مطالعه ی نظری تعدادی از مشتقات ایمیدازو[2,1-a]پیریمیدین: بهینه سازی ساختار، مکانیسم و طیف سنجی

شیمی کوانتومی و اسپکتروسکوپی

دوره 10، شماره 34، اسفند 1399، صفحه 26-12   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

نویسندگان

مریم خاشی^{* 1}؛ صفرعلی بیرم آبادی²؛ ابوالقاسم داودنیا²؛ نیلوفر وفایی نژاد²

¹شیمی دانشکده علوم پایه دانشگاه آزاد اسلامی واحد مشهد

²گروه شیمی

چکیده

در این تحقیق، از محاسبات نظریه تابعیت چگالی، برای بهینه سازی ساختاری مشتقاتی از ایمیدازو[2,1-a]پیریمیدین و مقایسه ی داده های نظری و تجربی طیف های NMR و FTIR استفاده شد. تمام ساختارها با استفاده از روش محاسباتی B3LYP/6-31+G(d,p) بهینه شدند. مقایسه ی سطح انرژی نشان داد که پیوند هیدروژنی می تواند نقش بسزایی در پایداری ایزومرها داشته باشد. همچنین، انرژی فعال سازی، ثابت تعادل و ثابت سرعت برای سه واکنش توسط بررسی سطح انرژی حالت گذار محاسبه شد. بررسی انرژی فعال سازی و همچنین ثابت سرعت نشان داد که ایزومرهای دارای عامل استر سریع تر از ایزومرهای دارای عامل اسید کربوکسیلیک در واکنش های جانشینی هسته دوستی آسیل شرکت می کنند. همچنین، مقایسه ی داده های نظری و تجربی طیف های NMR و FTIR، تطابق خوبی را با داده های تجربی نشان دادند.

کلیدواژه‌ها

: نظریه تابعیت چگالی؛ نوآرایی دیمروث؛ ایمیدازو[2؛ 1-a]پیریمیدین؛ واکنش جانشینی هسته دوستی آسیل

مراجع