بررسی همراهی پلی‏مورفیسم‏هایrs11639084 و rs4774388 ژن RORA با استعداد ابتلا به بیماری بهجت

دانش زیستی ایران

دوره 15، شماره 4، اسفند 1399، صفحه 43-50   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

نویسندگان

پریسا زارعی؛ شهره زارع کاریزی^* ؛ مریم عیدی

گروه زیست شناسی، دانشکده علوم زیستی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد پیشوا، ورامین، ایران

چکیده

بهجت یک بیماری خودایمن و مزمن است که چندین سیستم بدن را درگیر کند. پاتوژنز بیماری بهجت شامل عوامل متعدد ژنتیکی و محیطی می‏باشد، با این حال هنوز علت این بیماری ناشناخته است. پلی‏مورفیسم‏ در ژن‏های مختلفی در بروز بیماری بهجت موثر می‏باشند. در تحقیق حاضر به بررسی ارتباط 2 پلی‏مورفیسم ژنRORA در بیماران مبتلا به بیماری بهجت پرداخته شده است.
در این مطالعه 100 فرد مبتلا به بیماری بهجت به عنوان مورد، هم‏چنین 100 فرد سالم به عنوان شاهد انتخاب شدند. DNA ژنومی از لوکوسیت‏های خون محیطی استخراج شد. جهت بررسی پلی‏مورفیسم‏های rs11639084 و rs4774388 ژن RORAاز روش4ARMS-PCR استفاده شد. محصولات روی ژل آکریلامید 12% برده و قطعات بررسی شدند. آزمون مربع کای به منظور بررسی تفاوت بین فراوانی آللی و ژنوتیپی افراد بیمار و کنترل با استفاده از نرم افزار SPPS ver16 انجام شد. میزان خطر نسبی با استفاده از آزمون رگرسیون لجستیک بررسی گردید.
فراوانی سه ژنوتیپ CC، CT و TTچند شکلی rs11639084 در گروه بیمار به ترتیب 67، 30 و 3 و در گروه شاهد به ترتیب 61، 28 و 11 می‏باشد. فراوانی ژنوتیپ CC، CT و TTچند شکلی rs4774388 در گروه بیمار 7، 40 و 53 و در گروه شاهد 21، 60 و 19 می‏باشد. تفاوت معناداری بین فراوانی آللی و ژنوتیپی چندشکلی rs4774388 با استعداد ابتلا به بیماری وجود دارد (P<0.005).
نتایج نشان داد که ارتباط معنی‏داری بین برخی پلی‏مورفیسم‏ها‏ی ژن RORA و بیماری بهجت می‏تواند وجود داشته باشد و این امر مطالعات بیشتر در این زمینه را می‏طلبد.

کلیدواژه‌ها

بیماری بهجت؛ بیماری‏های خود ایمنی؛ ژن RORA و 4ARMS-PCR

مراجع