درآمدی بر رشد درآمد سرانه تأثیر مثبت و معنا­داری دارد؛ گرچه بزرگی این اثر در مناطق مختلف یکسان نیست. استان­های فقیر، رشد اقتصادی کندتری نسبت به استان های ثروتمند دارند.
2013	دیسیلوا[4]	بررسی نابرابری مخارج شهری و روستایی سریلانکا	در دهک­های پایین درآمدی نقش تفاوت در سرمایه انسانی غالب است و در دهک­های بالای درآمدی، نقش تفاوت در بازدهی برای مشخصات برابر سرمایه انسانی غالب است.
2014	یو و همکاران[5]	بررسی مقایسه ای نابرابری منطقه ای در چین و آمریکا طی 2008-1978	ابزارهای نظیر نمودارهای عنکبوتی و شبکه ای که برای شاخص مورانس رسم شده بود نشان داد که پدیده خوشه­بندی فضایی هم در اقتصاد آمریکا و هم در اقتصاد چین قابل مشاهده است.
2015	برو[6]	بررسی نابرابری در کانادا با دید منطقه ای	نابرابری بین استان هایی که در غرب کانادا قرار گرفته اند بالا بوده ولی نابرابری در مناطق شرقی کمتر می باشد. همچنین بین مناطق شهری و روستایی نابرابری وجود دارد.
2016	کارسما و همکاران[7]	نقش سن و آموزش نیروی کار در همگرایی درآمدی کشورهای اروپایی	روند پیری کشورهای اروپایی به کاهش سرعت همگرایی درآمدی منجر خواهد شد. تسریع آموزش نیروی کار می­تواند بر همگرایی درآمدی بیفزاید.
2017	هررا[8]	نابرابری به عنوان عامل تعیین کننده تداوم فقر	کاهش فقر مداوم تنها در صورتی موفق خواهد بود که انواع مختلف نابرابری درآمد کاهش یافته یا محدود شود.
2018	نیما و گایست[9]	بررسی تأثیر دخالت مالی و ثبات بر فقر و نابرابری درآمد در کشورهای منا	دخالت مالی، نابرابری درآمد را کاهش و جمعیت و تورم، نابرابری درآمد را افزایش می­دهد. دخالت مالی تأثیری بر فقر ندارد، در حالی­که جمعیت، تورم و باز بودن تجاری، فقر را افزایش می­دهد.
2019	سانتسو پریرا و همکاران[10]	آیا انرژی­های نو بر توزیع درآمد و ریسک فقر خانوارها اثر گذار است؟	به دلیل افزایش هزینه­های ناشی از انرژی­های تجدیدپذیر، متغیرهای توزیع درآمد و ریسک فقر خانوارها مستقیماً در کوتاه­مدت و بلندمدت با ترویج انرژی­های تجدیدپذیر مرتبط می­باشند.
1376	ابونوری	عوامل مؤثر بر توزیع درآمد در ایران 70-1350	1% تورم، 06/0% به نابرابری هزینۀ خانوارها در دورة بعد می­افزاید. اشتغال و بهره­وری آثار کاهشی بر سطح نابرابری داشته است.
1384	ابونوری و اسناوندی	برآورد و ارزیابی سازگاری شاخص­های نابرابریی با استفاده از ریز داده­ها در ایران	میانگین ضریب جینی مناطق شهری طی دوره 80-1379 در مقایسه با دوره 78-1375 به طور معناداری افزایش یافته است. در حالی که میانگین ضریب جینی در مناطق روستایی در این دوره ها تفاوت معناداری از نظر آماری نداشته است.
