ارائه مدل پارادایمی شایستگی مربیگری ورزش ایران

فصلنامه علوم ورزش

مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 21 مرداد 1400

نوع مقاله: علمی پژوهشی

نویسندگان

علیرضا زمانی نوکاآبادی¹؛ شهرام عروف زاد^{* 2}؛ رسول نظری³؛ احمدرضا موحدی⁴

¹دانشجوی دکتری مدیریت ورزشی دانشکده علوم ورزشی واحد اصفهان (خوراسگان)، دانشگاه آزاد اسلامی ،اصفهان،ایران

²استادیارمدیریت ورزش ،دانشگاه فرهنگیان اصفهان،اصفهان،ایران

³دانشیارمدیریت ورزشی واحد اصفهان(خوراسگان)،دانشگاه آزاد اسلامی ،اصفهان،ایران

⁴دانشکده تربیت بدنی دانشگاه اصفهان،اصفهان،ایران

چکیده

هدف پژوهش حاضر ارائه مدل شایستگی مربیگری ورزش بود که با استفاده از طرح نظام‌مند نظریه داده بنیاد انجام گرفت. شرکت‌کنندگان در پژوهش حاضر، مربیان ورزش و ورزشکاران در رشته‌ها و حوزه‌های مختلف بودند که تعداد بیست نفر از آنها به صورت نمونه‌گیری نظری جهت مصاحبه‌های عمیق انتخاب شدند و مصاحبه‌های تا اشباع نظری ادامه یافت. جهت تجزیه و تحلیل داده‌ها از کدگذاری باز، محوری و گزینشی استفاده شد. 450 کد با چهارده مقوله و 60 مفهوم در قالب ابعاد شش‌گانه مدل پارادایمی شامل پدیده محوری با عنوان شایستگی مربیگری ورزش، شرایط علی در قالب چهار مقوله دانش مربیگری، مهارت‌های مربیگری، ویژگی‌های مربی و فلسفه مربیگری، ویژگی‌های زمینه‌ای در قالب پنج مقوله مدیریت تمرین، مدیریت مسابقه، روابط اجتماعی، رفتار اجتماعی و ایفای نقش، پیامدها در قالب دو مقوله پیامدهای ورزشی و پیامدهای اجتماعی، شرایط محیطی در قالب دو مقوله تنوع در محیط ورزشی و تنوع در شاگردان و راهبردها در قالب یک مقوله پیگیری رشد و تعالی در مربیگری شناسایی شدند. آن چه در مربیگری ورزش مشهود است برونداد مطلوب ورزشکاران چه از لحاظ فنی و چه از جنبه اجتماعی است. نتیجه شایستگی مربی ورزش، اعتماد بازیکنان و مدیران و هواداران به آن مربی است و هر چه درجه شایستگی مربی بالاتر ادراک شود اعتماد به او و رضایتمندی شاگردان از او بیشتر می‌شود.
 
 

کلیدواژه‌ها

شایستگی؛ مدل؛ مربیگری؛ ورزش

مراجع