فعل بسیط و مرکب در زبان فارسی معاصر: چالش‌ها و راهکارها

فصلنامه زبان و ادب فارسی

دوره 13، شماره 48، مهر 1400، صفحه 377-403   

نوع مقاله: علمی-پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.30495/farsij.2021.685893

نویسنده

فردین حسین پناهی^*

عضو هیأت علمی گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه کردستان، سنندج، ایران

چکیده

اشتقاق و ترکیب دو فرآیند اصلی واژه‌سازی در زبان فارسی است. از آن جا که فعل مهم‌ترین عنصر در دستگاه واژگانی و نحوی زبان است، زایا بودن زبان در ساخت فعل‌های متنوّع و متعدّد اهمیت فراوانی دارد، طوری‌که این فعل‌ها خود، زایا باشند و بتوان واژه‌های دیگری از آن‌ها مشتق کرد. این مهم، از طریق فرآیند اشتقاق صورت می‌گیرد و فعل‌های بسیط مهم‌ترین عناصری هستند که زبان فارسی از طریق آن‌ها می‌تواند به امر اشتقاق بپردازد. نگاهی به وضعیت کاربرد فعل‌ها در زبان فارسی امروز نشان می‌دهد که گرایش مفرطی به ساخت فعل‌های مرکب وجود دارد و تعداد فعل‌های بسیط بسیار کمتر از فعل‌های مرکب است و فعل‌های بسیطِ موجود نیز غالباً در حال تبدیل شدن به فعل‌های مرکب‌اند. ادامۀ این روند می‌تواند منجر به ضعف تدریجی و شاید توقف اشتقاق‌های فعلی در زبان فارسی شود. در این مقاله ضمن بررسی وضعیت فعل‌های بسیط و مرکب در زبان فارسی معاصر، و نقد و بررسی دیدگاه‌های مطرح در این حوزه، راهکارهایی برای اصلاح وضعیت موجود بررسی می‌شود. بر این اساس، در مواردی می‌توان با به‌کارگیری و تقویت ساخت‌های زیرمجموعۀ فعل بسیط یا مرتبط با آن، قابلیت‌های اشتقاق فعلی در زبان فارسی را احیا کرد. تقویت ظرفیت ساخت فعل‌های تبدیلی، استفاده از فعل‌های سببی و استفاده از فعل‌های پیشوندی از مهم‌ترین راهکارهایی است که برای این منظور می‌توان در پیش گرفت.

