بررسی دیدگاه کودکانه در شعر سهراب سپهری بر اساس نظریه رشد ژان پیاژه

جستار نامه: ادبیات تطبیقی (فارسی- انگلیسی)

دوره 5، شماره 16، شهریور 1400، صفحه 36-61   

نوع مقاله: مروری

نویسندگان

لیلا هرمزانی¹؛ مسعود پاکدل^{* 2}

¹دانشجوی دکتری، گروه زبان و ادبیات فارسی، واحد رامهرمز، دانشگاه آزاد اسلامی، رامهرمز، ایران.

²استادیار، گروه زبان و ادبیات فارسی، واحد رامهرمز، دانشگاه آزاد اسلامی، رامهرمز، ایران.

چکیده

دوران کودکی و زبان کودکانه ارزشمند و قابل تأمل است. با توجه به اینکه شعر نوعی بازگشت به کودکی است، شاعران می‌کوشند تا برخی از جلوه های دوران کودکی را در شعر نمایان کنند. البته این راه تنها به عنوان یک رویکرد یا ره‌یافت به شعر قلمداد می شود نه اینکه تنها رویکرد ممکن به شعر باشد. دراین جستار با روش تحلیلی-توصیفی بازگشت شاعر به کودکی در شعر سهراب سپهری با استناد به برخی نقطه نظرهای پیاژه، روان‌شناس معروف سوئیسی که شعر نوعی بازگشت به کودکی است بررسی می شود. با توجه به اینکه هدف بررسی دیدگاه کودکانه در شعر سهراب است بر اساس نظریه رشد ژان پیاژه، پس از بیان و توضیح مراحل تحوّل شناخت کودک و شرح ویژگی‌های عمدة تفکّر و رفتار او، نمونه‌هایی از شعر سهراب سپهری که ویژگی‌های تفکّر کودکانه را دارد مطرح می‌گردد. نتایج نشان‌گر آن است که جلوه‌های گوناگون دیدگاه کودکانه درسروده‌های سهراب سپهری با جنبه های مختلف نظریه رشد پیاژه قابل انطباق است.

کلیدواژه‌ها

نظریة رشد؛ دیدگاه کودکانه؛ ژان پیاژه؛ سهراب سپهری

مراجع