تعداد نشریات | 418 |
تعداد شمارهها | 10,005 |
تعداد مقالات | 83,629 |
تعداد مشاهده مقاله | 78,552,913 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 55,726,522 |
بررسی تطبیقی کیفیّت زندگی شهری خانواده های ساکن در سکونتگاه های غیررسمی و رسمی شهرمشهد | ||
زن و مطالعات خانواده | ||
مقاله 7، دوره 15، شماره 58، اسفند 1401، صفحه 137-165 اصل مقاله (755.11 K) | ||
نوع مقاله: علمی پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.30495/jwsf.2021.1940704.1611 | ||
نویسندگان | ||
سیمین فروغ زاده* 1؛ سید مهدی پنج تنی2 | ||
1مربی پژوهش، عضو هیات علمی گروه توسعه پایدار شهری و منطقه ای جهاد دانشگاهی خراسان رضوی، مشهد(نویسنده مسئول) s.foroughzade@jdm.ac.ir | ||
2دانشجوی دکترای جامعه شناسی اقتصادی و توسعه، گروه علوم اجتماعی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه فردوسی مشهد و عضو پژوهشی سازمان جهاد دانشگاهی خراسان رضوی، مشهد ، ایران | ||
چکیده | ||
کیفیت زندگی شهری یک حوزه ی اصلی در مطالعات شهری در کشورهای مختلف تلقی می شود و توجه به ابعاد چندگانه ی اجتماعی، محیطی و اقتصادی آن به دلیل نقشی که به عنوان یک مولفه کلیدی در مدیریت و برنامه ریزی شهری و بطور کلی تعیین میزان قابل زیست بودن شهرها ایفا می کند فزونی یافته است. کیفیت زندگی شهری خدمات شهری مناسب و در دسترس برای همگان در چارچوب توسعه پایدار است.سکونتگاههای غیر رسمی حاشیه شهرها مناطقی هستند که آهنگ تحولات کالبدی و رونق اقتصادی و اجتماعی آنها با سایر نقاط شهری مطابقت ندارد و سطح کیفی زندگی در آنها به علل گوناگون در سطح نازلی قرار دارد. این سکونتگاهها عموما فاقد زیرساخت های اولیه مناسب برای زندگی شهری اند و ساکنان این مناطق در مقایسه با بخش رسمی شهرکیفیت زندگی مطلوب و رضایت بخشی ندارند. هدف تحقیق بررسی مقایسه ای کیفیّت زندگی ادراک شده در خانواده های ساکن در سکونتگاههای غیررسمی با ساکنان محدودههای رسمی شهرمشهد است که با اتکا به نظریه« لی» در چهار بعد اقتصادی، اجتماعی،زیست محیطی و کالبدی به عنوان پایه های توسعة پایدار شهری مورد بررسی قرار گرفت. تحقیق در سطح توصیف و به روش پیمایش و با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته ای که روایی و پایایی آن بدست آمده بود، انجام شد. داده ها از نمونه ای به حجم630 نفر از سرپرستان خانواده درمناطق دوازده گانه شهرمشهدکه به شیوه خوشهای انتخاب شده بودند،به صورت حضوری جمع آوری شد.یافتهها نشان می دهد میانگین کل شاخص«کیفیّت زندگی» برابر با 2.90 در بازه یک تا چهار است اما تفاوت هایی بین دو گروه مورد بررسی وجود دارد.با توجه به میزان میانگین به دست آمده، ساکنان سکونتگاههای رسمی(میانگین 3)، در مقایسه با ساکنان سکونتگاههای غیررسمی(میانگین 2.74) از وضعیت عمومی زندگی خود رضایت بیشتری داشته و در نتیجه ارزیابی مثبت تری از کیفیّت زندگی شان در ابعاد سه گانه مورد مطالعه(اقتصادی، زیست محیطی و کالبدی) دارند. مقایسه شاخص کلی بعد اجتماعی(وضعیت همبستگی اجتماعی،احساس تعلق مکانی،مشارکت غیررسمی در محله،احساس بهزیستی خانوادگی،احساس امنیت در محله)حاکی از یکسان بودن ارزیابی هر دو گروه پاسخگویان است و تنها در مولفه مشارکت غیررسمی، ساکنانِ محدوده های غیررسمی ارزیابی مثبت تری از کیفیّت زندگی خود داشتند. نتایج حاکی ازوجود رابطه میان درجه توسعه یافتگی مناطق شهری با رضایت افراد از کیفیّت زندگی شان دارد. | ||
کلیدواژهها | ||
کیفیّت زندگی؛ خانواده؛ سکونتگاه رسمی و غیررسمی؛ مشهد | ||
سایر فایل های مرتبط با مقاله
|
||
مراجع | ||
-Zainal, R., Kaur, G., Khalili, J.M., Ahmad, A (2012). Housing Conditions and Quality of Life of the Urban Poor in Malaysia, Social and Behavioral Sciences, 50: 827-838
| ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 473 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 106 |