تعداد نشریات | 418 |
تعداد شمارهها | 9,997 |
تعداد مقالات | 83,560 |
تعداد مشاهده مقاله | 77,801,192 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 54,843,851 |
شناسایی چالشها و راهکارهای ارزشیابی مؤثر از یادگیری دانشآموزان دوره ابتدایی در نرمافزار شاد توسط نومعلمان | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
نشریه علمی آموزش و ارزشیابی (فصلنامه) | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
دوره 14، شماره 56، تیر 1401، صفحه 69-102 اصل مقاله (814.71 K) | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.30495/jinev.2022.1943169.2594 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
نویسندگان | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
انسی کرامتی* 1؛ مهدیه رحیمی2؛ رقیه افرا3 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
1استادیار گروه علوم تربیتی، دانشگاه فرهنگیان | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
2دانشجوی کارشناسیارشد برنامهریزی درسی، دانشگاه تهران | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
3دانشجوی کارشناسیارشد برنامهریزی درسی، دانشگاه فردوسی مشهد | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
چکیده | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
هدف از این پژوهش شناسایی چالشها و روشهای ارزشیابی مؤثر از یادگیری دانشآموزان دوره ابتدایی در برنامه شاد توسط نومعلمان فارغالتحصیل از دانشگاه فرهنگیان است. این پژوهش با رویکرد کیفی و روش پدیدارشناسی انجام شد. مشارکتکنندگان پژوهشی که با استفاده از دو شیوه ملاک محور و زنجیرهای، انتخاب و تا مرز اشباع اطلاعاتی، در این پژوهش مشارکت داشتند، تعداد 17 نفر از دانشجومعلمان ورودی سال 1391 دانشگاه فرهنگیان بودند. با این افراد که اکنون (1400) به عنوان نومعلمانی در مشهد مشغول به خدمت هستند؛ مصاحبه نیمه ساختاریافته انجام گرفت. مصاحبههای مکتوب شده با استفاده از روش تحلیل مضمون، تجزیه و تحلیل شدند. جهت تأمین اعتبار تحقیق، معیارهای لینکلن و گابا مورد استفاده قرار گرفت. براساس یافتههای به دست آمده عمدهترین چالشهای نومعلمان برای انجام ارزشیابی معتبر شامل 2 مضمون فراگیر، 6 مضمون سازماندهنده، 14 مضمون پایه است. همچنین عمدهترین راهکارهای نومعلمان برای غلبه بر چالشهای ارزشیابی را میتوان در قالب 4 مضمون فراگیر، 10 مضمون سازماندهنده و 27 مضمون پایه دستهبندی کرد. نتایج این پژوهشگر بیانگر آن است که ارزشیابی در فضای شاد یکی از دشوارترین وظایف نومعلمان است. به نحوی که برخی از چالشهای ارزشیابی در فضای شاد بسیار جدی بوده و نومعلمان برای غلبه بر آنها علی رغم تلاش فراوان، راهکار موفقیتآمیزی نداشتند اما در برابر سایر چالشها، با صرف وقت فراوان و تحمل فشار کاری مضاعف، تاحدودی موفق به انجام ارزشیابی معتبر شدند. | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
کلیدواژهها | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
ارزشیابی؛ نرمافزار شاد؛ نومعلمان فارغالتحصیل از دانشگاه فرهنگیان؛ دوره ابتدایی | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
اصل مقاله | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
مقدمه پیشرفت همه جانبه جوامع بشری مستلزم توجه به توسعه نظام تعلیموتربیت است. در توسعه این نظام، ملاکها و فاکتورهای متعددی نقش دارند که مهمترین آنها، ارزشیابی از آموزش میباشد (اکبری، علوی و حمزهلو، 1397). تاکنون تعاریف متعددی از اصطلاح ارزشیابی انجام شده است اما از نظر سیف (1397:38) ارزشیابی براساس سادهترین تعریف، بیانگر "تعیین ارزش برای هر چیزی یا داوری ارزشی است". یکی از عوامل مؤثر در فرایند ارزشیابی یا همان داوری ارزشی درمورد آموزش که اصلاح و بهبود فرایند یادگیری- یاددهی را نیز به دنبال دارد؛ توجه به کیفیت ارزشیابی انجام شده است؛ از اینرو به بیان بهزادیان(1381) ارزشیابی به عنوان بخشی جداییناپذیر از فرایند آموزش، توسط بررسی تناسب میان "موضوع مورد ارزشیابی با هدفهای مورد نظر" و نیز "تعیین رابطه بین تواناییها و فعالیتهای دانشآموزان با تغییراتی که در رفتار آنان حاصل شده"، منجر به شناسایی و اصلاح کاستیهای موجود هم در فرایند آموزش و هم در فرایند ارزشیابی از آموزش می شود. اهمیت و ضرورت ارزشیابی در فرایند فعالیتهای آموزشی از دو دیدگاه قابل بررسی است. دیدگاه اول مربوط به برنامهریز یا معلم است. درواقع معلم در برنامهریزی تدریس و تصمیمگیری در جریان فعالیتهای آموزشی به منظور دستیابی به اطلاعات معتبر در زمینه آمادگی و پیشرفت تحصیلی فراگیران و کارایی فعالیتهای کلاسی خود از طریق ارزشیابی، پیرامون سه مقوله اطلاعات وآگاهی مییابد. این مقوله ها عبارتند از الف) اشکالات و نواقص موجود در عناصر طرح آموزشی(هدفها، محتوا، روشها، مواد و وسایل آموزشی)؛ ب) میزان پیشرفت تحصیلی فراگیران و آمادگی آنان جهت آموزشهای بعدی و ج) کارایی تدریس و کفایت ابزارهای به کار برده شده در اندازهگیری پیشرفت تحصیلی فراگیران. دیدگاه دوم مربوط به فراگیران است. به نحوی که فراگیران بهواسطهی ارزشیابی، ضمن آگاهی از جنبههای مثبت و منفی عملکردشان در یادگیری، به توسعهی جنبههای مثبت و رفع نارساییهای آموزشی خود با کمک و راهنمایی معلم ترغیب میشوند (محمودزاده و رحمانی،1387). در این میان ارزشیابی از آموزش و کیفیت انجام آن در دوره ابتدایی که توسط