ارتباط فضای مجازی و طلاق عاطفی همسران

پژوهش های جامعه شناسی

دوره 15، شماره 2 - شماره پیاپی 52، شهریور 1400، صفحه 201-218   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

نویسندگان

مریم بهادری¹؛ نازنین ملکیان^{* 2}؛ نوروز هاشم زهی³

¹کارشناس ارشدگروه علوم ارتباطات اجتماعی، واحد تهران شرق، دانشگاه آزاد اسلامی تهران، ایران.

². عضو هیات علمی گروه علوم ارتباطات اجتماعی، واحد تهران شرق، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

³عضو هیات علمی گروه علوم ارتباطات اجتماعی، واحد تهران شرق، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران .

چکیده

تغییرات محسوس در نقش‌ها و تکالیف و انتظارات افراد در خانواده‌ها نشانگر این است که ورود رسانه‌ها انتظارات نقش‌ها را در خانواده دگرگون نموده است. دراین راستا هدف از مطالعه حاضر بررسی ارتباط فضای مجازی با طلاق عاطفی همسران در بین خانواده­های منطقه 8 شهر تهران می­باشد. روش پژوهش پیمایش و ابزار گردآوری داده‌ها پرسشنامه تعهد و صمیمیت بروک و برتمن (1995)، پرسشنامه رضایت جنسی هادسون و پرسشنامه محقق‌ساخته فضای مجازی است. بر اساس فرمول کوکران از جامعه 377806 نفری زنان و مردان متاهل ساکن در منطقه 8 تهران، 300 نفر با روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چندمرحله‌ای به عنوان حجم نمونه انتخاب و بررسی شدند. نتایج پژوهش نشان داده است که، 96 درصد از همسران از فضای مجازی استفاده می­کنند و میزان طلاق عاطفی در حد متوسط است. همچنین نتایج نشان داده است که بین استفاده از فضای مجازی و طلاق عاطفی همسران (119/0-)، بین فضای مجازی و صمیمیت همسران (327/0-)، و بین فضای مجازی و رضایت جنسی زوجین (178/0-) رابطه منفی و معناداری وجود دارد. در حالی که بین استفاده از فضای مجازی و تعهد همسران رابطه معناداری مشاهده نشده است. همچنین بین نوع عضویت در فضای مجازی و طلاق عاطفی، و نوع سرگرمی و استفاده از فضای مجازی و طلاق عاطفی همسران رابطه معکوس و معناداری وجود دارد.

کلیدواژه‌ها

فضای مجازی؛ طلاق عاطفی؛ تعهد و صمیمیت؛ نوع عضویت در شبکه

مراجع