- ابن‌اثیر، ضیاءالدین [بی‌تا]، المثل السائر ادب الکاتب و الشاعر، تحقیق احمد شوقی، مصر: دارالنهضت.
- احمدی، حمید (۱۳۸۹)، «خرد سیاسی در شاهنامۀ فردوسی»، فصلنامۀ سیاست، دورة ۴۰، ش۳، ۲۱‑۴۰.
- ارسطو (1378)، اخلاق نیکوماخوس، ترجمة محمدحسن لطفى، تهران: طرح نو.
- اسلامی ندوشن، محمدعلی (1353)، «ارزش‌های حماسی شاهنامه، مقایسه‌ای بین شاهنامة فردوسی و الیاد هومر»، فرهنگ و تمدن ایران، دورة ۱۲، ش ۱۳۸، ۱۶‑۲۴.
- ـــــــــــــــــــــــــ (1381)، نامۀ نامور، گزیدۀ شاهنامه، تهران: قطره.
- اکبری، منوچهر (۱۳۹۰)، نگرشی بر ارزش‌های انسانی در شاهنامة فردوسی و مهابهاراتا هندی، مجموعه‌مقالات شاهنامه‌پژوهی، دفتر اول، تهران: خانۀ کتاب.
- امیریان، مهدی (۱۳۹۲)، دفاع از اراده‌گرایی در برابر دیدگاه‌های رقیب، فصلنامۀ علمی پژوهشی فلسفه و الهیات، ش ۱۸، 97‑120.
- اویسی، عبدالعلی (۱۳۹۱)، «حکمت‌های تعلیمی مشترک در شاهنامة فردوسی و نهج‌البلاغه»، پژوهشنامه ادبیات تعلیمی، ش 14، 71‑93.
- آبادی باویل، محمد (۱۳۵۰)، آیین‌ها در شاهنامه، تبریز: کمیته استادان.
- بنونیست، امیل (۱۳۹۳) دین ایرانی برپایۀ متن‌های معتبر یونانی، ترجمة بهمن سرکاراتی، تهران: قطره.
- ترابی، علی‌اکبر (1376) جامعه‌شناسی ادبیات، تبریز: فروغ آزادی.
- تقی‌زاده، محمود (۱۳۸۰)، سیری در اندیشه‌های اخلاقی، تهران: سرمدی.
- چوبینه، سجاد (۱۳۷۷)، حکمت نظری و عملی در شاهنامه، شیراز: نوید.
- چهری، طیب (1396)، بررسی نظام اخلاقی شاهنامه و دلالت های آن برای تربیت، رسالۀ دکتری، استاد راهنما: مسعود صفایی مقدم، دانشگاه شهید چمران اهواز.
- خزاعی، زهره (۱۳۸6)، ارسطو، هیوم و اخلاق فضیلت، فصلنامه اندیشة دینی دانشگاه شیراز، ش۱۴، 61‑74.
- ـــــــــــــ (۱۳۸۹)، اخلاق فضیلت، تهران: حکمت.
- خسروی، اشرف؛ موسوی، سیّد کاظم (۱۳۸۷)، «خردورزی و دین‌داری، اساس هویت ایرانی در شاهنامه»، کاوش نامه، سال نهم، ش ۱۶، ۹۹‑۱۲۷.
- خلیلی جهانتیغ، مریم؛ دهرامی، مهدی (۱۳۹۰)، «ادبیات تعلیمی و تربیتی در شاهنامة فردوسی»، پژوهشنامه تعلیمی، سال سوم، ش ۱۱، ۴۱‑۵۸.
- داوودی، محمد (۱۳۸۸)، سیرۀ تربیتی پیامبر (ص) و اهل بیت (ع)، جلد سوم، تربیت اخلاقی، قم: پژوهشگاه حوزه و دانشگاه.
- داوری، پریسا، (۱۳۹۳)، «ارزش‌های تعلیمی امثال شاهنامه»، پژوهشنامه ادبیات تعلیمی، ش21، 157‑193.
- رضایی، مهدی؛ خاتمی، سید هاشم (۱۳۹۵)، مقایسة خرد در شاهنامه با متون ایرانی پیش از اسلام براساس زبانشناسی متن، فصلنامه ادبیات عرفانی و اسطوره‌شناختی، ش ۱۲، ۱۱۵‑۱۵۳.
- زایپس، جک (۱۳۸۶)، هنر قصه‌گویی خلاق، ترجمۀ مینو پرنیانی، تهران: رشد.
- زرّین‌کوب، عبدالحسین (1389)، دربارۀ فردوسی و شاهنامه، تهران: سخن.
- سرایی، ناهید (۱۳۹۱)، علامه طباطبایی، ارزش و اخلاق، تهران: بصیرت.
- صادقی گیوی، مریم (۱۳۸۸)، تحلیل مبانی اندیشۀ خردگرایی در شاهنامه، مطالعات نقد ادبی، ش17، 35‑66.
