دردمندی عارفانه در نگرش فخرالدین عراقی

ادبیات عرفانی و اسطوره شناختی

مقاله 8، دوره 17، شماره 65، دی 1400، صفحه 223-248   

نوع مقاله: علمی پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.30495/mmlq.2021.1928631.2763

نویسندگان

محمدجواد شمس¹؛ مجید فرحانی زاده^{* 2}

¹دانشیار گروه فلسفه و حکمت اسلامی دانشگاه بین‌المللی امام خمینی قزوین

²دانش‌آموختۀ دکتری زبان و ادبیات فارسی دانشگاه حکیم سبزواری

چکیده

پژوهش حاضر به بررسی مفهوم عارفانۀ درد‌ در دیوان اشعار فخرالدین عراقی‌ می‌پردازد. این درد که همان درد دورافتادگی از خداوند است، جان بنده را از خواب غفلت بیدار و دلش را به دیدار دلدار مشتاق می‌کند و به جست‌وجو و طلب کوی یار می‌کشاند. گفتنی است دردمندی عارفانه در اشعار عراقی، به دو گونۀ متفاوت مطرح است: نخست به شکل دردی ناخوشایند و سهمناک که ذاتاً مطلوب طبع محب نیست و تحمّل این درد برای او بسیار دشوار و گاه ناممکن است، اما محب برای تکامل روحی و تعالی معنوی ناچار است نسبت به درد صبور و شکیبا باشد، تا روزی که به مقام وصال نائل و دردش درمان ‌شود.
دردِ دوم به شکلی لذّت‌بخش و شیرین نمود یافته ‌است، به‌گونه‌ای‌ که عاشق بدان تمایل دارد و آن را درمان تلقّی می‌کند. بنیان این پژوهش بر اساس بررسی مفهوم درد، در دو نگرش معرفتی است: نخست نگرش بُعد و دوری، دوم نگرش قُرب. این پژوهش به روش توصیفی ـ تحلیلی هندسۀ فکری عراقی را در بارۀ معرفت درد قابل تفسیر می‌کند و تناقض موجود در شناخت درد در دیوان او  را با تکیه بر نگرش‌های یادشده تا حدودی مرتفع می‌سازد.

کلیدواژه‌ها

عراقی‌؛ درد؛ درمان؛ بُعد؛ قرب‌

مراجع

 

قرآن کریم. 1376. ترجمۀ محمدمهدی فولادوند، چ3، تهران: دفتر مطالعات تاریخ و معارف اسلامی.
 ابن‌عربى، محیى­الدین. ‏بی‌تا.  الفتوحات‌المکیة، (4جلدی)، ج2، چ1بیروت: دارالصادر.
ــــــــــــــــــــ. 1384.  فتوحات مکّیه (17جلدی)، ج7، ترجمۀ محمد خواجوی، چ2، تهران: مولی.
 اسفراینی‌، نورالدین‌ عبدالرحمن.‌ 1383.  کاشف‌الاسرار، به‌ اهتمام‌ هرمان‌ لندن‌، چ2، تهران‌: دانشگاه تهران.

اسفندیار، سبیکه. 1389. «عنصر غالب‌ "درد" در مصیبت‌ نامه‌»، سبک‌شناسی نظم و نثر فارسی، س 3. ش 4. پ 10. صص: 207-228.

 انصارى‏، خواجه عبدالله. 1382. مناجات‌نامه، تصحیح محمد حماصیان، چ1‏، کرمان‏: خدمات فرهنگى کرمان.‏
 بقلى شیرازى‏، روزبهان. 1426ق. مشرب‌الارواح‏، تصحیح عاصم‌ابراهیم الکیالی الحسینى الشاذلى، چ1‏، بیروت‏: دارالکتب‌العلمیة.
ـــــــــــــــــــــ. 1393. مقامات عارفان (ترجمۀ مشرب‌الأرواح)، ترجمه و شرح قاسم میرآخوری، چ1، تهران: فهرست.
پاینده، ابوالقاسم. 1382.  نهج‌الفصاحه، چ4، تهران: دنیای دانش.

جهان‌بخت لیلی، امید و کریمی‌فرد، غلامرضا  .1396. «مطالعه تطبیقی درون‌مایه‌های غزل شریف رضی و فخرالدین عراقی»، کاوشنامۀ ادبیات تطبیقی، د 7. ش 26. صص: 21-41.

