تاثیر مدیران مستقل دارای ارتباط برجسته بر اعتبار تجاری مالی در شرکت‌های بورس اوراق بهادار تهران

مطالعات اخلاق و رفتار در حسابداری و حسابرسی

مقاله 6، دوره 1، شماره 1، آذر 1400، صفحه 141-160   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

نویسندگان

زهرا بامری¹؛ مژگان صفا^{* 2}

¹دانشجوی کارشناسی ارشد، رشته مدیریت مالی، واحد قم، دانشگاه آزاد اسلامی، قم، ایران.

²استادیار، گروه حسابداری، واحد قم، دانشگاه آزاد اسلامی، قم، ایران

چکیده

شرکت‌‌ها برای بهبود اثربخشی هیئت‌‌مدیره و افزایش ارزش شرکت، حداقل تعداد مدیران مستقل را برای هیئت‌‌مدیره یک شرکت در نظر می‌‌گیرند. هدف اصلی این تحقیق بررسی تاثیر مدیران مستقل دارای ارتباط برجسته بر اعتبار تجاری در شرکت‌‌های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران می‌‌باشد. برای این منظور نمونه‌‌ای متشکل از 944 شرکت، از میان شرکت‌‌های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی دوره زمانی 1390-1397 مورد بررسی قرار گرفت. برای آزمون فرضیه از رگرسیون چند متغیره استفاده شده است و با تشکیل مدل بهینه به رابطه بین متغیرها پرداخته شد. نتایج آزمون‌‌های انجام شده نشان می‌‌دهد مدیران مستقل دارای ارتباط برجسته بر اعتبار تجاری تاثیر مثبت دارد، و تاثیر مدیران مستقل دارای ارتباط برجسته بر هزینه اعتبار تجاری منفی می‌‌باشد. نقش مدیران مستقل علاوه بر نظارت و مشاوره سنّتی، تأمین اعتبار تجاری را نیز شامل می‌‌شود.

کلیدواژه‌ها

اعتبار تجاری؛ مدیران مستقل؛ اعتبار تجاری مالی

مراجع

ایزدی‌نیا، ناصر؛ طاهری، مسعود (1395). بررسی رابطه بین کیفیت اطلاعات حسابداری و اعتبار تجاری. پژوهش‌های تجربی حسابداری، 5 (19)، ص 81-101.

صالحی، مهدی؛ قناد، مصطفی؛ به‌سودی، افشین (1396). بررسی تأثیر ساختار نظام راهبری شرکتی بر اعتبار تجاری. پژوهشنامه اقتصاد و کسب و کار، 8 (17)، ص 27-39.

غلامی جمکرانی، رضا؛ کاوه، محمدحسین (1396). بررسی رابطه سازوکارهای حاکمیت شرکتی و اعتبار تجاری در دوران سیاست پولی انقباضی در شرکت‌های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران. در: اولین کنفرانس ملی نقش حسابداری، اقتصاد و مدیریت.

کاظم‌پور کلشتری، ساره؛ طالب‌نیا، قدرت‌الله (1395). بررسی تاثیر اعتبار تجاری نرخ رشد عملکرد مالی و بازده سرمایه بر نسبت وام‌های بانکی شرکت‌های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران. در: نخستین کنفرانس سراسری پیشرفت‌های نوین در مهندسی صنایع، مدیریت، اقتصاد و حسابداری. شیراز: پردیس بین‌الملل توسعه ایده هزاره.

Allen, F., Qian, J., & Qian, M. (2005). Law, finance, and economic growth in China. Journal of Financial Economics, 77, P.57-116.

Andres, C., Van Den Bongard, I. & Lehmann, M. (2013). Is busy really busy? Board governance revisited. Journal of Business Finance & Accounting, 40, P.1221-1246.

Chiu, P. C., Teoh, S.H. & Tian, F. (2013). Board interlocks and earnings management contagion. The Accounting Review, 88, P.915-944.

Chou, T.k. & Feng, H.L. (2018). Multiple directorships and the value of cash holdings. Review of Quantitative Finance and Accounting, 53(3), P.663-699.

Dai, B. & Yang, F. )2015 (. Monetary Policy, Accounting Conservatism and Trade Credi. China Journal of Accounting Research, 8(4), P.295-313.

Engelberg, J., Gao, P, & Parsons, C.A. (2012). Friends with money. Journal of Financial Economics, 103(1), P.169-188.

Fich, E.M. & Shivdasani, A. (2006). Are busy boards effective monitors? Journal of Finance,
61(2), P.689-724.

Field, L., Lowry, M. & Mkrtchyan, A. (2013). Are busy boards detrimental? Journal of Financial Economics, 109(1), P.63-82.

Fisman, R. & Love, I. (2003). Trade Credit, Financial intermediary development and industry growth. The Journal of Finance, 58(1), P.353-374.

Garcia-Teruel, P.J. & Martinez-Solano, P. (2010). A dynamic perspective on the determinants of accounts payable. Review of Quantitative Finance and Accounting, 34, P.439-457.

Giannetti, M., Burkart, M.C, & Ellingsen, T. (2011). What you sell is what you lend? Explaining trade credit contracts. Review of Financial Studies, 24, P.1261-1298.

Liao, J., Young, M.R., & Sun, Q. (2009). Independent directors' characteristics and performance: Evidence from China. SSRN working paper. Available at:    
SSRN: http:// ssrn.com/abstract/1489088.

Lin, T.T. & Chou, J.H. (2015). Trade credit and bank loan: Evidence from Chinese firms. International Review of Economics & Finance, 36, P.17-29.

Murfin, J. &Njoroge, K. (2015). The Implicit Costs of Trade Credit Borrowing by Large Firms. Review of Financial Studies, 28(1), P.112-145.

Niskanen, J., & Niskanen, M. (2006). The determinants of corporate trade credit policies in a bank-dominated financial environment: The case of Finnish small firms. European Financial Management, 12, P.81-102.

Omer, T.C., Shelley, M.K. & Tice, F. (2014b). Do director connectedness matter for financial report quality? Evidence from restatements. Working paper. Available at:
SSRN: http://ssrn.com/abstract¼2379151.

Petersen, M.A. & Rajan, R.G. (1997). Trade credit: Theories and evidence. Review of Financial Studies, 10(3), P.661-691.

Saiz, M.C., Azofra, S.S., Olmo, B.T, & Guti_errez, C.L. (2017). Trade credit, sovereign risk and monetary policy in Europe. International Review of Economics & Finance, 52, P.39-54.

Van Nieuwkerk, M. (1979). Domestic and foreign trade credit in The Netherlands. Journal of Banking & Finance, 3, P.83-105.

Wilson, N., & Summers, B. (2002). Trade credit terms offered by small firms: Survey evidence and empirical analysis. Journal of Business Finance & Accounting, 29, P.317-351.

Wu, W.F., Firth, M. & Rui, O.M. (2014). Trust and the provision of trade credit . Journal of Banking & Finance, 39, P.146-159.

Xia, C., Xiaowei, Z., Chunfang, C. & Nan, X. (2018). Independent director connectedness in China: An examination of the trade credit financing hypothesis. International Review of Economics and Finance, 63(C), P.209-225. DOI:10.1016/j.iref.2018.09.010.