1385	ابونوری  و خوشکار	تأثیر متغیرهای کلان اقتصادی بر توزیع درآمد ایران به تفکیک استان	نمی­توان فرضیۀ کوزنتس را پذیرفت. همچنین نسبت درآمدهای مالیاتی به محصول ناخالص استانی، تورم و مجموع هزینه­های جاری و عمرانی بر نابرابری درآمد اثر مثبت داشته­اند.
1387	طیبی و همکاران	بررسی عوامل تعیین­کننده نابرابری اقتصادی در کشورهای منتخب اسلامی	با مدل رگرسیونی و شناسایی عوامل مؤثر بر ضریب جینی دریافتند که سیستم بانکداری غیر ربوی، در کشورهای منتخب، در کاهش فقر و سطح نابرابری اقتصادی تأثیر دارد.
1391	اشرفی پور و همکاران	بررسی تأثیر توسعه مالی بر فقر و نابرابری درآمدی ایران	توسعه مالی از طریق تأثیر بر رشد اقتصادی سهم به سزایی در کاهش فقر و نابرابری دارد. آزادسازی تجاری، افزایش مخارج مصرفی دولت و افزایش نرخ تورم باعث افزایش فقر شده است.
1393	عربی و خداپرست مشهدی	بررسی مهم‌ترین شاخص‌های رفاه اجتماعی و تغییرهای نابرابری درآمد در خراسان شمالی	روند نابرابری درآمد بر اساس شاخص‌های محاسبه‌شده در مناطق روستایی در سطح کشور و خراسان شمالی دارای نوسان بوده و در سال 1390 کاهش داشته است. خراسان شمالی در مقایسه با کشور توزیع نابرابر درآمد را طی دورة بررسی شده نشان می‌دهد.
1394	راغفر و همکاران	رابطه رشد اقتصادی با فقر و نابرابری طی برنامه­های اول تا چهارم توسعه	محاسبه نرخ رشد معادل فقر و مقایسه نتایج برنامه­های توسعه اول تا چهارم نشان داد که سیاست اثرگذاری برای دستیابی به رفاه و آسایش مستمر دنبال نشده است.
1395	خالصی و پیرایی	بررسی رابطه رشد اقتصادی و نابرابری درآمدی بین استان­های ایران	نابرابری درآمدی بین استانی، رشد اقتصادی را در کوتاه مدت کاهش می دهد که تنها بخشی از این کاهش در بلند مدت از بین خواهد رفت. رشد اقتصادی در کوتاه مدت، نابرابری درآمدی بین استانی را افزایش و در بلندمدت آن را کاهش می­دهد.
1396	محمدزاده و همکاران	بررسی تأثیر نابرابری و فقر بر روی شاخص های سلامت عمومی	نابرابری درآمد و فقر از یک سو موجب کاهش سلامت عمومی گردیده و از سوی دیگر سهم افراد از پرداخت­های بهداشتی و درمانی را افزایش می­دهد. سطح آموزش نیز موجب ارتقای سلامت جامعه و کاهش پرداخت­های مستقیم و خصوصی افراد می­شود.
1397	گلی و همکاران	اندازه گیری نابرابری رفاهی در ایران	بیش از 90 درصد از نابرابری رفاهی بین دهک های بالا و پایین درآمدی از نگاه اقتصاد اسلامی و متعارف کارا است، اما سهم فقرا از درآمد ثروتمندان غیرقابل چشم پوشی است طوری که این سهم در سال 1388 بالاترین و در سال 1390 تا 1393 افزایشی بوده است.

