تاثیر خودکارآمدی پژوهشی بر فریبکاری تحصیلی در دانشجویان تحصیلات تکمیلی: نقش میانجی منبع مهار تحصیلی

دانش و پژوهش در روان شناسی کاربردی

مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 10 بهمن 1400

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.30486/jsrp.2020.1890771.2250

نویسندگان

مسعود صادقی¹؛ عزت الله قدم پور²؛ مجید سلیمانی^{* 3}؛ سمیرا قره ویسی⁴

¹عضو هیأت علمی دانشگاه لرستان، لرستان، ایران

²دانشگاه لرستان

³دانشگاه علامه طباطبایی

⁴گروه روانشناسی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه لرستان

چکیده

این پژوهش با هدف تاثیر خودکارآمدی پژوهشی بر فریبکاری تحصیلی در دانشجویان تحصیلات تکمیلی با میانجیگری منبع مهار تحصیلی انجام شده و روش پژوهش توصیفی و از نوع مطالعات همبستگی بوده است. جامعه آماری پژوهش را کلیه دانشجویان تحصیلات تکمیلی دانشگاه‌های شهر کرمانشاه (رازی، آزاد و پیام نور) در نیمسال اول سال تحصیلی 98-1397 تشکیل می‌دادند. از میان افراد جامعه، تعداد 384 نفر به عنوان نمونه و به روش نمونه‌گیری در دسترس وارد پژوهش شدند. برای جمع‌آوری داده‌ها از پرسشنامه‌های خودکارآمدی پژوهشی صالحی و همکاران (1391)، پرسشنامه تقلب دانشگاهی علیوردی‌نیا و همکاران (1394) و پرسشنامه منبع مهار تحصیلی ترایس (1985) استفاده شد. جهت پاسخگویی به فرضیات پژوهش از مدل معادلات ساختاری به کمک نرم‌افزار Amos 18 استفاده گردید. یافته‌های پژوهش نشان دادند منبع مهار تحصیلی درونی در میزان تاثیرگذاری خودکارآمدی پژوهشی بر فریبکاری تحصیلی نقش میانجی ندارد اما منبع مهار تحصیلی بیرونی به عنوان یک متغیر میانجی موجب افزایش فریبکاری تحصیلی می‌شود. بر اساس نتایج پژوهش می‌توان گفت، الزام دانشجویان تحصیلات تکمیلی به پژوهش می‌تواند باعث افزایش فریبکاری تحصیلی در آنان شود.

کلیدواژه‌ها

خودکارآمدی پژوهشی؛ فریبکاری تحصیلی؛ منبع مهار تحصیلی؛ دانشجویان تحصیلات تکمیلی

مراجع