معلمان انجام میشود، دارای اهمیت مضاعفی است؛ زیرا یادگیریهای فراگیران دوره ابتدایی در ابعاد مختلف دانشی، نگرشی و مهارتی، زیربنای سایر یادگیریهای آنها میباشد. کارشکی، مومنی مهموئی و قریشی(1393) نیز در این زمینه بیان میکنند که در دوره ابتدایی، ضمن تأکید بر شناخت نیازها، ویژگیها، تواناییها و استعدادهای دانشآموزان، به یادگیری معنادار، عمیق و مداوم در عرصهی علم و عمل در سطح جهانی توجه میشود و این امر، ضرورت و اهمیت وجود نظام ارزشیابی مطلوب جهت سنجش تحقق یافتن این موارد را نشان میدهد. گسترش آموزش مجازی که به دنبال شیوع ویروس نوظهور کرونا رخ داد؛ نظامهای آموزشی را با چالشهای متعددی مواجه نمود. یکی از این چالشها، چگونگی ارزشیابی صحیح و مؤثر در دوره ابتدایی است. البته محیطهای یادگیری مجازی دارای امکانات و قابلیتهای متنوعی هستند که هرچند از یک سو میتوان با استفاده از این امکانات شیوهها و راهبردهای مؤثری را برای ارزشیابی واقعی از آموختههای فراگیران به کار گرفت؛ اما از سویی دیگر اطمینان از صحت و اعتبار شیوههای ارزشیابی مجازی با توجه به توسعه مداوم ابزارهای الکترونیکی با چالشها و دشواریهای متعددی روبروست (جاگین[1]، ۲۰۰۹، ۲۱). مریوت ( ۲۰۰۹ به نقل از سراجی، 1393:1) در نگاه به این نوع ارزشیابی، از اصطلاحاتی چونً "ارزشیابی از یادگیری" و "ارزشیابی برای یادگیری" یاد میکند که اصطلاح اول به معنای ارزشیابی در پایان فرایند یادگیری با هدف تعیین میزان آموختهها است و اصطلاح دوم به تدریجی، مستمر و مداوم بودن ارزشیابی اشاره دارد. به عبارتی محیطهای یادگیری مجازی تلاش میکنند تا ارزشیابی را درکنار فرآیند آموزش و یادگیری نگریسته و آنها را مکمل یکدیگر تلقی کنند. وی معتقد است که با روی کار آمدن فناوریهای جدید به همان اندازه که یادگیری بهبود مییابد، ارزشیابی نیز به سمت واقعی و اصیل شدن سوق مییابد. دراین راستا امروزه در ارزشیابی آموزشهای آنلاین از فناوری های مبتنی بر وب استفاده می شود. به عنوان مثال براهیم و لطفی[2](2018) در این زمینه از تحلیل آثار تعامل[3] (شامل دوبعد تعامل فراگیر- فراگیر و تعامل فراگیر- سیستم) نام می برند که یکی از ابزارهای ارزیابی مورد استفاده در برنامههای آموزش الکترونیکی برای "ارزشیابی سطح دانش در فراگیران" است و منجر به افزایش رفتارهای خودتنظیم گر در آموزش و یادگیری توسط فراگیران می شود. نی[4] (2020) نیز بیان می کند که مدرسان، با استفاده از "سیستم دادههای ردیابی بصری[5]" می توانند کیفیت ارزشیابی در کلاسهای آنلاین خود را بهبود دهند. استفاده از فناوریها و ابزارهای جدید برای ارزشیابی یادگیری های الکترونیکی در دنیا، درحالی است که یافته های حاصل از پژوهش عباسیکسانی[6] و همکاران(2020) مبنی بر تحلیل محتوای 19 اثر منتشر شده در فاصله سالهای 2019-2006 بیانگر آن است که "فقدان استانداردهایی برای ارزشیابی و عدم امکان ارزشیابی از جنبههای مختلف یادگیری دانشآموزان در فضای مجازی" یکی از عمده ترین چالشهای ارزشیابی در ایران است. امروزه در ایران، آموزش مجازی در دوره ابتدایی توسط "نرمافزار شاد" انجام میشود. شاد یا همان شبکه آموزشی دانشآموزی، برنامهای است که با شیوع کرونا، برای آموزش و تعاملات آموزشی- پرورشی میان معلمان با دانشآموزان و والدین آنها از طریق گوشیهای همراه طراحی شد. استفاده از این برنامه از همان ابتدا معلمان و به ویژه معلمانی که دارای تجربه کمتری در امر آموزش بودند را با چالشهای متعددی مواجه نمود. در این راستا برخی از پژوهشگران به بررسی این چالشها پرداختهاند. به عنوان مثال حاجی، محمدیمهر و محمد آذر(۱۴۰۰)، در پژوهشی جهت بازنمایی مشکلات آموزش در فضای مجازی با استفاده از برنامه شاد که به روش پدیدارشناسی انجام شد؛ دریافتند که مشکلات و چالشهای آموزش در این برنامه از دیدگاه معلمان ابتدایی را میتوان در شش مضمون کلی دانشآموزان و والدین، معلمان، محتوا، تجهیزات، سازمان و ارزشیابی تقسیمبندی کرد. مشکلات مربوط به "ارزشیابی" در این پژوهش، دارای دو مضمون فرعی شامل:"نبود نظارت دقیق و بروز پدیده تقلب" و "عدم وجود بازخورد مناسب و چهره به چهره" هستند. قلیپور(1399) نیز با هدف بررسی چالشها و مشکلات آموزش مجازی از دیدگاه معلمان و با استفاده از روش پژوهش پدیدارشناسی پژوهشی را انجام داد. نتایج پژوهش وی نشان داد که چالشهای آموزش مجازی در 5 محور اصلی شامل: ضعف زیرساختی، عدم وجود نظم، عدم بروز خلاقیت، عدم وجود ارزشیابی صحیح و عدم رشد مهارت اجتماعی هستند. همچنین در فضای مجازی به علت نبود ارتباط چهره به چهره و ارائه کمک والدین به فرزندان، نمیتوان ارزشیابی درستی از دانشآموزان داشت. عباسی، حجازی و حکیم زاده(۱۳۹۹) نیز با انجام پژوهشی مشابه از نظر هدف و روش تحقیق، ضمن پرداختن به شماری از فرصتها و چالشهای ایجاد شده در شبکه دانشآموزی شاد، به دشوار بودن سنجش یادگیری واقعی آموختهها و سلب شدن قدرت نظارت از معلم، به عنوان یک چالش اشاره کردند. علاوه بر پژوهشهای محدود ذکر شده که با محوریت چالشهای معلمان ابتدایی (و نه به طور خاص چالشهای ارزشیابی) در برنامه شاد بودند، سایر پژوهشهای مرتبط با پژوهش حاضر را می توان در دو دسته قرار داد. دسته اول پژوهشهایی هستند که در آنها پژوهشگران به بررسی اصول، شیوهها و ابزارهای مؤثر ارزشیابی در فضای مجازی به طور کلی پرداختهاند. به عنوان مثال عباسیکسانی و همکاران(1398) در پژوهشی با روش فراترکیب دریافتند که از 24 ابزار برای ارزشیابی یادگیرندگان