منبع: گردآوری محقق

 

3. روش تحقیق

حساسیت نابرابری توزیع درآمد و فقر از بعد سیاست و اقتصاد کشورها، تلاش در دقت اندازه­گیری آن را ضروری کرده است. در سال­های اخیر، با استفاده از نرم­افزارهای موجود، امکان دسترسی و پردازش ریز داده­ها فراهم شده است. ریز داده­ها نوعی داده‌های جزیی مربوط به واحدهای اقتصادی (مانند خانوار یا شرکت) است، در حالی که کلان داده­ها مربوط به گروه یا طبقه خاصی از واحدهای اقتصادی است. بنابراین در صورت وجود ریزداده­ها، کاربرد آن بر سایر داده­های آماری ترجیح داده می­شود. ریز داده­ها علاوه بر اینکه حاوی اطلاعات بیشتر هستند، مشکلات هم­افزایی کلان داده­ها را نداشته و با برآورد مدل­ها، رفتار بنگاه­های اقتصادی را مقدور می­سازند.

از سال 1363 همراه با پیشرفت فن­آوری اطلاعات، داده­های حاصل از نمونه­برداری بودجه خانوار مرکز آمار ایران بصورت خام یا ریز داده­ها در رایانه ذخیره شده است. در سال­های اخیر، ریزداده­های بودجه خانوار به وسیله مرکز آمار ایران در دسترس محققان قرار گرفته است. با توجه به حساسیت زیاد شاخص نابرابری، این امر امکان برآورد دقیق­تر شاخص­های نابرابری را در سطح کشور و استان­ها فراهم آورده است (ابونوری و خوشکار، 1386).

 از طرف دیگر، مرور تحقیقات انجام شده نشان می­دهد که برای انعکاس سطح نابرابری، بیشتر از ضریب جینی استفاده می­شود. بر اساس استدلال ابونوری (1386) از میان شاخص­های درون توزیعی (اثباتی و هنجاری)، ضریب جینی هفت ویژگی مطلوب یک شاخص نابرابری را دارد. لذا در این تحقیق برای برآورد دقیق­تر نابرابری و فقر در سطح کشور و استان هرمزگان از ریز داده­های طرح درآمد-هزینه مرکز آمار ایران استفاده شده است.

در این تحقیق برای برآورد ضریب جینی بصورت ناپارامتریک از رابطه زیر استفاده شده است.

 

بطوریکه X_i و Y_i به ترتیب فراوانی نسبی تجمعی خانوارها و فراوانی نسبی تجمعی هزینه (درآمد) خانوارهای تا ردیف I می­باشد (ابونوری و خوشکار، 1386). از طرف دیگر، جهت مقایسه نابرابری بین مناطق شهری و روستایی استان هرمزگان و مناطق شهری و روستایی کل کشور با استان هرمزگان، از الگوی تحلیل واریانس یک عاملی استفاده شده است. همچنین، برای برآورد فقر از شاخص شکاف فقر طی دوره 95-1363 به صورت رابطه زیر استفاده شده است:

 

که در آن، n تعداد افراد جامعه، q تعداد افراد فقیر، z خط فقر نسبی (به روش 67 درصد مخارج میانه در جدول پیوست) و x_i درآمد i امین فرد فقیر می­باشد (فطرس و شهبازی، 1395). از طرف دیگر، جهت مقایسه نابرابری و فقر بین مناطق شهری و روستایی استان هرمزگان و مناطق شهری و روستایی کل کشور با استان هرمزگان از الگوی تحلیل واریانس یک عاملی به صورت رگرسیونی استفاده شده است.

 

4.  برآورد نابرابری در استان هرمزگان و مقایسه آن با کل کشور

4-1. روند نابرابری در استان هرمزگان در مقایسه با کشور

ضریب جینی برای مناطق شهری و روستایی کل کشور و استان هرمزگان به تفکیک سال‌ها با استفاده از ریز‌داده‌های موجود با روش نایارامتریک برآورد و نتایج در جدول (2) خلاصه شده است.

 

جدول 2. شاخص نابرابری (ضریب جینی) در مناطق شهری و روستایی کل کشور و استان هرمزگان

سال	کل کشور		استان هرمزگان
	شهری	روستایی	شهری	روستایی
1363	0.434	0.400	0.397	0.365
1364	0.436	0.393	0.399	0.360
1365	0.452	0.419	0.413	0.383
1366	0.457	0.383	0.418	0.350
1367	0.446	0.378	0.408	0.345
1368	0.437	0.378	0.400	0.346
1369	0.450	0.442	0.411	0.405
1370	0.449	0.450	0.410	0.411
1371	0.432	0.426	0.395	0.389
1372	0.407	0.410	0.372	0.375
1373	0.428	0.409	0.391	0.374
1374	0.431	0.420	0.341	0.410
1375	0.436	0.408	0.376	0.375
1376	0.432	0.411	0.305	0.429
1377	0.425	0.429	0.363	0.421
1378	0.424	0.421	0.321	0.410
1379	0.421	0.415	0.291	0.348
1380	0.428	0.408	0.385	0.370
1381	0.428	0.400	0.320	0.399
1382	0.417	0.391	0.336	0.329
1383	0.418	0.407	0.379	0.430
1384	0.406	0.389	0.416	0.382
1385	0.418	0.398	0.422	0.419
1386	0.414	0.391	0.412	0.397
1387	0.387	0.379	0.393	0.414
1388	0.389	0.382	0.368	0.386
1389	0.384	0.381	0.346	0.394
1390	0.357	0.339	0.288	0.286
1391	0.354	0.335	0.311	0.259
1392	0.351	0.324	0.310	0.272
1393	0.361	0.340	0.376	0.375
1394	0.368	0.337	0.353	0.309
1395	0.373	0.336	0.350	0.338
1396	0.379	0.356	0.368	0.388
1397	0.394	0.360	0.362	0.367
1398	0.383	0.354	0.350	0.361
میانگین	0.4112	0.3888	0.3682	0.3714

