ارزیابی کاربست الگوی حکومت‌داری امیر کبیر به عنوان الگوی مدیریت دولتی

فصلنامه مطالعات مدیریت و توسعه پایدار

دوره 1، شماره 1، خرداد 1400، صفحه 181-215   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.30495/msds.2021.1942135.1012

نویسندگان

مریم شمس فلاورجانی¹؛ مهربان هادی پیکانی^{* 2}؛ سهیلا ترابی فارسانی³

¹دانشجوی دکتری رشته مدیریت دولتی، دانشگاه آزاد اسلامی ، واحد اصفهان (خوراسگان)، اصفهان، ایران.

²استادیار گروه مدیریت دولتی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اصفهان (خوراسگان)، اصفهان، ایران.

³دانشیار گروه تاریخ، واحد نجف آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجف آباد، ایران.

چکیده

هدف تحقیق اولیه الگوی مدیریت دولتی مبتنی بر مدل مفهومی حکومت‌داری امیرکبیر است. مدل مفهومی حکومت‌داری امیرکبیر بر اساس روش پژوهش اسنادی و با تحلیل محتوای مقوله‌ای با محوریت مطالعه و بررسی کتب و متون دست اول (منابع دوره قاجار) و منابع تحلیلی که به نقد و بررسی اقدامات امیرکبیر پرداخته است؛ در قالب طرحی اکتشافی و استقرایی به دست آمده است. مدل به دست آمده با فن دلفی و نظر سنجی از خبرگان از طریق پرسشنامه محقق ساخته - بر اساس ۲۲۰ مفهوم تعریف شده در مدل مفهومی - مورد ارزیابی کیفی قرار گرفته و در نهایت الگوی مدیریت دولتی به دست آمده است. ارزیابی کمی و آزمون مدل نیز از طریق پرسشنامه برآمده از بخش دلفی با روش مدل سازی معادلات ساختاری صورت گرفته است. جامعه آماری در بخش دلفی 12 نفر از اساتید دانشگاه در رشته مدیریت دولتی و تاریخ در بخش کمی ۲۷۸ نفر از مدیران دولتی بودند که بر اساس نمونه‌گیری هدفمند انتخاب شدند. الگوی 5 سطحی مدیریت دولتی دارای ۴۶ گویه، ۲۱ مقوله، ۱۱ تم و ۶ بعد شامل اقدامات اقتصادی، بروکراتیک، سیاسی، آموزشی - فرهنگی، حفاظتی و اجتماعی و 1 محور اصلی - مدیریت دولتی- از لحاظ تناسب و ترکیب عوامل به اجماع خبرگان رسیده و میزان اهمیت و وزن آنها مشخص گردیده است؛ و نشان می‌دهد مدل حکومت‌داری امیرکبیر ویژگی‌های لازم جهت تبدیل به الگوی مدیریت دولتی که منطبق با شرایط فرهنگی – سیاسی و اجتماعی ایران باشد را داشته و می‌تواند دست‌مایه مدیران دولتی جهت اداره امور عمومی قرار گیرد.

کلیدواژه‌ها

امیرکبیر؛ چارچوب مفهومی؛ دلفی؛ الگو؛ مدیریت دولتی

مراجع

Adamiyat, F. (2010). Amir Kabir and Iran. Kharazmi Publications. , Tehran. (In Persian)

Akbari, M. A. (2014). Challenges of the modern era in Qajar. Iran Publications., Tehran. (In Persian)

Azar, A., Gholamzadeh, R., & Qanavati, M. (2012). Route-Structural Modeling in Management (Application of SmartPLS Software). Negah Danesh Publications, Tehran. (In Persian)

Beddie, F. (2010). Repackaging History for Policy Purposes. Australian Policy and History. Journal of Policy History, 17(1), 34-51.

Behjat, A. (2004). Amir Kabir reforms and the reasons for its failure. Golshan Historical Quarterly of Islamic Azad University, 1, 17-18. (In Persian)

Chin, W. W. (2010). How to Write Up and Report PLS Analyses.

Edwards, J. R. (2001). Multidimensional constructs in organizational behavior research: an integrative analytical framework. . Organizational Research Methods, 4(2), 92-144.

Effland, A. (2012). Synergies of Past and Present: The Mutual Benefits of Policy History and Policy Analysis. Agricultural History, 86(4), 192-205.

Farazmand, A. (1999). Administrative Reform in Modern Iran: An Historical Analysis. International Journal of Public Administration, 22(6), 917-946.

Fornell, C., & Bookstein, F. L. (1982). Two structural equation models: LISREL and PLS applied to consumer exit-voice theory. . Journal of Marketing Research, 19, 440–452.

Giddens, A. (1999). Sociology (M. Sabouri, Trans.). Ney Publications, Tehran. (In Persian)

Grattan, R. (2008). Crafting management history. Journal of Management History, 14(2), 174-183. .

MacKenzie, S. B., Podsakoff, P. M., & Jarvis, C. B. (2005). The problem of measurement model misspecification in behavioral and organizational research and some recommended solutions. Journal of Applied Psychology, 90(4), 30-71.

Nargesian, A. (1999). A Look at the Evolution of Public Management. Quarterly Journal of Organizational Management Culture, 17, 157-195. (In Persian)

Newell, W. H. (2001). A theory of interdisciplinary studies. Issues in integrative studies, 19(1). units.muohio.edu/aisorg/pubs/issues1/restricted/042/paper.pdf

Percy, S. (1991). History of Iran. (M. F. Daei Gilani, Trans.; Vol. 2). Book World., Tehran. (In Persian)

Phillips, D. (2014). Comparatography, history and policy quotation: some reflections. . Comparative Education, 50(1), 73-83.

Pierson, P. (2005). The Study of Policy Development. Journal of Policy History, 17(1), 34-51.

(2009). Parliamentary Office of Science and Technology. Lessons from History, 323, 1-4.

Rahnavard, F. (2011). A model of public administration for realization of the vision of 1404. Journal of Public Administration Perspective, 2(6), 43-58. sid.ir/en/journal/ViewPaper.aspx?id=294734 (In Persian)

Reuss, M. (1988). The Myth and Reality of Policy History: A Response to Robert Kelley. The Public Historian, 10(1), 41-49.

Sariolghalam, M. (2019). Iranian Authoritarianism During the Qajar Period. Farzanrooz Publication. , Tehran. . (In Persian)

Shah Abadi, M. M., Poor Ezzat, A. A., Danaeifard, H., & Qolipour, R. (2014). An analysis of the historical approach to the development of the public policy-making system. Theoretical foundations and methods of implementation. . Journal of Humanities Methodology, 81, 73-109. (In Persian)

Stanford, M. (1997). An Introduction to the Philosophy of History. Oxford: Blackwell.

Teo, H. H., Wei, K. K., & Benbasat, I. (2003). Predicting Intention to Adopt Interorganizational Linkages: An Institutional Perspective. MIS Quarterly 27(1), 19-49.

Waldo, D. (1975). Education for Public Administration in Seventies, in American Public Administration: past, present, and future. Mosher F.C. (Ed.), University of Alabama Press.

Zibakalam, S. (2000). Qajar rule, Amir Kabir and reforms.  Journal of the Faculty of Law and Political Science, 50, 202-223. (In Persian)