در یادگیری الکترونیکی استفاده میشود که در دو دسته ابزارهای ارزشیابی با ارتباط همزمان و ابزارهای ارزشیابی با ارتباط ناهمزمان قرار میگیرند. بیشترین ابزارهای ارزشیابی با ارتباط همزمان شامل آزمونها، چت و گروههای مباحثه آنلاین و تکالیف گروهی مشترک هستند. همچنین بیشترین ابزارهای ارزشیابی با ارتباط ناهمزمان نیز شامل خودارزشیابی، پروژهها، پوشه کار الکترونیکی و سنجش توسط همتایان هستند. آنها معتقدند که جهت ارزشیابی یادگیرندگان در محیط یادگیری الکترونیکی، از چند روش ارزشیابی باید استفاده شود تا منجر به افزایش اعتبار ارزشیابی شود. دراین زمینه رضائیزاده، بندعلی و شاهوردی (1399) در کتاب خود به ارائهی روشهای ارزیابی جایگزین در آموزش مجازی پرداختهاند. آنها طرح چندین پرسش در بستر آموزشی به صورت تصادفی و پاسخگویی فرد تحت عنوان" تکنیک آزمونهای شفافسازی کنترلشده "، دریافت ویدیو یا صوت ضبطشده پاسخ سوالات از فراگیران تحت عنوان" تکنیک ارائه غیرهمزمان"، طراحی سوالات همگرا با یک پاسخ صحیح کوتاه، تکنیک آزمونهای باز پاسخ و تکنیک پرسشگری را پیشنهاد میکنند. من نوا[7] (2015) نیز طی پژوهشی آزمایشی با استفاده از گروه کنترل و گواه به بررسی پیامدهای استفاده از ابزارهای تعاملی برای ارزشیابی از یادگیریهای مجازی دانشآموزان ابتدایی پرداخت. وی دریافت که نه تنها استفاده از ابزارهای تعاملی وهمیارانه در آموزشهای الکترونیکی منجر به ارزشیابی معتبر میشود؛ بلکه گروه آزمایش نیز هم از نظر میزان یادگیری، هم علاقهمندی به دروس، عملکرد و رضایت بهتری نسبت به گروه کنترل داشتهاند. رضایی(1399) نیز با هدف بررسی شیوههای ارزشیابی از آموختههای دانشجویان در دوران کرونا، پژوهشی کیفی با روش پدیدارشناسی را انجام داد. نتایج این پژوهش نشان داد مهمترین شیوههای ارزشیابی از آموختههای دانشجویان در دوران شیوع ویروس کرونا (آموزش مجازی) عبارتند از: امتحان حضوری( در صورت مجوز مبادی ذیربط)، امتحان کتبی مجازی، امتحان شفاهی مجازی، پرسش و پاسخ شفاهی، ارائههای مجازی، کارپوشه الکترونیکی و ارزشیابی چندگانه(تلفیقی). مسعودی (1398) نیز در پژوهش خود با عنوان" ارزشیابی تکوینی و پایانی در محیط یادگیری الکترونیکی" با روش کتابخانهای، به اصول و روشهای ارزشیابی مجازی پرداخته است که برخی از اصول ذکر شده توسط وی عبارتند از: در نظر گرفتن ارزشیابی به عنوان بخشی از فرایند یادگیری نه پایان آن، توجه به اصل" ارائه چندگانه" در بازنمایی یادگیریها، تأکید بر ارزشیابی مستمر و تکوینی به جای ارزشیابیهای پایانی، ارائه بازخورد سریع و مداوم، تکالیف ارزشیابی کلنگر، واقعی و متناسب با محیط زندگی یادگیرنده، سهیم کردن یادگیرندگان در طراحی تکالیف ارزشیابی و طراحی تکالیف متنوع با استفاده از امکانات محیط مجازی. همچنین در این پژوهش روشها و راهبردهایی برای تقویت فرایند ارزشیابی مطرح شده است که عبارتاند از: استفاده از آزمونهای عینی، کارپوشه الکترونیکی، ارزشیابی میزان مشارکت یادگیرندگان، خودآزمایی، سنجش از طریق همگروهیها، پروژه و سبکهای مختلف اعم از یادگیرنده. سراجی(1393) نیز در راستای بهکارگیری شیوههای اصیل و واقعی ارزشیابی مانند خودآزمایی، طراحی تکالیف معتبر و اصیل، ارزشیابی توسط همتایان، از پروژه و پوشهکار، تحت عنوان "رویکرد فرهنگسازی" به عنوان راهبردی مؤثر در جهت سوق دادن فراگیران به سمت یادگیری واقعی و انجام اثربخش ارزشیابی یاد میکند. دسته دوم پژوهشهای نسبتاً جدیدی هستند که پژوهشگران در آنها به ارزشیابی آموزش مجازی در دوره کرونا یا چالشهای ارزشیابی مجازی پرداختهاند. به عنوان مثال باوا[8] (2020) با استناد به دیدگاههای صاحب نظران متعددی بیان میکند: آموزشهای آنلاین کنونی در دوره کرونا که به نام "آموزش از راه دور در شرایط اضطرار[9]" نامیده میشوند؛ از نظر کیفیت، نسبت به آموزشهای حضوری و حتی آموزشهای آنلاینی که در شرایط عادی (غیراضطرار) وجود داشت؛ در سطح پایینتری قرار دارند. هرمیدا[10] (2020) نیز براساس پژوهشی ترکیبی دریافت که سه عامل "انگیزش، خودکارآمدی و درگیری شناختی[11] با مواد آموزشی"، نقش مهمی را در رشد عملکرد تحصیلی فراگیران در آموزشهای آنلاین دوره کرونا دارند اما به دلیل عدم آمادگی آنها برای آموزش در محیط آنلاین، بنابراین این سه عامل کاهش قابل توجهی در فراگیران داشتهاند. پژوهش آزلان[12] و همکاران (2020) نیز نشان داد که از دیدگاه دانشجویان پزشکی در مالزی: آموزشهای آنلاین نسبت به آموزش حضوری بسیار کسالتآور و خسته کننده هستند و انگیزش لازم برای فعالیت یا تعامل برای یادگیری را در دانشجویان ایجاد نمیکنند. همچنین متمرکز ماندن در محیط یادگیری آنلاین بسیار دشوار است و عوامل مختلفی می توانند منجر به پرت شدن حواس فراگیرنده شوند. در این راستا وهاب[13](2020) بیان میکند که چالش جدی فراگیران برای تطابق با محیط یادگیری آنلاین در دوره کرونا، عمدتا نوعی چالش پداگوژیکی است. زیرا فراگیران باید از مهارتهای یادگیری خودتنظیمی در محیطهای آموزشی آنلاین برخوردار باشند. البته درمقابل پژوهشگران ذکر شده که آموزشهای دوره کرونا را ناآکارآمد ارزیابی کرده اند، می توان به یافته های پژوهشگرانی اشاره کرد که دیدگاه متفاوتی را ارائه میکنند. به عنوان مثال سیندیانی[14]و همکاران (2020) طی پژوهشی آزمایشی دریافتند که هرچند دانشجویان کارشناسی پزشکی در دانشگاه جوردن به خاطر عدم دسترسی مناسب به امکانات تکنولوژیکی و اینترنت و به ویژه عدم تعامل مستقیم در فرایند