  دهخدا، علی‌اکبر. 1377.  لغت‌نامه، (16جلدی)، ج6، چ2، تهران: دانشگاه تهران و روزنه.
 رازى، محمدبن ابوبکر. 1422 ق. حدائق‌الحقائق، تصحیح سعید عبدالفتّاح، چ1، قاهره: مکتبة الثقافة الدینیة.
 راوندى، قطب‌الدین. 1407 ق‏.  الدعوات(سلوةالحزین)‏، چ1‏، قم‏: مدرسه امام مهدى.
 زرین‌کوب‌، عبدالحسین.‌ 1379.  صدای‌ بال‌ سیمرغ، چ2، تهران‌: سخن‌.
 زمانی‌، کریم‌. 1388.  میناگر عشق‌، چ7، تهران‌: نی‌.
 سجادی‌، سید جعفر. 1386.  فرهنگ‌ اصطلاحت‌ و تعبیرات‌ عرفانی‌، چ8، تهران‌: طهوری‌.
 سرّاج‌طوسی، ابونصر. 1388.  اللّمع فی التصوّف، تصحیح رینولد نیکلسون، ترجمۀ مهدی محبّتی، چ2، تهران: اساطیر.
سلمی، عبدالرحمان. 1424 ق.  طبقات‌الصوفیة، تصحیح مصطفى عبدالقادر عطا، چ2، بیروت: دارالکتب‌العلمیة.
 ــــــــــــــــــ.  1385.  نخستین زنان صوفى ، ترجمۀ مریم حسینى ، چ1، تهران: علم.
ـــــــــــــــــــ. 1426 ق.  المقدمة فی‌التصوّف، تصحیح عاصم ابراهیم الکیالى الحسینى الشاذلی، چ1، بیروت: دارالکتبالعلمیة.
 شفیعی‌ کدکنی‌، محمدرضا. 1380. زبور فارسی‌، چ2، تهران‌: آگاه‌.

شهبازی، ایرج. 1386. «رنج‌ از نگاه‌ مولانا»، پژوهش‌نامۀ ادب حماسی، د 3. ش پ 4. صص: 167-186.

طباطبایى، محمد حسین. 1371.  المیزان فى تفسیر القرآن، (20جلدی)، ج9، چ2، قم: اسماعیلیان.

عراقی‌، فخرالدین ابراهیم. 1384الف‌. دیوان‌ عراقی، چ2، تهران‌: نشر علم‌.
ـــــــــــــــــــــــ. 1384ب‌.  لمعات‌، تصحیح‌ محمد خواجوی‌، چ3م، تهران‌: مولی.

عطارنیشابوری‌، فریدالدین‌محمد.‌ 1383. تذکرۀالاولیاء، تصحیح‌ رینولد نیکلسون، چ2، تهران: اساطیر..

ــــــــــــــــــــــــــــــ. 1385.  منطق‌الطیر، تصحیح سیدصادق گوهرین، چ23، تهران: علمی‌فرهنگی.

ــــــــــــــــــــــــــــــ. 1386‌.  مصیبت‌نامه‌، تصحیح‌ و تعلقیات‌ محمدرضا شفیعی‌کدکنی‌، تهران‌: سخن‌

غزالى‏، ابوحامد محمد. 1383. کیمیاى سعادت‏، تصحیح حسین خدیوجم‏، (2جلدی)، ج2، چ11، تهران‏: علمى و فرهنگى.

غزالی‌، احمد. 1385. سوانح‌ فی‌العشق‌، به‌ کوشش‌ احمد افشار، چ3‌، تهران‌: منوچهری‌.
فروزانفر، بدیع‌الزمان.‌ 1386.  شرح‌ مثنوی‌ شریف‌، (3جلدی)، ج1،  چ12، تهران: زوار.‌
قشیری، ابوالقاسم. 1385. رسالۀ قشیری، ترجمۀ حسن بن احمد عثمانی، تصحیح بدیع‌الزمان فروزانفر، چ9، تهران: علمی فرهنگی.

مستملى بخارى‏، اسماعیل. 1363. شرح‌التعرف لمذهب‌التصوف‏، تصحیح محمد روشن‏، (5جلدی)، ج5، چ 1‏، تهران‏: اساطیر.

میبدى، ابوالفضل رشیدالدین. 1371. کشف‌الأسرار و عدةالأبرار، (10جلدی)، ج5، تصحیح علی اصغر حکمت، چ5، تهران: امیرکبیر.
 مینوى‏، مجتبى. 1363.  احوال و اقوال خرقانى‏، چ3، تهران‏: طهورى.

نیک‌روز، یوسف. 1387.«بررسی‌ مفهوم‌ درد در شعر عطار»، کاوش‌نامۀ زبان و ادب فارسی، س 9، ش 17: 209-247.

نیّری، محمدیوسف و اسکندری، مژگان. 1396. «مؤلّفه‌های فکری فخرالدین ابراهیم عراقی در غزلیات وی»، عرفان اسلامی، د 14. ش 53. صص: 13-33.

یوسف‌ثانی، سیدمحمود و موسوی، سیدیحیی. 1396. «پارادکس سازش و ستیز با درد در تصوّف»، پژوهش‌نامۀ عرفان. س9،. ش 17. صص: 232-253.