مقایسه اثربخشی خانواده درمانی بوئنی و درمان مبتنی بر تعهد و پذیرش (ACT) بر تمایزیافتگی مادران دارای تک‌فرزند

مطالعات اسلامی ایرانی خانواده

مقاله 3، دوره 1، شماره 1، آذر 1400، صفحه 31-44   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.30495/iifs.2021.685877

نویسندگان

فرحناز کرانیان¹؛ مختار عارفی^{* 2}؛ حسن امیری²

¹دانشجوی دکتری روانشناسی عمومی، گروه روانشناسی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، واحد کرمانشاه، دانشگاه آزاد اسلامی، کرمانشاه، ایران

²استادیار گروه روانشناسی و مشاوره، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، واحد کرمانشاه، دانشگاه آزاد اسلامی، کرمانشاه، ایران

چکیده

هدف: پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی خانواده درمانی بوئنی و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر تمایزیافتگی مادران دارای تک‌فرزند انجام گرفت. روش: این پژوهش از نوع نیمه‌آزمایشی و طرح پیش‌آزمون-پس‌آزمون با دو گروه آزمایش و یک گروه گواه است. جامعه آماری پژوهش شامل مادران تک‌فرزند پیش‌دبستانی مهدکودک­ های کرمانشاه در سال 1399 بودند. تعداد 45 نفر به روش تصادفی ساده انتخاب و به طور تصادفی با جایگزینی در دوگروه آزمایش و یک گروه گواه، به تعداد برابر 15 نفر گمارده شدند. داده ­ها در مراحل پیش‌آزمون-پس‌آزمون با مقیاس تمایزیافتگی اسکورن (1998) گردآوری شد. اعضای گروه آزمایش پس از اجرای پیش‌آزمون بطور جداگانه در هشت جلسه هفتگی 5/1 ساعته خانواده درمانی بوئنی و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد شرکت کردند. برای تحلیل داده­ ها از آزمون تحلیل کوواریانس و آزمون تعقیبی بونفرونی استفاده شد. یافته ها: نتایج آزمون تحلیل کوواریانس نشان داد اثر خانواده درمانی بوئنی و اثر درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر تمایزیافتگی در افراد معنادار و با ثبات است(05/0 >P). نتایج آزمون بونفرونی نشان داد با توجه به اندازه تفاضل­ها، اثربخشی خانواده درمانی بوئنی در هم­سنجی با مداخله دیگر بر افزایش تمایزیافتگی و مولفه­ های مربوط به آن بیشتر بود. نتیجه گیری: هر دو روش درمانی می توانند در افزایش تمایزیافتگی مادران موثر باشند، با این وجود می توان برای خانواده درمانی بوئنی نسبت به مداخله‌های دیگر اثربخشی بیشتری قائل شد.

کلیدواژه‌ها

خانواده درمانی بوئنی؛ تمایزیافتگی؛ درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد

مراجع