آموزش، عمدتاً این آموزشها را نامناسب قلمداد کرده اند اما درعین حال 42 درصد از آنها با توجه به مزایای آموزش آنلاین، مایلاند که در آینده ترکیبی از آموزشهای آنلاین و حضوری را تجربه کنند. پژوهش آزمایشی انجام شده توسط کلارک[15] و همکاران (2020) نیز نشان داد که 99 درصد پزشکان معتقد بودند که نیازهای دانشی و مهارتی آنها توسط آموزشهای آنلاین برگزار شده، تأمین شده است و تعداد قابل توجهی از آنها نیز قصد دارند که براساس آموزشهای دریافت شده، تغییراتی را در شیوه های تشخیص و درمان خود انجام دهند. الزینی، السادیک و العبدالمنم[16] (2020) نیز توسط پژوهشی ترکیبی به بررسی تجربه دانشجویان و اساتید پزشکی در عربستان در زمینه آموزش و ارزشیابی آنلاین در دوره کرونا پرداختند. نتایج پژوهش آنها بیانگر آن بود که بیش از نیمی از مشارکت کنندهها (82/58) تجربه خود در مورد 620 کلاس با محوریت تدریس، ارزشیابی و نیز کارگاه مجازی را نسبت به آموزش حضوری، مثبتتر ارزیابی میکنند. همچنین در مجموع آموزش و ارزشیابیهای مجازی برگزار شده، پیشرفت تحصیلی و رشد مهارتهای تکنولوژیکی فراگیران را به دنبال داشته است. در مجموع بررسی پژوهشهای انجام شده، بیانگر آن است که به رغم ضرورت و اهمیت ارزشیابی معتبر دانشآموزان در دوره ابتدایی که زیربناییترین و حساسترین دوره تحصیلی است؛ اما درمورد چالشهای ارزشیابی از آنها در فضای شاد، خلاء پژوهشی وجود دارد. همچنین با توجه به اینکه از یک سو دانشجومعلمان رشته کارشناسی آموزش ابتدایی در دانشگاه فرهنگیان دروس مختلفی مانند "کاربست فناوری در یادگیری"، "کاربرد فناوری در آموزش"، "شیوههای سنجش و ارزشیابی از پیشرفت تحصیلی دانشآموزان دوره ابتدایی" را به طور تخصصی آموزش میبینند و از سویی دیگر برخی پژوهشگران مانند واحدی کوجنق و همکاران(1397) نیز نشان دادهاند که فارغ التحصیلان دانشگاه فرهنگیان نسبت به معلمان فارغ التحصیل از سایر دانشگاهها، توانمندی بیشتری در زمینه استفاده از فناوری دریادگیری دارند؛ بنابراین به نظر میرسد که بررسی مشکلات و راهحلهای نومعلمان فارغ التحصیل از دانشگاه فرهنگیان در مواجه با چالشهای ارزشیابی دانشآموزان ابتدایی در فضای مجازی، دارای اهمیت قابل توجهی است. از این رو در پژوهش حاضر به این سوالات پاسخ داده خواهد شد که:
1) نومعلمان فارغ التحصیل از دانشگاه فرهنگیان برای ارزشیابی دانشآموزان ابتدایی در فضای شاد با چه چالشهایی مواجه هستند؟ 2) نومعلمان فارغ التحصیل از دانشگاه فرهنگیان برای غلبه بر چالشهای مربوط به ارزشیابی دانشآموزان ابتدایی در فضای شاد از چه راهکارهایی استفاده میکنند؟
روش پژوهش: در پژوهش حاضر رویکرد کیفی و روش پدیدارشناسی توصیفی شامل سه مرحله درک مستقیم، تجزیه و تحلیل و توصیف، مورد استفاده قرار گرفت. درمرحله درک مستقیم، محقق کاملا در پدیده موردنظر غوطهور میشود. دراین فرایند محقق ضمن اجتناب از هرگونه نقد، بررسی و اظهارنظر شخصی، پدیده موردنظر را آنگونه میشناسد که مشارکتکنندگان توصیف میکنند. درمرحله تجزیه و تحلیل، محقق به دنبال تشخیص جوهره پدیده موردنظر و تمهای اصلی و مشترک است. درمرحله توصیف که مرحله آخر و مکمل مراحل قبلی است، اجزاء اصلی و شاخص پدیدهها به هم مرتبط شده و تمها و جوهرههای موجود در پدیدهها گروهبندی میشوند (هالووی و ویلر[17]، 2002). ابزار مورد استفاده درگردآوری اطلاعات مصاحبه کیفی نیمه ساختاریافته از نوع هدایت کلیات[18]بود (گال، بورگ و گال، 2003، ترجمه نصر اصفهانی و همکاران، 1397) که به دلیل شیوع کرونا به شکل مجازی و توسط واتساپ مورد استفاده قرار گرفت. از مشارکت کنندهها خواسته شد تا براساس تجارب خود درمورد چالشهای ارزشیابی دانشآموزان در شاد و نیز راهکارهایی توضیح دهند که برای غلبه بر آن چالشها مورد استفاده قرار دادهاند. تجزیه و تحلیل دادههای حاصل از مصاحبهها با روش تحلیل مضمون، انجام شد. به نحوی که پس از مطالعه متن مکتوب مصاحبهها و مقایسه مداوم مفاهیم و عبارات موجود در آنها، کدهایی معنایی انتخاب شدند. سپس کدهای انتخاب شده، حول سه محور مضامین پایه، مضامین سازماندهنده و مضامین فراگیر، طبقهبندی شدند. جامعه مورد بررسی 108 نفر و مشارکتکنندگان این پژوهش 17 نفر از میان آنها بودند. یعنی مشارکت کننده ها 17 نفر از نومعلمان ورودی سال 1391 دانشگاه فرهنگیان (پردیس دخترانه شهید هاشمی نژآد مشهد) بودند که درسال جاری(1400) به عنوان معلمانی با حدود 5 سال سابقه در نواحی مختلف مشهد مشغول به خدمت هستند. دلیل انتخاب نمونه مورد نظر آن بود که آنها اولین فارغالتحصیلان دانشگاه فرهنگیان بوده و پس از کسب تجارب متعددی از ارزشیابی حضوری و مجازی، بهتر از سایر نومعلمان قادر بودند به سوالات پژوهشی پاسخ دهند. حجم نمونه مبتنی بر فرایند اشباع اطلاعاتی، یعنی در مصاحبه شماره هفدهم تکمیل شد. نمونهگیری به صورت هدفمند و با استفاده از دو روش ملاک محور[19] و زنجیرهای[20] انجام شد (گال، بورگ و گال، 2003، ترجمه نصر اصفهانی و همکاران، 1397) ابتدا براساس روش ملاک محور، سه نفر از معلمان به عنوان نقطه آغاز مصاحبه انتخاب شدند که ضمن برخورداری از بالاترین رتبه فارغالتحصیلی، دارای قدرت بیان خوب و نیز تمایل به همکاری در انجام مصاحبه باشند. سپس براساس نمونهگیری زنجیرهای، نفرات بعدی برای مصاحبه، توسط سه مصاحبه شونده اولیه معرفی شدند. درجدول (1) به مهمترین ویژگیهای محل خدمت و دانش آموزانی که در کلاسهای درس مشارکت کننده های پژوهش حضور داشتند؛ اشاره شده است.
