تغییر در متدولوژی حضور خاورمیانه‌ای ایالات‌متحده آمریکا: دلایل و زمینه‌ها

فصلنامه علمی تحقیقات سیاسی و بین المللی

مقاله 5، دوره 13، شماره 47، مرداد 1400، صفحه 77-96   

نوع مقاله: پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.30495/pir.2021.686414

نویسندگان

امیرحسین نعمتی^{* 1}؛ جلال ترکاشوند²؛ علیرضا نائیج³

¹مدرس گروه دروس عمومی دانشکده علوم پایه دانشگاه افسری امام علی ع شهر تهران- ایران

²دکترای روابط بین الملل و مدرس دانشگاه امام علی(ع)

³دکتری روابط بین الملل، مدرس دانشگاه، عضو انجمن مطالعات سیاسی حوزه

چکیده

منطقه غرب آسیا به سبب ظرفیت‌های بالای ژئوپلیتیکی و ژئواستراتژیکی، همواره موردتوجه و محل مداخله قدرت‌های جهانی و فرا‌منطقه‌ای بوده و بخش قابل‌توجهی از ساختار امنیتی این منطقه و تحول در آن نیز به نحوه ورود و خروج و نوع کنش و راهبرد قدرت‌های فرا‌منطقه‌ای در قبال آن بستگی دارد. ایالات‌متحده آمریکا پس از جنگ دوم جهانی همواره مهمترین قدرت فرامنطقه‌ای و تاثیرگزار در منطقه غرب آسیا بوده است. این کشور همواره متناسب با تغییر و تحولات سیاست و قدرت در منطقه به ارائه رویکردهای منفعت محور در سیاست خارجی خود مبادرت نموده است. متعاقب تحولات در سال 2011 در غرب آسیا، رویکرد سیاست خارجی دولت‌های آمریکا، به‌عنوان بزرگ‌ترین قدرت فرا‌منطقه‌ای مداخله‌گر، از تغییرات اساسی تر نسبت به گذشته برخوردار گشته و به نظر می‌رسد رهبران این کشور بدنبال ارائه متدولوژی جدیدی از حضور منطقه‌ای ایالات‌متحده در غرب آسیا می‌باشند. با توجه به اهمیت نقش این کشور در معادلات جهانی و بخصوص معادلات منطقه غرب آسیا، این مقاله درصد است با رویکردی توصیفی‌– تحلیلی و با استفاده از چارچوب نظری موازنه منافع رندال شولر به این سئوال مهم پاسخ دهد که دلایل و زمینه‌های تغییر در متدولوژی حضور ایالات‌متحده آمریکا در غرب آسیا چیست

کلیدواژه‌ها

ایالات‌متحده آمریکا؛ غرب آسیا؛ خاورمیانه؛ سیاست خارجی؛ رندال شولر

سایر فایل های مرتبط با مقاله

5-47.pdf

مراجع

ارسباری، توحید مقدم، (1391)، ترکیه و کردستان عراق، سایت نظرگاه سیاسی، مطالعات سیاسی همسایگان شمالی ایران.

جعفری ولدانی، اصغر، (1388)، «چشمداشت‌های ترکیه به شمال عراق»، نشریه اطلاعات سیاسی اقتصادی، شمارة 95.

داود اغلو، احمد، (1391)، عمق راهبردی، ترجمة محمدحسین نوحی نژاد، تهران: امیرکبیر.

درخشه، جلال و دیو سالار، مجید، (1390)، «عوامل همگرایی و واگرایی روابط ایران و ترکیه پس از به قدرت رسیدن حزب اسلام‌گرای عدالت و توسعه در ترکیه» فصلنامة تحقیقات سیاسی و بین‌المللی، شمارة 7.

درویشی، فرهای و محمدیان، علی، (1392)، «بررسی تأثیرات سیاست خارجی ترکیه در اقلیم کردستان عراق بر منافع ملی جمهوری اسلامی ایران» (1991-2013)، مجله سیاست دفاعی، سال 22، شمارة 85.

ذوالقدر، مالک و کاظمی پیرسرا، رشید، (1394)، «سیاست ترکیه در اقلیم کردستان و آینده سیاسی عراق»، فصلنامةپژوهش‌های سیاسی و بین‌المللی، شمارة1.

ساجدی، امیر، فرامرز امجدیان، (1394)،«تأثیر فدرالیسم کردستان عراق بر هنجارهای سیاسی و قومیتی کردهای ایران»، نشریة دانشنامه، شمارة 80 (علوم سیاسی).

صمدی، فریبا، (1395)، «روابط استراتژیک دولت اسلام‌گرایی ترکیه (حزب عدالت و توسعه) و حکومت اقلیم کردستان عراق»، پایان‌نامة کارشناسی ارشد، دانشکدة علوم اجتماعی، دانشگاه رازی.

فلاح، رحمت‌الله. (1395). تقابل و تعامل ترکیه و ایران در عراق، سایت اندیشه سیاسی.

فلاحت پیشه، حشمت‌الله، وحید شربتی و محمدمهدی مظفری، (1394)، «بررسی مؤلفه‌های هژمون در ترکیه»، فصلنامة علمی تخصصی پژوهش‌های سیاسی، دورة 5، شمارة 3.

کامل، روح‌الله، (1382)، «مقدمه‌ای بر رئالیسم تهاجمی»، فصلنامة نگاه، شمارة 38.

کتابی، محمود، (1392)، «بررسی روابط سیاسی اقتصادی کردستان عراق با ترکیه و تأثیر آن بر سیاست خارجی ایران»، فصلنامة تحقیقات سیاسی بین‌المللی، شمارة17.

مرشایمر، جان، (1388)، تراژدی سیاست قدرت‌های بزرگ، ترجمة غلامعلی چگنی زاده، تهران: دفتر مطالعات سیاسی و بین‌الملل وزارت امور خارجه.

نیاکوئی، امیر، سجاد مرادی کلارده، (1394)، رقابت قدرت‌های منطقه‌ای در عراق، فصلنامه روابط خارجی، سال 7، شمارة 1، بهار. پایگاه‌های نظامی ترکیه در خاک اقلیم کردستان، خبرگزاری کردپرس،14/4/ 1397 به آدرس: www.kurd press.com. 

Charountaki, Marianna, (2012). Turkish foreign policy and the Kurdistan regional government’’,p185. 

Katzman, Kenneth. (2013). Iraq: politic,Governanc,and Human Rights.Congressional Research Service (CRS) Report for Congress.August 22,2013.RS.21968.