منبع: یافته­های تحقیق

 

برای انعکاس روند تغییرات ضریب جینی مناطق شهری و روستایی کشور و استان هرمزگان در دوره 1363 تا 1398 نمودارهای (1 و 2) رسم شده است.

 

 

نمودار1.  روند تغییرات ضریب جینی مناطق شهری و روستایی در کل کشور

منبع: جدول 2.

 

همان گونه که در نمودار (1) دیده می‌شود، ضریب جینی (نابرابری) در مناطق شهری کشور همواره بیشتر از مناطق روستایی بوده است. شکاف بین ضریب جینی مناطق شهری و روستایی گاه مانند سال های 65 تا 68 زیاد و گاه در سال‌های دیگر کم شده است. می‌توان مشاهده نمود که این شکاف در سال های آخر مطالعه به تدریج در حال افزایش بوده است.

 

 

نمودار2. تغییرات ضریب جینی مناطق شهری و روستایی استان هرمزگان

منبع: جدول 2.

یافته­های نمودار (2) نشان می­دهد که بطور کلی، نابرابری درآمدی در مناطق روستایی کشور در مقایسه با مناطق شهری کشور کمتر می­باشد. لیکن نمی­توان چنین قضاوتی را در خصوص مقایسه نابرابری درآمدی بین مناطق شهری و روستایی استان هرمزگان داشت.

 

4-2. روند فقر در استان هرمزگان در مقایسه با کشور

نتایج برآود فقر در مناطق شهری و روستایی کل کشور و استان هرمزگان از سال 1363 تا سال 1398 در جدول (3) خلاصه شده است.

 

جدول3. شاخص نرخ شکاف فقر در مناطق شهری و روستایی کل کشور و استان هرمزگان

سال	کل کشور		استان هرمزگان
	شهری	روستایی	شهری	روستایی
1363	0.213	0.183	0.225	0.262
1364	0.258	0.221	0.272	0.299
1365	0.362	0.311	0.383	0.398
1366	0.305	0.262	0.322	0.376
1367	0.273	0.234	0.288	0.336
1368	0.143	0.271	0.151	0.211
1369	0.092	0.130	0.097	0.113
1370	0.179	0.212	0.189	0.211
1371	0.172	0.231	0.182	0.212
1372	0.144	0.164	0.152	0.166
1373	0.140	0.157	0.148	0.172
1374	0.137	0.161	0.145	0.169
1375	0.122	0.163	0.129	0.188
1376	0.110	0.140	0.116	0.135
1377	0.095	0.144	0.100	0.169
1378	0.107	0.132	0.113	0.156
1379	0.129	0.141	0.136	0.159
1380	0.116	0.183	0.123	0.143
1381	0.112	0.117	0.118	0.166
1382	0.101	0.107	0.107	0.124
1383	0.087	0.098	0.092	0.169
1384	0.086	0.090	0.372	0.322
1385	0.116	0.114	0.261	0.304
1386	0.108	0.109	0.313	0.355
1387	0.115	0.120	0.211	0.246
1388	0.131	0.140	0.253	0.295
1389	0.134	0.135	0.272	0.317
1390	0.110	0.098	0.174	0.203
1391	0.119	0.112	0.152	0.177
1392	0.100	0.121	0.141	0.164
1393	0.108	0.123	0.104	0.149
1394	0.112	0.124	0.118	0.138
1395	0.119	0.126	0.125	0.146
1396	0.124	0.139	0.131	0.153
1397	0.133	0.144	0.140	0.164
1398	0.139	0.148	0.147	0.171
میانگین	0.1430	0.1557	0.1806	0.2122

منبع: یافته­های تحقیق

 

برای مشاهده و مقایسه روند تغییر نرخ شکاف فقر در مناطق شهری و روستایی کشور و هم‌چنین، استان هرمزگان نمودارهای (3 و 4) رسم شده است.