جدول (1) : ویژگیهای محل خدمت و دانشآموزانی که در کلاسهای درس مشارکتکنندههای پژوهش حضور داشتند Table 1 Characteristics of workplace and the students who attend the classrooms of research participants
همانطور که اطلاعات مندرج در جدول (1) نشان میدهد نومعلمان مشارکتکننده در این پژوهش، در هر دو دوره ابتدایی (دوره اول (05/47) و دوره دوم (94/52)) تقریبا به یک نسبت مشغول به خدمت هستند. 4 مورد از مدارس آنها (52/23) در منطقه شهری و 13 مورد (47/76) در منطقه روستایی قراردارد. 10 مورد (82/58) از کلاسهای درسی مشارکتکنندهها نسبتا کم جمعیت و7 مورد (17/41) نسبتا پرجمعیتتر هستند. همچنین جنسیت دانشآموزان کلاسها در 4 مورد (52/23)مختلط، در 7 مورد(17/41) مذکر و 6 مورد (29/35) مؤنث است. درمجموع با توجه به اینکه سالهای آغازین خدمت نومعلمان در مناطق محروم و روستایی انجام میشود، به نظر میرسد که نمونه مشارکتکنندهها دارای تنوع مطلوبی برای پاسخگویی به سوالات پژوهشی بودهاند. جهت تأمین اعتبار از معیارهای لینکلن و گابا[21] (1985) استفاده شد. آنها معتقدند که "یک آزمون تشخیص[22]میتواند منجر به تحقق معیارهای اطمینان پذیری[23] و تایید پذیری[24] به صورت همزمان شود"؛ بر این اساس تمام متن مصاحبههای انجام شده در اختیار استاد راهنما قرار گرفت تا به طور مجزا کدگذاری آنها را انجام دهند. توافق بین کدگذاریهای انجام شده توسط سه پژوهشگر، از سطح مطلوبی (80/0) برخوردار بود. همچنین در ارتباط با معیار "انتقالپذیری[25] نیز همانطور که اشاره شد از دو روش نمونهگیری هدفمند[26] (یعنی ملاک محور و زنجیرهای) استفاده شد.
یافتهها: یافتههای حاصل از پاسخگویی به دو سوال پژوهش، به ترتیب در جداول (2) و (3) ارائه شده است.
جدول (2): چالشهای نومعلمان جهت ارزشیابی از دانشآموزان دوره ابتدایی در فضای شاد Table 2 Challenges for new teachers to evaluate primary school students in Shad Software
براساس یافتههای قابل مشاهده در جدول(2)، مهمترین چالشهای نومعلمان جهت ارزشیابی از دانشآموزان دوره ابتدایی درفضای شاد را میتوان درقالب 2 مضمون فراگیر (شامل: مشکلات ناشی از عدم همراهی والدین و دانشآموزان با معلم برای ارزشیابی معتبر و مشکلات ناشی از امکانات نرمافزاری و سخت افزاری برای حضور مؤثر در شاد)؛ 6 مضمون سازماندهنده(شامل: تقلب، دشواری تصحیح آزمون کتبی، همکاری نامطلوب والدین، ضعف اینترنت، عدم دسترسی به گوشی هوشمند و مشکلات زیرساختی نرمافزار شاد) و 14 مضمون پایه، دسته بندی کرد.
جدول (3): راهکارهای نومعلمان جهت غلبه بر چالش های حاصل از ارزشیابی دانشآموزان دوره ابتدایی در نرم افزار شاد Table 3 New teachers’ strategies to overcome the challenges of primary school students’ evaluation in Shad software
براساس یافتههای موجود در جدول(3)، عمدهترین راهکارهای نومعلمان برای غلبه بر چالشهای ارزشیابی از دانشآموزان ابتدایی درنرمافزار شاد را میتوان درقالب 4 مضمون فراگیر(شامل: ارزشیابی ترکیبی، توجیه والدین و دانشآموزان برای همراهی با معلم در انجام ارزشیابی، تغییراتی در ساختار زمانی و محتوای آزمون های ارزشیابی و تغییراتی درشکل ظاهری آزمون های ارزشیابی)؛10مضمون سازماندهنده (شامل: ارزشیابی مجازی- حضوری، ارزشیابی مجازی-براساس شناخت قبلی، برقراری ارتباط مؤثر با والدین، برقراری ارتباط مؤثر میان دانش آموز-معلم یا دانشآموزان باهم، استفاده از پوشه کار، تغییر در شیوه طراحی سوال در ارزشیابی های فرایندی، تغییر در زمان آزمون و کلاس های درسی، تغییر در شیوه ارزشیابی کتبی پایانی، تأکید برارتباطات صوتی-تصویری غیرزنده و استفاده از پخش زنده) و 27 مضمون پایه، طبقه بندی کرد.
بحث و نتیجهگیری مهمترین دغدغه معلمان در فضای مجازی، چگونگی آموزش و مهمتر از آن چگونگی ارزشیابی دانشآموزان است. زیرا ارزشیابی از آموختههای یادگیرندگان، به عنوان عنصرنافذ و تأثیرگذار برنامه درسی مجازی، بر سایر عناصر نظیر اهداف، محتوا، فعالیتهای یادگیری، شیوههای تدریس، نحوهی تعامل معلم با یادگیرندگان، فرایند کار مدرسه و مدیریت آنها تأثیرگذار است(محمدی و محمدلو، 1387، 34). یافتههای این پژوهش نیز بیانگر آن بود که ارزشیابی از دانشآموزان دوره ابتدایی در فضای شاد دارای چالشهای متعددی است که دومورد از عمدهترین آنها شامل الف) مشکلات مربوط به همراهی والدین و دانشآموزان با معلم برای ارزشیابی معتبر و ب) مشکلات نرمافزاری و سختافزاری برای حضور مؤثر در شاد، هستند. به نحوی که براساس چالش اول(الف)، دانشآموزان با استفاده از تقلب، در قالب کمک گرفتن از والدین و کتاب درسی، مانع از انجام ارزشیابی معتبر توسط معلمان میشوند. البته موضوع عدم صداقت علمی در کلاسهای آنلاین همواره وجود داشته و امروزه نیز درحال گسترش هست. به نحوی که مرکز بینالمللی صداقت علمی[27] (2002) دریافت که حدود 70 درصد از فراگیران آنلاین از تقلب استفاده نموده و به نوعی عملکرد آنها بیانگر عدم صداقت علمی است(گلدن و کولبک[28]، 2020). از سویی دیگر نظارت و همکاری نامطلوب والدین که حاکی از غلبه اهمیت نمره به جای یادگیری فرزندان، نزد آنهاست؛ منجر به دشواری وظایف نومعلمان در ارزشیابی از دانشآموزان میشود. یافتههای پژوهش ناطق پور و صلیبی (1395) نیز با اشاره به افکار و اندیشههای کمالگرایانه و نمره محور والدین درمورد فرزندان خود به این موضوع اشاره دارد. نکته قابل توجه دیگری که در این زمینه وجود دارد آن است که دانش