طراحی الگوی ارزیابی اثربخشی فعالیت های فرهنگی

فصلنامه علمی مطالعات میان فرهنگی

مقاله 3، دوره 16، شماره 46، خرداد 1400، صفحه 49-76   

نوع مقاله: علمی_ پژوهشی

نویسندگان

محمد بیگدلی¹؛ علی رشیدپور^{* 2}

¹دانشجوی دکتری پژوهش محور مدیریت فرهنگی ،واحد تهران شمال، دانشگاه آزاد اسلامی، ، تهران ،ایران

²دانشیار گروه مدیریت فرهنگی ، واحد اصفهان (خوراسگان) ، دانشگاه آزاد اسلامی ،اصفهان ، ایران

چکیده

تحقق اهداف و آرمان های فرهنگی جوامع و سازمان های فرهنگی تابع میزان و نوع فعالیت های در دست انجام ، میزان اثرگذاری و همچنین پیامدهای احتمالی آنها در سطوح مختلف فردی و اجتماعی و در بین اقشار مختلف جامعه می باشد.در این خصوص سنجش و ارزیابی اثربخشی فعالیت ها بهترین راه حصول اطمینان از دستیابی بهینه به اهداف طراحی شده می باشد.لذا پژوهش حاضر به طراحی الگوی ارزیابی اثربخشی فعالیت های فرهنگی پرداخته است. این تحقیق از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش ، تلفیقی از نوع روش های کیفی و کمی می باشد. در مرحله اول از روش کیفی تحلیل محتوا (قیاسی) استفاده شده است، نمونه آماری در بخش کیفی شامل تمام صاحب‌نظران دانشگاهی و خبرگان حوزه مدیریت فرهنگی که برابر 20 نفر بود. ابزار تحقیق شامل برگه‌های کدگذاری محقق ساخته بود که روایی آن توسط اعضای گروه دلفی تأیید و پایایی آن با معیار پی اسکات 95/0 محاسبه شد. یافته های تحقیق نشان داد که عوامل مرتبط با الگوی ارزیابی اثربخشی فعالیت های فرهنگی در قالب 28 مقوله و 610 کد مفهومی مشخص شد و در ابعاد 9 گانه به صورت بعد دینی (2 مقوله)، عوامل فرهنگی (5 مقوله)، عوامل روانشناختی (3 مقوله)، عوامل اقتصادی (2 مقوله) ، عوامل آموزشی (3 مقوله)، عوامل سیاسی (3 مقوله)، سازمان و مدیریت (5 مقوله) ،اجتماعی (5 مقوله) و اقتضائات نوین (2 مقوله) جای گرفتند. در مرحله دوم تحقیق،جامعه آماری اعضای هیئت علمی و دانش آموختگان رشته های مدیریت فرهنگی دانشگاه آزاد اسلامی به تعداد 2500 نفر بودند.که براساس فرمول کوکران تعداد 384 نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب و به شیوه در دسترس مورد بررسی قرارگرفتند.ابزار گردآوری داده ها نیز پرسشنامه طراحی شده مبتنی بر نتایج بخش کیفی بوده و پس از تجزیه و تحلیل داده های گردآوری شده در قالب نرم افزار لیزرل مشخص گردید که مدل معادلات ساختاری طراحی شده از برازش مناسبی برخوردار است.

کلیدواژه‌ها

فرهنگ؛ فعالیت های فرهنگی؛ اثربخشی؛ اثربخشی فعالیت های فرهنگی

مراجع

اولیاء، محمد صالح، محسن بهجت و ناصر موسوی (1384)، طرح تدوین مبانی ارزیابی عملکرد سازمان‌های فرهنگی، ناظر: دکتر محمد ابویی اردکانی، دبیرخانه شورای عالی انقلاب فرهنگی، کمیسیون فرهنگی.

اولیاء، محمدصالح (1382)، «گزارش تهیه سیستم ارزیابی عملکرد مراکز پژوهشی وابسته به وزارت علوم، تحقیقات و فناوری»، دفتر بررسی و ارزیابی پژوهشی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری.

باباخانی، لیلا (1390)، «فعالیت‌های فرهنگی»، انتشارات فکر بکر.

باطبی، نینا و سروش فتحی (1397)، بررسی عوامل فرهنگی مؤثر بر رفتارهای زیست‌محیطی شهروندان (موردمطالعه: شهروندان شهر آمل)، فصلنامه مطالعات میان فرهنگی، سال سیزدهم شماره 37، صص 179-159.

بختیاری، لطفعلی (1393)، ارزیابی اثربخشی دوره آموزشی کارشناسی رشته اطلاعات انتظامی، نشریه پژوهش‌های اطلاعاتی و جنایی، دوره 9، شماره 1، صص 152-129.

دفت، ریچارد.ال (1377)، تئوری و طراحی سازمان، ترجمه علی پارسائیان و سید محمد اعرابی، تهران، دفتر پژوهش‌های فرهنگی.