- صفا، ذبیح‌الله (۱۳۷۴)، حماسه‌سرایی در ایران از قدیمی‌ترین عهد تاریخی تا قرن چهاردهم هجری، تهران: فردوسی.
- طباطبایی، سید مرتضی؛ دیباچی، سید محمدعلی (1390)، «فضیلت در نگاه ارسطو و توماس آکوتیس»، فصلنامۀ معرفت اسلامی، ش 1، 5‑19.
- طغیانی، اسحاق؛ حاتمی، حافظ (۱۳۹۰)، «رابطۀ ادبیات و اخلاق با رویکردی به آثار نظامی گنجه‌ای»، پژوهشنامۀ ادبیات تعلیمی، سال سوم، ش 10، ۶۳‑۸۲.
- عبدالله‌زاده، بشری (۱۳۹۱)، بررسی و تحلیل حکمت عملی در شاهنامة فردوسی بر اساس اخلاق ناصری، پایان‌نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه اراک.
- فاطمی، سیّد حسین؛ قبول، احسان (۱۳89)، «بررسی تطبیقی سخنان بوزرجمهر در شاهنامه با قرآن و حدیث»، جستارهای ادبی، ش 165، 69‑93.
- فردوسی، حکیم ابوالقاسم (1379)، شاهنامه، به کوشش سعید حمیدیان، تهران: قطره.
- فرشیدورد، خسرو (۱۳۷۸)، دربارۀ ادبیات و نقد ادبی، تهران: امیرکبیر.
- فلاح، غلامعلی؛ برامکی، اعظم (۱۳۹۳) «درونمایه‌های تعلیمی اخلاقی در انیمیشن قصه‌های شاهنامه»، پژوهشنامۀ ادبیات تعلیمی، ش 22، 97‑125.
- کوروجی کویاجی، جهانگیر (1371)، پژوهش‌هایی در شاهنامه، گزارش و ویرایش جلیل دوستخواه، اصفهان: زنده‌رود.
- کیانی، سمیه؛ بختیار نصرآبادی، حسنعلی(۱۳۹۰)، «اهداف، اصول و روش‌های تربیت اخلاقی»، پژوهش در مسائل تعلیم اسلامی، سال ۱2، 65‑94.
- ماهروزاده، طیبه (۱۳۸۹)، فلسفه تربیتی کانت، تهران: سروش.
- محبتی، مهدی (۱۳۸۱)، پهلوان در بن‌بست، متن کامل رستم و سهراب و رستم و اسفندیار، تهران: سخن.
- مسکوب، شاهرخ (۱۳۷۴)، تن پهلوان و روان خردمند، پژوهش‌هایی تازه در شاهنامه، تهران: طرح نو.
- مشایخی، منصوره (1388)، «ارتباط خرد و شادی در شاهنامه فردوسی و مطابقت آن با شعر چند شاعر فارسی و عربی زبان»، فصلنامۀ ادبیات تطبیقی، ش 3، 213‑233.
- مصباح یزدی، محمدتقی (۱۳۸۹)، فلسفه اخلاق، تهران: سازمان تبلیغات اسلامی.
- موحدفرد، یاسر (۱۳۹۰)، مجموعه‌مقالات «فردوسی پژوهی»، تهران: خانه کتاب.
- نداف، ویدا؛ پاکنژاد صحنه، شعله (۱۳۹۰)، «مفهوم خرد در پازند مینوی خرد»، فصلنامۀ ادب و عرفان، ش۲، 109‑120.
- وجدانی، فریده (۱۳۹۱)، «نقد خرد در شاهنامه، فصلنامۀ پژوهش زبان و ادبیات فارسی»، ش ۲۴، ۴۱‑53.
- هروی، جواد (1385)، «شاهنامه فردوسی، بازتاب گویایی از روزگار سامانیان»، پژوهشنامۀ تاریخ، ش ۴، ۱۲۷‑136.
- Cranston, Joshua D. (2014), Habitual Sustainability: Environmental Action Through the Lens of Habit, Ritual Practice, and Eucharist, M.A Thesis. Norway. Blinden, University of Oslo.
- Hookway, Christopher. (2003), How to be a virtue epistemologist, In Michae Depaul and Linda Zagzebski. Intellectual virtue: perspective from ethics and epistemology. Oxford: Oxford university press.
- Hyman, John (2015), Action, Knowledge, and Will, New York. Oxford University Press.
- Rachels,James. (2003), The elements of moral philosophy, New York :McGraw-Hill Company
- Borchert, Donald M. (2006), Encyclopedia of philosophy, 2nd edition. New York: Thompson Gale.
- Schuitema, Jaap & etal (2008), "Teaching strategies for moral education: a review",Curriculum studies, 40(1): 69-89.
|