آموزان در شرایط کرونایی به خاطر فقدان حمایت معلمان و همکلاسی های خود، انگیزه نسبتا کمتری به مطالعه و یادگیری دروس دارند. در این راستا گروینیگ[29] و همکاران(2021) در پیمایشی با حضور 1099 نفراز والدین دانش آموزان آلمانی درمورد شرایط یادگیری و میزان مطالعه دانش آموزان قبل و بعد کرونا در منزل، دریافتند که به طور کلی دانش آموزان (اعم از قوی و ضعیف) زمان مطالعه و یادگیری خود را به نصف تقلیل داده اند. براساس چالش دوم(ب) که حاکی از محدودیت های زیرساختی استفاده از اینترنت در کشور است؛ تجارب مشارکتکنندهها نشان داد که مشکلاتی نظیر اتلاف وقت فراوان، خستگی و فرسایش روانی و نیز احساس اضطراب و استرس، هم برای دانشآموز و هم برای معلم به دفعات متعدد ایجاد شده است. این یافته همسو با پژوهش حاجی، محمدیمهر و محمد آذر(۱۴۰۰) میباشد. البته چالش دسترسی به اینترنت و مشکلات زیرساختی مربوط به آن، در بسیاری از نظام های آموزشی، طی دوره کرونا وجود داشته است. به عنوان مثال نتایج پژوهش(هوسین[30]و همکاران،2020؛ هاولویی[31]، 2021؛ الفرایهات[32]،2020؛ قلیپور،1399) نشان می دهد که عمده ترین چالشهای تدریس و انجام ارزشیابی معتبر در فضای مجازی، مشکلات مربوط به زیرساختهای ICT و مسائل مربوط به منابع و پشتیبانی هستند. یافته های شیما و لی[33] (2020) که بیانگر آن است که بی ثباتی شبکه اینترنت، کاهش تعاملات دوسویه و فقدان تمرکز، از رایج ترین مشکلات آموزشهای آنلاین است که به شدت کیفیت کلاسهای آنلاین در دوره کرونا را تحت تأثیر قرار می دهند. به نظر می رسد از زاویه ای دیگر، چالش دوم (ب) را می توان حاکی از سرمایهگذاری اندک در آموزشو پرورش کشور و درعین حال تعصب مسئولین آموزشو پرورش نسبت به استفاده انحصاری از یک بستر خاص تدریس و ارزشیابی (یعنی نرمافزار شاد) از دانشآموزان دانست. در این زمینه کازی[34] و همکاران (2020) با هدف ارزیابی و مقایسه میزان دسترسی و استفاده از آموزش و یادگیری های آنلاین در دو کشور توسعه یافته (برونئی) و درحال توسعه (پاکستان) پژوهشی پیمایشی را انجام دادند و دریافتند که بین میزان رضایت دانشجویان با میزان دستیابی و استفاده آنها از آموزش آنلاین رابطه وجود دارد. به نحوی که میزان رضایت دانشجویان از آموزشهای آنلاین طی کرونا در کشور ثروتمند برونئی صرفاً به خاطر دسترسی راحتتر به اینترنت بسیار بیشتر از دانشجویان پاکستانی است. مشارکتکنندهها برای غلبه بر دو چالش عمده شناسایی شده در این پژوهش، راهکارهای متعددی را به طور همزمان مورد استفاده قرار داده بودند. پژوهشگرانی نظیر عباسیکسانی و همکاران (1398)، رضائیزاده، بندعلی و شاهوردی (1399)، رضایی (1399) و مسعودی (1398) نیز دریافتند که برای انجام ارزشیابی معتبر از یادگیری دانشآموزان در فضای مجازی باید از چندین روش به طور همزمان استفاده شود. چهارمورد از عمده ترین راهکارهای نومعلمان در این زمینه عبارت است از: الف) ارزشیابی ترکیبی، ب) تغییراتی در ساختار زمانی و محتوای آزمونهای ارزشیابی، ج) توجیه والدین و دانشآموزان برای همراهی با معلم در انجام ارزشیابی و د) تغییراتی در شکل ظاهری آزمونهای ارزشیابی. تامل در تجارب مشارکتکنندهها پیرامون راهکارهای ذکر شده، بیانگر آن است که استفاده از راهکار اول(الف)دربرخی از شرایط راهکارمناسبی بوده است؛ اما نقطه ضعفش آن است که محدودبه ارزشیابی از برخی دانشآموزان (دانشآموزان ضعیف کلاس) یا برخی از دروس (ریاضی) یا حتی مبتنی بر تعمیم شناخت قبلی و نوعی تخمین و گمان است؛ بنابراین نمی تواند بیانگر ارزشیابی معتبر از یادگیری تمام دانش آموزان و در تمام موارد باشد. راهکار دوم (ب) نیز به عنوان یکی از راهکارهای موفق برای ارزشیابی معتبر مورد استفاده نومعلمان قرار داشته است که بیانگر اهمیت نقش والدین و فرهنگسازی مناسب در بین فراگیران و خانوادهها در زمینه توجه به اهداف ارزشیابی است. دونگا، کوآب و لیا[35] (2020) نیز با استناد به پژوهشهای متعددی بیان میکنند که والدین دانش آموزان در سنین پایین، نقش پررنگی در آموزشهای دوره کرونا و پشتیبانی آموزشی از فرزندان خود دارند؛ اما یافته های ابوحمد[36] (2020) نشان می دهد که عمدتا والدین به خاطر الف) موانع شخصی، مثل فقدان مهارت های تکنیکی و آمادگی برای کمک به فرزندان خود، ب) موانع فنی، مثل کاهش سرعت اینترنت یا قطع شدن آن، ج) موانع لاجستیکال، مثل عدم دریافت بازخورد به هنگام فرزندشان زمانی که وی با مشکل و بدفهمی در یادگیری مواجه است و د) موانع مالی مثل پرداخت هزینه های اینترنت و لوازم مصرفی مربوط به ابزارهای تکنولوژیکی برای آموزش آنلاین؛ قادر به حمایت آموزشی از فرزندان خود در دوره کرونا نیستند. با توجه به اینکه چنین دلایلی را می توان در مورد بسیاری از والدین ایرانی نیز صادق دانست، بنابراین به نظر می رسد که آموزشهای دوره کرونا، فشار کاری زیادی را برای والدین ایجاد کرده است. براساس جدول شماره (3) راهکار سوم (ج)؛ راهکار بسیار موفقی بوده است و نتایج پژوهشی (گلدن و کلبک، 2020) و (چنگ و کرامبلی[37]، 2018) نیز بیانگر آن است که طراحی سوالات ارزشیابی به نحوی که مستلزم توضیح و تفسیر از جانب یادگیرنده باشند، امکان تقلب و حفظ مطالب توسط وی را کم نموده و می تواند تاحد زیادی ارزشیابی معتبر را به دنبال داشته باشد. البته باید توجه داشت که گرچه این راهکار به عنوان مطلوبترین گزینه، تقریبا توسط تمام مشارکتکنندهها مورد استفاده قرار گرفته است اما اجرای آن برای نومعلمان بسیار