رشد چین و سیاست خارجی آمریکا و هند در قبال یکدیگر از سال ۲۰۰۱ تا ۲۰۱۹

فصلنامه مطالعات روابط بین الملل

مقاله 6، دوره 14، شماره 2 - شماره پیاپی 54، شهریور 1400، صفحه 149-174   

نوع مقاله: پژوهشی

نویسندگان

ناصر هادیان جزئی¹؛ مهدی بازوند^{* 2}

¹استادیار دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران، تهران، ایران

²دانشجوی دکتری روابط بین‌الملل دانشگاه تهران، تهران، ایران

چکیده

چکیده

روابط هند و آمریکا از سال ۲۰۰۱ به بعد شاهد یک چرخش اساسی از سوی دو کشور بوده است. بسیاری از تحلیگران رشد چین را یکی از اصلی‌ترین عوامل تغییر سیاست خارجی هند و آمریکا در مقابل یکدیگر می‌دانند. با توجه به این مسئله پژوهش حاضر در صدد پاسخ به این سوال است که چرا رشد چین منجر به نزدیکی بین هند و آمریکا شده است؟ نتایج به دست آمده از این پژوهش نشان می-دهد که با توجه به اینکه چین به طور فزاینده‌ای به دنبال دست اندازی به منافع ملی هند است استراتژی موازنه دهی در نتیجه رشد چین به یک الزام برای سیاست خارجی هند تبدیل شده است. از سوی دیگر انتخاب استراتژی موازنه از راه دور ایالات متحده برای جلوگیری از به وجود آمدن هژمون منطقه ای در شرق و جنوب آسیا منجر به نزدیکی آمریکا و هند شده است. درچنین شرایطی ایالات متحده می-تواند با استفاده از تقیسم بار استراتژیک با شرکای خود به کاهش هزینه‌های خود برای مقابله با قدرت نوظهور چین بپردازد. روش پژوهش توصیفی- تحلیلی است.

کلیدواژه‌ها

ایالات متحده آمریکا؛ چین؛ هند؛ سیاست خارجی؛ موازنه از راه دور

مراجع

• برزگر، کیهان و رضائی، مسعود (1396). «آینده رقابت­های متداخل در اقیانوس هند»، فصلنامه سیاست، دوره 47، شماره 1، صص 1-21.
• حیدری، جهان ( 1389). «استراتژی آمریکا در قبال تایوان و واکنش چین»، فصلنامه سیاست خارجی، سال بیست و چهارم، شماره 2، صص 429- 453.
• خضری، رویا (1391). «استراتژی چین و آمریکا در دریای چین جنوبی»، فصلنامه سیاست خارجی، سال بیست وششم، شماره سوم، صص 743-758.
• دهشیار، حسین؛ نجم آبادی، مرتضی و بخشی، رامین (1398). «رقابت چین و آمریکا در دریای جنوبی چین»، فصلنامه راهبرد سیاسی، دوره 3، شماره 9، صص 1-41.
• شمشیری، علی (1398). «تحلیل ملاحظات گسترش مناسبات راهبردی ایران و چین»، فصلنامه مطالعات دفاع مقدس، دوره 5، شماره 18، صص 69-84.
• صالحی، مختار و حیدری، جهان (1392). «بررسی راهبرد دفاعی – امنیتی هند»، فصلنامه سیاست خارجی، سال بیست و هفتم، شماره 3، صص 817-842.
• عسگرخانی، ابومحمد؛ مکرمی پور، محمدباقر و محمدی، سبحان (1398). «امکان سنجی همکاری چین و ایران در آسیای مرکزی بر پایه آراء نوواقع گرایی»، فصلنامه راهبرد سیاسی، دوره 3، شماره 8، صص 161-187.
• علی بابائی، مجتبی (1370). موازنه قوا در روابط بین الملل، تهران: نشر همراه.
• Ahmad, T. (2016). Who’s Afraid of One Belt One Road?. The Wire, 3.
• Alatas, S. M. (2016). The South China Sea and Energy Security: Malaysia’s Reaction to Emerging Geopolitical Reconfigurations. African and Asian Studies, 15(1), 33-52.
• Curtis, L. (2008). US-India Relations: The China Factor. Washington, DC, 5.
• Du, J., & Zhang, Y. (2018). Does one belt one road initiative promote Chinese overseas direct investment?. China Economic Review, 47, 189-205.
• Flint, C., & Zhu, C. (2019). The geopolitics of connectivity, cooperation, and hegemonic competition: The Belt and Road Initiative. Geoforum, 99, 95-101.
• Godbole, A. (2015). India and China: Competition and Cooperation in the Evolving Asian Security Scenario. ASIAN STRATEGIC REVIEW 2015, 230.
• Hall, I. (2020). India and a Regional Rules-Based Order. Security Challenges, 16(3), 27-31.
• Hu, W., & Meng, W. (2020). The US Indo-Pacific Strategy and China’s Response. China Review, 20(3), 143-176
• Khurana, G. S. (2008). China's ‘String of Pearls’ in the Indian Ocean and Its Security Implications. Strategic Analysis, 32(1), 1-39.
• Konwer, S. ( 2020). US–India Relations: The Shadowboxing Era. Strategic Analysis, 44(1), 15-30.
• Kronstadt, K. A., & Akhtar, S. I. (2018). India-US Relations: Issues for Congress. Current Politics and Economics of South, Southeastern, and Central Asia, 27(1/2), 119-177.
• Lovelle, M. (2016). Co-operation and the Brahmaputra: China and India water sharing. Future Directions International.
• Madan, T. (2020). Not Your Mother’s Cold War: India’s Options in US-China Competition. The Washington Quarterly, 43(4), 41-62.
• Mahapatra, S. K., & Ratha, K. C. (2016). Brahmaputra River: A bone of contention between India and China. Water Utility Journal, 13, 91-99.
• Mearsheimer, J. J. (2001). The tragedy of great power politics. WW Norton & Company.
• Mearsheimer, J. J., & Walt, S. M. (2016). The Case for Offshore Balancing: A Superior US Grand Stategy. Foreign Aff., 95, 70.
• Mohan, C. R., Brandon, J. J., Cook, M., Thakker, A., Palit, A., Kugelman, M., ... & Madan, T. (2019). Trump and Modi: Prospects for US-India Burden Sharing.
• Mukherjee, R., & Malone, D. M. (2011). Indian foreign policy and contemporary security challenges. International Affairs, 87(1), 87-104.
• Pant, H., & Joshi, Y. (2015). The US pivot and Indian foreign policy: Asia's evolving balance of power. Springer.
• Parepa, L. A. (2020). The Belt and Road Initiative as continuity in Chinese foreign policy. Journal of Contemporary East Asia Studies, 1-27.
• Paul, J. (2019). US and India: Emerging offshore balancing in Asia. India Review, 18(3), 221-242.
• Qaddos, M. (2018). Sino-Indian Border Conflict and Implications for Bilateral Relations. Policy Perspectives: The Journal of the Institute of Policy Studies, 15(2), 57-69.
• Scobell, A. (2020). Constructing a US-China Rivalry in the Indo-Pacific and Beyond. Journal of Contemporary China, 1-16.
• Scott, D. (2019). China’s Indo-Pacific Strategy. The Journal of Territorial and Maritime Studies, 6(2), 94-113.
• Sheehan, M. J., Sheehan, M., & Michael, S. (1996).The balance of power: history and theory. Psychology Press.