مدلسازی مکان یابی نیرو گاه های خورشیدی با استفاده از سیستم استنتاج گر فازی مطالعه موردی استان فارس

علوم جغرافیایی (جغرافیای کاربردی)

دوره 17، شماره 37، بهمن 1400، صفحه 88-112   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی (کاربردی)

شناسه دیجیتال (DOI): 2112-1400

نویسندگان

علی نژاد خلیل^{* 1}؛ محمد ابراهیم عفیفی²

¹دانشجو دکتری گروه جغرافیا دانشگاه آزاد اسلامی واحد لارستان

²استادیار گروه جغراقیا دانشگاه آزاد اسلامی لارستان، لارستان

چکیده

آلودگیهای محیط زیستی، نوسانات قیمت و پایان پذیر بودن منابع انرژی فسیلی مورد استفاده در نیروگاه ها باعث روی آوردن
به منابع انرژی جایگزین شده است. انرژی خورشیدی میتواند بهترین گزینه برای تامین انرژی در نیروگاه های تولید برق باشد. گام اول برای توسعه استفاده از انرژی خورشیدی، مکان یابی نواحی است که در آن انرژی خورشیدی در حد مطلوب است و دیگرشرایط لازم احداث نیروگاه را دارا میباشد. استان فارس با قرار گرفتن در عرض جغرافیایی پایین، پتانسیل بالایی جهت بهره برداری از انرژی خورشیدی دارد. به این منظور، ابتدا معیارهای ساعات آفتابی، شیب، فاصله از مناطق جمعیتی، فاصله از راهها، فاصله از خطوط انتقال نیرو، کاربری اراضی و لایه محدودیت ها در نظر گرفته شد و اهمیت آنها با روش تحلیل سلسله مراتبی به دست آمد. سپس با استفاده از توابع فازی مثلثی لایه های اطلاعاتی فازی گردیده و در سامانه اطلاعات جغرافیایی تلفیق شدند. بر اساس این روش شهرستان های لارستان وفسا واستهبان بیشتر ین پتانسیل را جهت استقرار نیرو گاه خورشیدی را دارد 

کلیدواژه‌ها

نیروگاه خورشیدی؛ انرژی پاک؛ مدل فازی؛ استان فارس