زمانبر، خستهکننده و درمواردی دشوار بوده است. همچنین هرچند این موضوع بیانگر آن است که نومعلمان تمام تلاش خود را برای ارزشیابی معتبر ولو به بهای تحمل خستگی و فشار کاری بالا، انجام دادهاند؛ اما با درنظر گرفتن چالشزا بودن شغل معلمی به خودی خود، چالشزاتر بودن آن برای نومعلمان و آن هم در شرایط کرونایی، به نظر میرسد که چنین فشارها و چالشهایی در سالهای آغازین خدمت، منجر به کاهش انگیزش شغلی و فرسودگی شغلی نومعلمان و در نهایت ترک شغل توسط آنها شود. ریوز و کازنز[38] (2018) نیز در این راستا بیان میکنند که براساس آمار ارائه شده مربوط به یک پژوهش طولی در سالهای 2001-2000 مشخص شد که 5/25 درصد از معلمان تازهکار بعد از سه سال و 32 درصد از معلمان تازهکار نیز بعد از چهارسال به خاطر وجود جو نامطلوب در مدارس و عدم حمایت در محیط کاری، شغل معلمی را رها میکنند. نکته دیگری که در رابطه با این راهکار به نظر می رسد آن است که هنگام آموزش در شرایط بحران(مانند کرونا) به ویژه دانش آموزان از نظر روحی و روانی نیز با مسائل متعددی مواجه هستند؛ دراین میان چنانچه معلمان برای تدریس و ارزشیابی معتبر، تکالیف متعددی را به دانش آموزان ارائه کنند، فشار و صدمات بیشتری از نظر روحی برای دانش آموزان ایجاد خواهد شد. درواقع شایسته است که معلمان ضمن توجه به شرایط روحی و عاطفی دانش آموزان، مهارت های خودتنظیمی و خود ارزیابی را در آنها رشد دهند. دراین زمینه برخی از پژوهشگران مانند هوسین و همکاران(2020) معتقدند که آموزش مهارت های خودتنظمی به دانش آموزان، لازمه تدریس و ارزشیابی در شرایط اضطرار و بحران است. راهکار چهارم (د) نیز هرچند از سوی تعداد معدودی از مشارکتکنندهها به طور موفقیتآمیزی مورد استفاده قرار گرفته است؛ اما با توجه به مشکلات سختافزاری مربوط به اینترنت یا نرمافزاری مربوط به شاد که تعداد زیادی از نومعلمان در روستاها با آنها مواجه بودهاند(47/76 درصد از مشارکت کننده ها در مناطق روستایی خدمت می کردند)؛ بنابراین امکان استفاده از این راهکار برای انجام ارزشیابی معتبر توسط عده زیادی از مشارکتکنندهها وجود نداشته و این امر بیانگر تفاوت جدی کیفیت یادگیری دانش آموزان شهری و روستایی در دوره کرونا و آموزشهای آنلاین است. یافتههای پژوهشی (کازی و همکاران، 2020) نیز همسو با این موضوع است. در مجموع براساس یافتههای پژوهش حاضر، پیشنهادهای زیر ارائه میشود: 1) سالهای آغازین خدمت در شغل پرچالش معلمی، مستلزم تدارک حمایت کافی برای نومعلمان است. از آنجایی که یافتههای این پژوهش بیانگر آن بود که انجام ارزشیابی معتبر در فضای مجازی با فشار کاری زیادی برای نومعلمان همراه بوده است؛ بنابراین پیشنهاد میشود که حداقل در انجام ارزشیابیهای مجازی، نیروهای کمکی پشتیبانی برای نومعلمان درنظر گرفته شود. بهترین گزینه به عنوان نیروی کمکی نیز کارورزان خود دانشگاه فرهنگیان هستند زیرا هم از نظر تجارب دانشی و نگرشی دارای نقاط اشتراک فراوانی با نومعلمان هستند و هم اینکه به دلیل جوان بودن، انگیزه بیشتری برای ایجاد نوآوری و تحول با کمک همتایان خود در مدارس دارند. 2) با توجه به نواقص نرمافزار شاد از نظر تعامل میان دانش آموز و معلم، پیشنهاد میشود که درکنار استفاده از این نرمافزار، بستر آموزشی دیگری (مانند ادوبی کانکت که دارای امکانات تعاملی مناسب تری است) به عنوان مکمل، در مدارس مورد استفاده قرار گیرد. 3) با توجه به دشواری های انجام ارزشیابی درفضای مجازی، پیشنهاد میشود که تمهیداتی جهت برگزاری دورههای آموزشی دراین راستا و با هدف بازآموزی و نوآموزی معلمان، برگزار شود. 4) به پژوهشگران پیشنهاد میشود که با انجام پژوهشی گستردهتر (کمی)، یافتههای به دست آمده از این پژوهش را در گروههای وسیعتری از نومعلمان دانشگاه فرهنگیان به ویژه از نظر جنسیت و رشته تحصیلی، مورد آزمون قرار دهند. همچنین طی پژوهشی مشابه به بررسی چالشهای ارزشیابی از آموزشهای آنلاین و راهکارهای مواجه با آنها توسط معلمانی باسابقه بالا (مجرب) پرداخته و نتایج حاصل را با یافتههای پژوهش کنونی مورد مقایسه قرار دهند.
3- Interaction traces analysis 5- Visual data tracking system 2- Emergency Remote Teaching (ERT) 2- Elzainy, Sadik, and Al Abdulmonem 2- The general interview guide approach | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
مراجع | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
اکبری، ندا؛ علوی، سیدهشبنم و حمزهلو، زهره (۱۳۹۷)، بررسی نقش ارزشیابی توصیفی در آموزش و پرورش دوره ابتدایی. چهارمین همایش بینالمللی افقهای نوین در علوم تربیتی، روانشناسی و آسیبهای اجتماعی(7-1). تهران: انجمن افق نوین علم و فناوری.
بهزادیان، محمدصادق (1381). تعلیم و تربیت: نقدی بر ارزشیابی تحصیلی در مراکز آموزشی. رشد معلم، 168، 17-12.
حاجی، جمال. محمدیمهر، مژگان. محمدآذر، حدیقه (1400). بازنمایی مشکلات آموزش در فضای مجازی با استفاده از برنامه شاد در دوره پاندمی کرونا: یک مطالعه پدیدارشناسی. فنآوری اطلاعات و ارتباطات در علوم تربیتی، 43(11)، 174-153.
رضایی، علیمحمد (1399). ارزشیابی از آموختههای دانشجویان در دوران کرونا: چالشها و راهکارها. روانشناسی تربیتی، 55(16)، 214-179.
رضائیزاده، مرتضی، بندعلی، بهار و شاهوردی، راضیه (1399). روشهای تدریس و ارزیابی در کلاس مجازی. تهران: دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه شهید بهشتی(طرح پژوهشی).
