نقد اقوال مفسرین در واژه أسماء سوره بقره با کاربست مطالعه معناشناختی

فصلنامه مطالعات قرآنی

مقاله 1، دوره 12، شماره 47، مهر 1400، صفحه 9-32   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.30495/qsf.2021.684494

نویسندگان

محسن زارعی جلیانی¹؛ محمد مهدی رضوانی حقیقی شیرازی²؛ احمد جعفری³

¹عضو هیأت علمی دانشگاه آزاد کازرون، گروه علوم قرآن و حدیث

²عضو هیأت علمی دانشگاه آزاد شیراز، دانشکده علوم انسانی، گروه ادبیات عرب

³دانشجوی دکترای علوم قرآن و حدیث دانشگاه آزاد کازرون

چکیده

خداوند متعال واژه‌های قرآن کریم را به گونه‌ای معماری کرده است که برای درک برخی از آن‌ها باید شبکه‌ای از معناهای مرتبط به هم را تشکیل داد. یکی از این واژه‌ها، لفظ اسماء در آیات 31 تا 33 سوره بقره است. یافته‌ها حاکی از وجود اقوال تفسیری فراوانی در این خصوص است. در این نوشتار تحلیلی کتابخانه‌ای، اقوال مفسرین به یازده وجه تقسیم گردیده و سعی شده است با کاربست روش معناشناختی ایزوتسو، آن‌ها را بررسی و نقد کرد و سپس تفسیر آیات مذکور با رویکرد معناشناختی به واژه "اسماء"، بیان می‌شود. اهمیت این موضوع، دست یافتن به شبکه معنایی واژه "اسماء" است چون اساساً ضرورت دارد برای ارائه تفسیر بهتر، مؤلفه‌های معنایی واژه‌ها را در بافت متنی قرآن کریم، وا کاوید. هدف این نوشتار، ارائه شبکه معنایی واژه "اسماء" به جامعه علمی قرآنی است تا نتایج آن در پژوهش‌های تفسیری و قرآن پژوهی مورد استفاده قرار گیرد.

کلیدواژه‌ها

معناشناسی؛ اسماء؛ ایزوتسو؛ هم نشینی؛ جانشینی

مراجع

کتابنامه

قرآن کریم.

ابن فارس، احمد. 1404ق، معجم مقاییس اللغة، چاپ اول، قم: مکتب الاعلام الاسلامی.

ابو حیان اندلسی، محمد بن یوسف. 1422ق، البحر المحیط، بیروت: دار احیاء التراث العربی.

ایزوتسو، توشی هیکو. 1360ش، ساختمان معنایی مفاهیم اخلاقی دینی در قرآن، ترجمه فریدون بدره‌ای، تهران: قلم.

ایزوتسو، توشی هیکو. 1361ش، خدا و انسان در قرآن، ترجمه احمد آرام، تهران: شرکت سهامی انتشار.

ایزوتسو، توشی هیکو. 1378ش، مفهوم ایمان در کلام اسلامی، ترجمه زهرا پورسینا، تهران: سروش.

باطنی، محمدرضا. 1373ش، زبان و تفکر، تهران: فرهنگ معاصر.

بحرانی، هاشم بن سلیمان. 1415ق، البرهان فی تفسیر القرآن، چاپ اول، قم: مؤسسة البعثة.

راغب اصفهانی، حسین. 1412ق، مفردات الفاظ القرآن، چاپ اول، بیروت: دار القلم.

سورن، پیتر. 1389ش، مکاتب معناشناسی نوین در غرب، ترجمه علی محمد حق شناس، تهران: سمت.

صدر الدین شیرازی(ملا صدرا)، محمد. 1366ش، تفسیر القرآن الکریم، چاپ دوم، قم: نشر بیدار.

صفوی، کوروش. 1379ش، درآمدی بر معناشناسی، تهران: پژوهشگاه فرهنگ و هنر اسلامی.

طباطبایی، سید محمد حسین. 1417ق، المیزان فی تفسیر القرآن، چاپ پنجم، قم: دفتر انتشارات اسلامی.

طبرسی، فضل بن حسن. 1408ق، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، بیروت: دار المعرفة.

طبری، محمد بن جریر. 1412ق، جامع البیان فی تفسیر القرآن، چاپ اول، بیروت: دار المعرفة.

طوسی، محمد. 1389ق، التبیان فی تفسیر القرآن، بیروت: دار احیاء التراث العربی.

عطار، محمد بن ابراهیم. 1372ش، منطق الطیر، مصحح: صادق گوهرین، تهران: انتشارات علمی فرهنگی.

فخر رازی، محمد بن عمر. 1420ق، تفسیر کبیر، چاپ سوم، بیروت: دار احیاء التراث العربی.

فیومی، احمد. 1414ق، المصباح المنیر، چاپ دوم، قم: دار الهجرة.

ماوردی، علی بن محمد. بی تا، النکت والعیون، چاپ اول، بیروت: دار الکتب العلمیة.

مصطفوی، حسن. 1426ق، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، چاپ سوم، بیروت: دار الکتب العلمیة.

مکارم شیرازی، ناصر و همکاران. 1371ش، تفسیر نمونه، چاپ دهم، تهران: دار الکتب الاسلامیة.

میبدی، احمد بن محمد. 1371ش، کشف الأسرار وعدة الأبرار، چاپ پنجم، تهران: امیرکبیر.

کتب انگلیسی

Lyons, John(1981),semantics, London: Cambridge university press.

 

مقالات

ایازی، محمد علی. 1383ش، «معناشناسی و رابطه آن با دانش تفسیر قرآن کریم»، تحقیقات علوم قرآن و حدیث، شماره 2.

لطفی، سید مهدی. 1393ش، «بررسی و نقد معناشناسی قرآنی ایزوتسو»، دوفصلنامه پژوهش زبان شناختی قرآن، شماره 6.

مطیع، مهدی و همکاران. 1397ش، «کاربرد نظریه شبکه معنایی در مطالعات قرآنی»، دوفصلنامه پژوهشنامه تفسیر و زبان قرآنی، شماره 12.

ممتحن، مهدی و حسین شمس آبادی. 1391ش، «اعجاز توانش زبانی و کاربرد واژگانی قرآن»، فصلنامه مطالعات قرآنی، دوره 3، شماره 11.

ممتحن، مهدی و مریم محمودی. 1390ش، «آدم مسجود از دیدگاه آیات قرآنی»، فصلنامه مطالعات قرآنی، دوره 2، شماره 7.