 

 

نمودار3. روند نرخ شکاف فقر مناطق شهری و روستایی کشور

منبع: جدول 3.

 

همان گونه که در نمودار (3) مشاهده می‌شود، شکاف فقر تا سال 1367 در مناطق شهری کشور بیشتر از مناطق روستایی بوده است. از سال 1368 شکاف فقر در مناطق روستایی بیشتر شده است. می‌توان مشاهده نمود که این شکاف در مناطق شهری و روستایی در سال‌های آخر مطالعه به تدریج بهم نزدیک و در حال افزایش بوده است.

 

 

نمودار4. روند نرخ شکاف فقر مناطق شهری و روستایی استان هرمزگان

منبع: جدول 3.

 

همان گونه که در نمودار (4) دیده می‌شود، نرخ شکاف فقر در مناطق روستایی استان هرمزگان تقریبا همواره بیشتر از مناطق شهری بوده است. تفاوت بین نرخ شکاف فقر مناطق شهری و روستایی در دوره‌هایی زیاد و گاه در سال‌های دیگر کم شده است. می‌توان مشاهده نمود که این تفاوت در سال‌های آخر مطالعه با ثبات ولی نرخ شکاف فقر در استان به تدریج در حال افزایش بوده است.

 

4-3. مقایسهنابرابریمناطقشهریوروستاییاستان هرمزگان در مقایسه با کشور

همان طور که پیش‌تر گفته شد، برای مقایسه نابرابری بین مناطق شهری و روستایی استان هرمزگان و مناطق شهری و روستایی کل کشور با استان هرمزگان از الگوی تحلیل واریانس یک عاملی با رگرسیون  استفاده شده است. نتایج برآورد الگوهای (1 تا 3)  در جدول (4) خلاصه شده است.

 

جدول4. نتایج برآورد الگوهایتحلیلواریانس جهتمقایسه نابرابری

مقایسه نابرابری بین مناطق شهری و روستایی استان هرمزگان
الگوی 1			DR		R2		F
	ضریب	t	ضریب	t
	98/0	***32/3	01/0-	*74/1-	68/0	56/0	**01/7
مقایسه نابرابری بین مناطق شهری استان هرمزگان و مناطق شهری کل کشور
الگوی 2			DUT		R2		F
	ضریب	t	ضریب	t
	82/0	***52/3	05/0-	***223-	71/0	6/0	**22/7
مقایسه نابرابری بین مناطق روستایی استان هرمزگان و مناطق روستایی کشور
الگوی 3			DRT		R2		F
	ضریب	t	ضریب	t
	72/0	***4/3	03/0-	**03/2-	69/0	576/0	**1/7

منبع: یافته­های تحقیق. *** معنادار در سطح 1درصد: ** معنادار در سطح 5درصد: * معنادار در سطح 10درصد

 

یافته­های برآورد الگوی (1) نشان می­دهد که نابرابری در مناطق شهری استان هرمزگان به صورت متوسط طی دوره حدود 012/0 واحد از مناطق روستایی کم‌تر بوده است.  برآورد الگوی (2) نشان می­دهد که نابرابری در مناطق شهری استان هرمزگان بطور متوسط 045/0 واحد از مناطق شهری کشور کمتر بوده است.  همچنین نتایج برآورد الگوی (3) نشان می­دهد که نابرابری در مناطق روستایی استان هرمزگان بطور متوسط حدود 029/0 واحد از مناطق روستایی کشور کمتر بوده است.  شاخص آماری ضریب تبیین مدل ها حداقل حدود 68 درصد و ضرایب معنادار هستند.

 

4-4. مقایسهفقرمناطقشهریوروستاییاستان هرمزگان در مقایسه با کشور

برای مقایسه فقر بین مناطق شهری و روستایی استان هرمزگان و مناطق شهری و روستایی کل کشور با استان هرمزگان نیز از الگوی تحلیل واریانس یک عاملی به صورت رگرسیون ساده استفاده شده است. نتایج برآورد الگوهای (4 تا 6)  در جدول (5) قابل مشاهده است.

