جعفر کذّاب و تلاش برای غصب مقام امامت امام زمان(عج)

فصلنامه تاریخ

مقاله 12، دوره 17، شماره 64، فروردین 1401، صفحه 309-332   

نوع مقاله: مقاله علمی پژوهشی

نویسندگان

سجاد کلانتری؛ فیض اله بوشاسب گوشه^* ؛ ناصر جدیدی

گروه تاریخ، واحد نجف‌آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجف‌آباد، ایران

چکیده

ائمه(ع) به علت اینکه رهبر شیعیان بودند، جایگاه ویژه‌ای میان مردم و صاحبان قدرت داشتند. دارا بودن چنین جایگاه ویژه‌ای، باعث می‌شد فرزندان ائمه(ع) به راحتی امامت برادر یا برادرزاده‌ای که به مقام امامت رسیده را قبول نکنند و برای رسیدن خودشان به چنین جایگاهی تلاش کنند. یکی از این فرزندان، جعفر برادر امام حسن عسکری(ع) و عموی امام زمان(عج) است. وی به دلیل اینکه امام زمان(عج) خردسال و در غیبت بودند و به جز افراد معدودی از خانواده و شیعیان، شخص دیگری ایشان را ندیده بود، در پی غصب مقام امامت امام زمان(عج) بود و برای مدتی عده‌ای از شیعیان را با خود همراه کرد اما در نهایت نتوانست به مقصود خویش برسد و به همین علت به جعفر کذّاب معروف گردید. هدف این مقاله آن است که با روش توصیفی- تحلیلی، عواملی که بر جعفر کذّاب تأثیر گذاشت تا ادعای امامت کند و همچنین دلایلی که در ردّ امامت وی وجود دارد، مورد بررسی قرار دهد.

کلیدواژه‌ها

جعفر کذّاب؛ امام حسن عسکری(ع)؛ امام زمان(عج)؛ مقام امامت؛ ادعای امامت

مراجع