رابینز، استیفن پی (1393)، رفتار سازمانی (مفاهیم، نظریه‌ها، کاربردها)، ترجمه: علی پارساییان و سیدمحمد اعرابی، تهران، دفتر پژوهش‌های فرهنگی، چاپ شانزدهم.

رحمانی، جعفر (1389)، الگوی ارزیابی در سازمان‌ها و نهادهای فرهنگی، معاونت پژوهشی دانشگاه اسلامی، دفتر گسترش تولید علم.

رحمتی، محمدحسن، محمد مقیمی و مهدی الوانی (1389)، تحلیل نظام خط‌مشی گذاری برای آموزش غیررسمی کارآفرینی در ایران، فصلنامه توسعه کارآفرینی، دوره3، شماره 3، صص 35-7.

صادقی نیا، ابوالفضل و ابراهیم حاجیانی (1396)، تحلیل اثربخشی فعالیت‌های فرهنگی (مطالعه موردی: سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری مشهد)، راهبرد اجتماعی فرهنگی، سال ششم پاییز.

طرح ساماندهی امور فرهنگی (1380)، «تعیین معیارهای تفکیک و مدیریت فعالیت‌های فرهنگی» آرشیو گزارش‌های کتابخانه شورای عالی انقلاب فرهنگی.

عارفی، محبوبه، محمد قهرمانی، محمود ابوالقاسمی و اکبر خرسندی یامچی (1393)، اثربخشی فعالیت‌های فوق‌برنامه دانشگاه شهید بهشتی، مدیریت و برنامه‌ریزی در نظام‌های آموزشی، بهار و تابستان.

فرزانه، عبدالحمید و مژگان امیریان زاده (1395)، میزان اثربخشی برنامه‌های فرهنگی دانشگاه آزاد اسلامی فارس از دیدگاه دانشجویان پاییز، دوره 7، شماره 3 (پیاپی27).

قاسمی، سعید (1391)، «برنامه‌ریزی فعالیت‌های فرهنگی در تشکل‌ها»، انتشارات قدس رضوی.

گروهی از اساتید مدیریت (1375)، شیوه عملی ارتقای بهره­وری نیروی انسانی، ناشر: مرکز آموزش مدیریت دولتی.

نجات بخش اصفهانی، علی و روح‌الله تولایی (1397)، طراحی مدل بومی برای کنترل استراتژیک دستگاه‌های فرهنگی کشور به‌منظور طراحی و ارائه الگویی مناسب برای کنترل استراتژیک دستگاه‌های فرهنگی کشور، نشریه پژوهش‌های مدیریت منابع انسانی.

Akhtar, C.S.; Awan, S.H.; Naveed, S.; Ismail, K. A comparative study of the application of systems thinking in achieving organizational e_ectiveness in Malaysian and Pakistani banks. Int. Bus. Rev. 2018, 27, 767–776

Armstrong, Michael. (2007), Handbook personnel management practice, Fourth       edition, kurgan page, 1-433

Arnett, D. B., Sandvik, I. L., & Sandvik, K. (2018). Two paths to organizational effectiveness–Product advantage and life--cycle flexibility. Journal of Business Research, 84, 285-292

Bennis, W. G. (2017). Beyond bureaucracy. In American Bureaucracy (pp. 3-16). Routledge.

Byars, L.I & Rue, L.W. (2008). Human Resource Management: 9 th Edition. New York: Mc GrawHill.

Daft, Richard l, (1992), Organization Thory and Design, West Publishing Company, Fourth edition.

Davies, J., Easterby-Smith, M., Mann, S., & Tanton, M. (2018). The Challenge to Western Management Development: International Alternatives. Routledge.

De Frantz, M. (2018). Tourism marketing and urban politics: cultural planning in a European capital. Tourism Geographies, 20(3), 481-503.

Desselle, S.P; Raja, L; Andrews, B; Lui, J. (2018). Perceptions of organizational culture and organizational citizenship by -faculty in U.S.colleges and schools of pharmacy. Currents in Pharmacy Teaching and Learning, Volume 10, Issue 4, Pages 403-412.

Guttormsen, D. S., & Lauring, J. (2018). Fringe Voices in Cross-Cultural Management Research: Silenced and Neglected?.

Nazery. Mohmmadreza, the effective factors on human resources productivity in Islamic Azad university, management, publication, march,1387.

Oberguggenberger, A. S., Nagele, E., Inwald, E. C., Tomaszewski, K., Lanceley, A., Nordin, A., ... & Arraras, J. (2018). Phase 1–3 of the cross‐cultural development of an EORTC questionnaire for the assessment of sexual health in cancer patients: the EORTC SHQ‐22. Cancer medicine, 7(3), 635-645.

Peter. Bermley,(1999), Evaluation training effectiveness , N.T: Mc Grow . HillProduction Management,Vol. 17, No. 11

Salvatore, Falletta (1998), Evaluating Training Program: The four levels by Donald Kirkpatrick,American ,Journal of Evaluation. Vol. 19.N.2.Thompson, M. (2018). Cultural theory. Routledge.