 

جدول5. نتایج برآورد الگوهایتحلیلواریانس برایمقایسه فقر

مقایسه فقر بین مناطق شهری و روستایی استان هرمزگان
الگوی 4			DR		R2		F
	ضریب	t	ضریب	t
	636/0	***8/2	034/0-	**0/2-	69/0	583/0	**17/7
مقایسه فقر بین مناطق شهری استان هرمزگان و مناطق شهری کل کشور
الگوی 5			DUT		R2		F
	ضریب	t	ضریب	t
	772/0	***0/3	042/0	**31/2	7/0	589/0	**2/7
مقایسه فقر بین مناطق روستایی استان هرمزگان و مناطق روستایی کل کشور
الگوی 6			DRT		R2		F
	ضریب	t	ضریب	t
	84/0	***61/3	064/0	***41/3	71/0	609/0	**30/7

منبع: یافته­های تحقیق. *** معنادار در سطح 1 درصد: ** معنادار در سطح 5 درصد: * معنادار در سطح 10 درصد

یافته­های برآورد الگوی (4) نشان می­دهد که فقر در مناطق شهری استان هرمزگان بطور متوسط 034/0 واحد از مناطق روستایی کمتر بوده است. طبق برآورد الگوی (5) فقر در مناطق شهری استان هرمزگان بطور متوسط حدود 042/0 واحد از مناطق شهری کشور بیشتر بوده است. نتایج برآورد الگوی (6) نشان می­دهد که فقر در مناطق روستایی استان هرمزگان بطور متوسط طی دوره مورد مطالعه 064/0 واحد از مناطق روستایی کشور بیشتر بوده است. شاخص آماری ضریب تبیین مدل ها حداقل حدود 69 درصد و ضرایب برآورد شده معنادار هستند.  

 

5.  نتیجه­گیری و پیشنهادها

با توجه به تنوع جغرافیایی اﻳﺮان و در راﺳﺘﺎی ﺑﺮﻧﺎﻣﻪرﻳﺰی ﻣﻨﻄﻘﻪای، ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻧﺎﺑﺮاﺑﺮی و فقر ﺑﻪ ﺗﻔﻜﻴﻚ اﺳﺘﺎن­ﻫﺎ لازم است. اطلاعات مربوط به میزان نابرابری در توزیع درآمد و فقر برای سیاست­گذاران در حوزه­های اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی ضروری بوده و مورد نیاز می‌باشد.  در این مقاله سعی شده است الگوی نابرابری درآمد و فقر در استان هرمزگان به تفکیک مناطق شهری و روستایی برای تمام سال‌هایی که ریزداده‌های بودجه خانوارها موجود و در دسترس بود (1363-1398) در مقایسه با کل کشور ارزیابی شود. بنابراین، برای ارزیابی دقیق­تر از نابرابری و فقر در سطح کشور و استان هرمزگان از ریزداده­های طرح درآمد- هزینه مرکز آمار ایران و شاخص ضریب جینی ناپارامتریک استفاده شد. هم‌چنین، برای مقایسه نابرابری و فقر بین مناطق شهری و روستایی استان هرمزگان و مناطق شهری و روستایی کل کشور با استان هرمزگان از 6 الگوی تحلیل واریانس یک عاملی به صورت رگرسیون استفاده شد.

نابرابری در مناطق شهری کشور همواره بیشتر از مناطق روستایی بوده است. شکاف بین ضریب جینی مناطق شهری و روستایی گاه مانند سال‌های 65 تا 68 زیاد و گاه در سال‌های دیگر کم شده است. می‌توان مشاهده کرد که این شکاف در سال‌های آخر مطالعه به تدریج در حال افزایش بوده است. بطور کلی، نابرابری درآمدی در مناطق روستایی کشور در مقایسه با مناطق شهری کشور کمتر می­باشد. لیکن، نمی­توان چنین قضاوتی را در خصوص مقایسه نابرابری درآمدی بین مناطق شهری و روستایی استان هرمزگان داشت.