کلیدواژه‌ها

زبان فارسی معاصر؛ اشتقاق؛ ترکیب؛ فعل بسیط؛ فعل مرکب

مراجع

منابع

1. ابوالقاسمی، محسن (1375)، دستور تاریخی زبان فارسی، تهران: سمت.
2. البرزی ورکی، پرویز (1377)، «نقدی بر مقاله «فعل مرکب در زبان فارسی» از دکتر محمّد دبیرمقدم»، مجله زبان و ادب، شماره مسلسل 5، صص 69ـ89
3. باطنی، محمّد رضا (1371)، پیرامون زبان و زبان‌شناسی (مجموعه مقالات)، تهران: فرهنگ معاصر.
4. ___________ (1382)، توصیف ساختمان دستوری زبان فارسی، تهران: امیرکبیر.
5. پیسیکوف، لازار (1350)، «سخنی چند راجع به مناسبات کلمه‌سازی اسم و فعل در زبان فارسی»، مجله سخن، دوره بیستم، شماره 12، صص 1105ـ1112
6. حسابی، محمود (1366)، «توانایی زبان فارسی»، کیهان فرهنگی، شماره 43، صص 50ـ51
7. خانلری، پرویز (1369)، تاریخ زبان فارسی، تهران: نشر نو.
8. ________ (1372)، دستور تاریخی زبان فارسی، به‌کوشش عفّت مستشارنیا، تهران: توس.
9. دبیر مقدم، محمّد (1376)، «فعل مرکب در زبان فارسی»، مجله زبان‌شناسی، سال دوازدهم، شماره 1و2، صص 2ـ46
10. راستارگویوا، و. س. (1347)، دستور زبان فارسی میانه، ترجمه ولی الله شادان، تهران: بنیاد فرهنگ ایران.
11. رجب‌زاده، هاشم (1381)، «وام‌واژه‌ها در زبان ژاپنی»، نامه فرهنگستان، دوره پنجم، شماره سوم، صص 27ـ53
12. رضایی باغ‌بیدی، حسن (1377)، «واژه‌گزینی در عصر ساسانی و تأثیر آن در فارسی دری»، نامه فرهنگستان، سال چهارم، شماره سوم، صص 145ـ158
13. سمیعی گیلانی، احمد (1379)، «ترکیب و اشتقاق دو راه اصلی واژه‌سازی»، مجله نشر دانش، سال هفدهم، شماره 3، صص 13ـ16
14. شقاقی، ویدا (1386)، «انضمام در زبان فارسی»، نامه فرهنگستان، ویژه‌نامه دستور، شماره 3، صص 3ـ39
15. صادقی، علی اشرف (الف) (1370)، «شیوه‌ها و امکانات واژه‌سازی در زبان فارسی معاصر(1)»، مجله نشر دانش، شماره 64، صص 12ـ18
16. ــــــــــــــــ (ب) (1370)، «شیوه‌ها و امکانات واژه‌سازی در زبان فارسی معاصر(2)»، مجله نشر دانش، شماره 65، صص 6ـ12
17. ــــــــــــــــ (ج) (1370)، «شیوه‌ها و امکانات واژه‌سازی در زبان فارسی معاصر(3)»، مجله نشر دانش، شماره 67، صص 28ـ33.
18. ــــــــــــــــ (الف) (1371)، «شیوه‌ها و امکانات واژه‌سازی در زبان فارسی معاصر(4)»، مجله نشر دانش، شماره 69، صص 21ـ25.
19. ــــــــــــــــ (ب) (1371)، «شیوه‌ها و امکانات واژه‌سازی در زبان فارسی معاصر(5)»، مجله نشر دانش، شماره 70، صص 39ـ45.
20. ــــــــــــــــ (ج) (1371)، «شیوه‌ها و امکانات واژه‌سازی در زبان فارسی معاصر(6)»، مجله نشر دانش، شماره 71، صص 15ـ19.
21. ــــــــــــــــ (د) (1371)، «شیوه‌ها و امکانات واژه‌سازی در زبان فارسی معاصر(7)»، مجله نشر دانش، شماره 72، صص 19ـ23.
22. ــــــــــــــــ (هـ) (1371)، «شیوه‌ها و امکانات واژه‌سازی در زبان فارسی معاصر(8)»، مجله نشر دانش، شماره 74، صص 22ـ29.
23. ــــــــــــــــ (الف) (1372)، «شیوه‌ها و امکانات واژه‌سازی در زبان فارسی معاصر(9)»، مجله نشر دانش، شماره 75، صص 9ـ15.
24. ــــــــــــــــ (ب) (1372)، «شیوه‌ها و امکانات واژه‌سازی در زبان فارسی معاصر(10)»، مجله نشر دانش، شماره 76، صص 15ـ23.
25. ــــــــــــــــ (ج) (1372)، «شیوه‌ها و امکانات واژه‌سازی در زبان فارسی معاصر(11)»، مجله نشر دانش، شماره 77، صص 21ـ25.
26. ــــــــــــــــ (د) (1372)، «شیوه‌ها و امکانات واژه‌سازی در زبان فارسی معاصر(12)»، مجله نشر دانش، شماره 79و80، صص 12ـ15.
27. ـــــــــــــــــــــــ (1380)، مسائل تاریخی زبان فارسی (مجموعه مقالات)، تهران: سخن.
28. طباطبایی، سید علاءالدین (1381)، «فعل بسیط و مرکب در زبان فارسی»، مجله نشر دانش، سال نوزدهم، شماره 2، صص 20ـ24
29. ــــــــــــــــ (1383)، «حذف همکرد در واژه‌های مرکب فعلی»، نامه فرهنگستان، ویژه‌نامه دستور، شماره 4، صص 59ـ63
30. ــــــــــــــــ (1384)، «فعل مرکب در زبان فارسی»، نامه فرهنگستان، شماره 26، صص 26ـ34
31. طبیب‌زاده، امید (1385)، ظرفیت فعل و ساخت‌های بنیادین جمله در فارسی امروز: پژوهشی بر اساس نظریه دستور وابستگی، تهران: مرکز.
32. فرامرزنامه (مؤلف ناشناس) (1382)، تصحیح مجید سرمدی، تهران: انجمن آثار و مفاخر فرهنگی.
33. گلفام، ارسلان و اردشیر ملکی مقدم و فائقه ابراهیم پورنیک (1397)، «محدودیت‌های ناظر بر زایایی فعل‌های برگرفته از اسم و صفت در فارسی معیار»، فصلنامۀ مطالعات زبان‌ها و گویش‌های غرب ایران، شماره 20، صص 109-132.
34. متینی، جلال (1347)، «فعل مرکب به‌جای فعل بسیط»، مجله دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه فردوسی مشهد، شماره 16، صص 410ـ421
35. محقّق، مهدی (1377)، «واژه‌های فارسی در کتاب تقویم الادویة حُبَیش بن ابراهیم تفلیسی»، نامه فرهنگستان، سال چهارم، شماره سوم، صص 8 ـ 28
36. مشکوة‌الدینی، مهدی (1386)، دستور زبان فارسی: واژگان و پیوندهای ساختی، تهران: سمت.
37. مصاحب، غلامحسین (1381)، دایرةالمعارف فارسی، تهران: امیرکبیر.
38. وحیدیان کامیار، تقی و غلامرضا عمرانی (1386)، دستور زبان فارسی (1)، تهران: سمت.
39. Crystal, David (2008), A Dictionary of Linguistics and Phonetics, sixth edition, Oxford: Blackwell Publishing Ltd.
40. Karimi Doostan, Gh (1997), Light Verb Constructions in Persian, D. Dissertation, Essex University, England.