شکاف فقر تا سال 1367 در مناطق شهری کشور بیشتر از مناطق روستایی بوده است.  از سال 1368 شکاف فقر در مناطق روستایی بیشتر شده است. می‌توان مشاهده نمود که این شکاف در مناطق شهری و روستایی در سال های آخر مطالعه به تدریج به یکدیگر، نزدیک و در حال افزایش بوده است.

نرخ شکاف فقر در مناطق روستایی استان هرمزگان تقریبا  همواره بیش‌تر از مناطق شهری بوده است.  تفاوت بین نرخ شکاف فقر مناطق شهری و روستایی در دوره‌هایی زیاد و گاه در سال‌های دیگر کم شده است. این تفاوت در سال‌های آخر مطالعه با ثبات ولی نرخ شکاف فقر در استان به تدریج در حال افزایش بوده است.

نتایج برآورد مدل‌های تحلیل واریانس رگرسیونی نشان داد که اختلاف بین نابرابری‌ و فقر در مناطق شهری و روستایی استان هرمزگان از نظر آماری معنادار بوده است؛ نابرابری در مناطق شهری استان هرمزگان 012/0 واحد از نابرابری در مناطق روستایی و فقر در مناطق شهری 034/0 واحد از فقر در مناطق روستایی آن کم‌تر بوده است. هم‌چنین، بین نابرابری و فقر در مناطق شهری استان هرمزگان و مناطق شهری کشور اختلاف معناداری وجود داشته است: نابرابری و فقر در مناطق شهری استان هرمزگان به ­ترتیب، 045/0 واحد کم‌تر و 045/0 واحد بیش‌تر از مناطق شهری کشور برآورد شده است. افزون براین، اختلاف معناداری بین نابرابری و فقر در مناطق روستایی استان هرمزگان و مناطق روستایی کشور مشاهده شده است؛ به طوری که نابرابری و فقر در مناطق روستایی استان هرمزگان به ­ترتیب، 029/0 واحد کم‌تر و 064/0 واحد بیش‌تر از مناطق روستایی کشور بوده است.

---

[1] .Corrado Gini

[2]. Foster, Greer, Trobecke

[3]. Pede et al, 2012

[4]. De silva, 2013

[5]. Yue et al, 2014

[6]. Breau, 2015

[7]. Cuaresma et al, 2016

[8]. Herrera, 2017

[9]. Neaime and Gaysset, 2018

[10]. Santos Pereira et al, 2019

مراجع

• ابونوری، اسمعیل (1376). اثر شاخص­های اقتصاد کلان بر توزیع درآمد در ایران، مجله تحقیقات اقتصادی، 51(2): 31-1.
• ابونوری، اسمعیل، اسناوندی، اسماعیل (1384). برآورد و ارزیابی سازگاری شاخص­های نابرابری اقتصادی با استفاده از ریزداده‌ها در ایران، تحقیقات اقتصادی، 71: 210-171.
• ابونوری، اسمعیل، خوشکار، آرش (1385). اثر شاخص­های اقتصاد کلان بر توزیع درآمد در ایران، مطالعه بین استانی، مجله تحقیقات اقتصادی، 77: 95-65.
• ابونوری، اسمعیل، عباسی قادی، رضا (1386). برآورد اثر رشد اقتصادی بر فقر در ایران، پژوهش‌های اقتصادی ایران، 9(30): 52-23.
• اشرفی­پور, محمدعلی (1391). اثرات توسعه مالی بر فقر و نابرابری درآمدی در ایران، اولین همایش منطقه­ای پژوهش­ها و راه­کارهای نوین در حسابداری و مدیریت، تنکابن مؤسسه آموزش عالی غیرانتفاعی شفق تنکابن.
• جعفری صمیمی، احمد (1371). اقتصاد بخش عمومی، انتشارات سمت، تهران.
• خالصی، گلنار، پیرایی، خسرو (1395). بررسی رابطه رشد اقتصادی و نابرابری درآمدی بین استان‌های ایران، پژوهش‌های اقتصادی، 16(2): 171-155.
• راغفر، حسین، باباپور، میترا، یزدان‌پناه، محدثه. (1394). بررسی رابطه رشد اقتصادی با فقر و نابرابری در ایران طی برنامه های اول تا چهارم توسعه، مطالعات اقتصادی کاربردی ایران، 4(16): 79-59.
• صادقی، حسین. داودی، آزاده (1390). آثار مخارج دولت بر فقر روستایی در ایران، پژوهش و سیاست‌های اقتصادی، 19(58): 126-107.
• طیبی، سیدکمیل، یاسر عباسلو، بیاری، لیلی (1387). عوامل تعیین­کننده نابرابری اقتصادی در کشورهای منتخب اسلامی با تأکید بر نقش اقتصاد اسلامی، همایش اقتصاد اسلامی و توسعه، مشهد، دانشگاه فردوسی مشهد، دانشکده علوم اداری و اقتصادی.
• عربی، مصطفی، خداپرست مشهدی، مهدی (1393). مقایسة معیارهای رفاه اجتماعی، توزیع درآمد و فقر خانوارهای روستایی استان خراسان شمالی و کشور طی سال‌های 1390-1384، راهبردهای توسعه روستایی، 1(2): 50-35.
• فرهمند، شکوفه، طیبی، سیدکمیل، کریمی، محسن. (1392). اثر تولید و رشد بخشی بر فقر و رفاه اجتماعی در استان‌های ایران (86-1379)، جامعه شناسی کاربردی، 24(2): 142-127.
• فطرس، محمدحسن. شهبازی، فاطمه. (1395)، بررسی فقر و نابرابری در مناطق روستایی ایران دوره زمانی 93-1363، تحقیقات اقتصاد کشاورزی، 8(2): 155-133.
• گلی، یونس، محمودیان، یعقوب، تیاترج، علی، گلی، یحیی (1397)، مقایسه و اندازه گیری نابرابری رفاهی از نظر اسلام و اقتصاد متعارف، مطالعات اقتصاد اسلامی، 10(2): 29-7.
• مرکز آمار ایران، آمار هزینه و درآمد خانوارهای شهری و روستایی، سال­های مختلف.
• محمدزاده، یوسف، تقی­زاده، نرگس، نظریان، علمناز (1396)، نابرابری درآمد، فقر و سلامت عمومی، پیاورد سلامت، 11(2): 234-220.
• نخجوانی، سیداحمد (1384)، فقر در خانوارهای ایرانی، رفاه اجتماعی، 4(17): 26-1.
• Breau, S. (2015). Rising inequality in Canada: A regional perspective, Applied Geography, 61: 58-69.
• Chen, Sh., & Ravallion, M. (2007). Absolute poverty measures for the developing world (1981-2004), World Bank policy research working paper 4211.
• Cuaresma, J.C., Loichinger, E. and G. Vincelette (2016). Aging and income convergence in Europe: A survey of the literature and insights from a demographic projection exercise, Economic Systems, 10(1): 4-17.
• De silva, I. (2013). Endowments Versus Returns: Counterfactual Quintile Decomposition of Urban-Rural Inequality in Sri Lanka. Review of Urban & Regional Development Studies, 25: 47-60.
• Herrera, J. A. C. (2017). Inequality as determinant of the persistence of poverty, from the edited volume poverty, inequality and policy, DOI: 10.5772/intechopen.69181.
• Kakwani, N.; Son, H. and Khandker, S. (2004); Pro-poor growth: Concept and Measurement with Country Case Studies, United Nations Development Program International Poverty. Working Paper number1.
• Neaime, S. Gaysset, I. (2018). Financial inclusion and stability in MENA: Evidence from poverty and inequality, Finance Research Letters, 24(3): 230-237.
• Pede, Valerien O.; Adam H. Sparks and Justin D. McKniley (2012), Regional income inequality and economic growth: A spatial econometrics analysis for provinces in the Philippines; 56th AARES Annual Conference.
• Santos Pereira, D. Marques, A. C. Fuinhas, J. A. (2019). Are renewables affecting income distribution and increasing the risk of household poverty? Energy, 170(1): 791-803.
• Yue, W., Zhang, Y.; Ye, X.; Cheng, Y. and M.R. Leipnik, (2014). Dynamics of Multi- Scale Intra-Provincial Regional Inequality in Zhejiang, China, Sustainability, l6 (9): 5763-5784.