سراجی، فرهاد (1393). ارزشیابی در فضای مجازی. دانشنامه ایرانی برنامه درسی. 5-1
سیف، علیاکبر (1397). اندازهگیری، سنجش و ارزشیابی آموزش. تهران: دوران.
عباسی، فهیمه، حجازی، الهه و حکیمزاده، رضوان (1399). تجربه زیسته معلمان دوره ابتدایی از فرصتها و چالشهای تدریس در شبکهی آموزشی دانشآموزان(شاد): یک مطالعه پدیدار شناسی. تدریس پژوهی. 8(3)، 24-1.
عباسی کسانی، حامد. شمسمورکانی، غلامرضا. سراجی، فرهاد و رضاییزاده، مرتضی (1398). ابزارهای ارزشیابی یادگیرندگان در محیط یادگیری الکترونیکی. رشد فناوری. 61 (16)، 33-21.
قلیپور، نفیسه (1399)، تعلیم و تربیت مجازی و چالشهای عصر حاضر. مطالعات روانشناسی و علوم تربیتی. (4)14، 68-57.
کارشکی، حسین. مؤمنیمهموئی، حسین و قریشی، بهجت (۱۳۹۳)، مقایسه انگیزش تحصیلی و کیفیت زندگی دانشآموزان پسر مشمول ارزشیابی توصیفی با ارزشیابی سنتی. پژوهش در برنامهریزی درسی. 13(11)، 114-104.
گال، مردیت. بورگ، والتر. وگال، جویس (2003). روشهای تحقیق کمی و کیفی در علوم تربیتی و روانشناسی(ج1). ترجمه احمدرضا نصر اصفهانی و همکاران(1397). تهران: سمت.
محمدی، سمانه. محمدلو، جواد (1387). ارزشیابی مجازی. رشد معلم، شماره 336، ص36-34
محمودزاده، فاطمه؛ رحمانی، رمضان (1387). ضرورت ارزشیابی تکوینی در نظام آموزشی، راهبردهای آموزش 1(2)، 27-20.
مسعودی، ماریا (1398). ارزشیابی تکوینی و پایانی در محیط یادگیری الکترونیکی. راهبردهای علوم انسانی و اسلامی. 23(5)، 72-51.
ناطقپور، الناز. صلیبی، ژاسنت (1395). بررسی رابطه کمال گرایی و خودکارآمدی تحصیلی با فرسودگی تحصیلی در میان دانشآموزان دبیرستانی پایه دهم دختر و پسر شهر تهران. پیشرفت های نوین در علوم رفتاری. 1(3)، 21-1.
واحدی کوجنق، حسین؛ کریمی، ناصر؛ رضایی، رسول؛ اسماعیل پور، ایوب (1397). مقایسه صلاحیتهای حرفهای معلمان در بین فارغالتحصیلان دانشگاه فرهنگیان، تربیت معلم سابق و سایر دانشگاهها. فناوری و آموزش. 13 (1)، 90-83.
Abasi Kasani, H., Shams Moorkani, GH., Seraji, F., & Rezai Zadeh, M. (2019). devices for learner evaluation in electronic learning environment. Technology Roshd, 61(16): 21-33 [In Persian].
Abasi, F., Hejazi, E., & Hakimzadeh, R. (2020). Lived Experience of Elementary School Teachers about The Opportunities and Challenges of Teaching in the Educational Network of Students (SHAD): A Phenomenological Study. Teaching Research. 8(3): 1-24 [In Persian].
Abbasi Kasani, H., Shams Mourkani, Gh., Seraji, F., Rezaeizadeh, M., & Abedi, H. (2020). E-Learning Challenges in Iran: A Research Synthesis. International Review of Research in Open and Distributed Learning. 24(4): 96-116.
Abuhammad, S. (2020). Barriers to distance learning during the COVID-19 outbreak: A qualitative review from parents’ perspective. Heliyon, 6(11): 1-5.
Akbari, N., Alavi, Sh., & Hamze lou. (2018). Studying the role of descriptive evaluation in primary education. The 4th international conference on the new horizons in the educational science, psychology and social damage. 1-7, Tehran: Association of new Horizon in Science and Technology [In Persian].
Al-Fraihat, D., Joy, M., Masa'deh, R., & Sinclair, J. (2020). Evaluating E-learning systems success: An empirical study. Computers in Human Behavior. 102, 67-86
Azlan, C. A., Ding Wong, J. H., Tan, L.K., Nizam AD., Huri, M.S. Ung, N. M., Pallath, V., Lay Tan, C. P., Hong Yeong, C., & Hoong Ng. K. (2020). Teaching and learning of postgraduate medical physics using Internet-based e-learning during the COVID-19 pandemic – a case study from Malaysia. European Journal of Medical Physics. 80,10-16
Bawa, P. (2020). Learning in the age of SARS-COV-2: A quantitative study of learners’ performance in the age of emergency remote teaching. Computers and Education Open. 1, 1-10
Behzadian, M. (2002). Education: a critique on academic evaluation in educational settings. Teacher Roshd, 168, 12-17 [In Persian].
Brahim, B., & Lotfi, A. (2018). A traces based system helping to assess knowledge level in e-learning system. Journal of King Saud University – Computer and Information Sciences. 32(8): 977-986.
Cheng, C., & Crumbley, D. L. (2018). Student and professor use of publisher test banks and implications for fair play. Journal of Accounting Education, 42,1–16.
Clark, M., Januzzi, J. L., Greenberg, B. H., & Eckert, S. (2020). Assessing the impact of an online educational program on participants’ knowledge, satisfaction, practice and commitment to change. Spotlight on Special Topics: Education and Training. 75(11): 1-10.Donga, CH., Caob, S., & Lia, H. (2020). Young children’s online learning during COVID-19 pandemic: Chinese parents’ beliefs and attitudes. Children and Youth Services Review, 118, 1-9.
Elzainy, A., El Sadik, A., & Al Abdulmonem, W. (2020). Experience of e-learning and online assessment during the COVID-19 pandemic at the College of Medicine, Qassim University. Journal of Taibah University Medical Sciences. 15(6): 456-462.
Gall, M., Borg, V., & Gall, J. (2003). Qualitative and quantitative research in psychology and education. Translated by Amadreza Nasr Esfahani and et al. (2018). Tehran: Samt [In Persian].
Gholipoor, N. (2020). Virtual education and the challenges of present era. Studies of Psychology and Education. 14(4): 57-68 [In Persian].
Golden, J., & Kohlbeck, M. (2020). Addressing cheating when using test bank questions in online Classes. Journal of Accounting Education. 52,1-14.
Grewenig, E., Lergetporer, PH., ,Werner, K., Woessmann, L., & Zierow, L. (2021). COVID-19 and educational inequality: How school closures affect low- and high-achieving students. European Economic Review. 140, 1-10.Haji, J., Mohammadimehr, M., & Mohammadazar, H. (2021). Describing the Problems of virtual Education via Shad application in Corona Pandemic: This is a phenomenological study. Information and Communication Technology in Educational Science. 43(11): 153-174 [In Persian].
Hermida, A. P. (2020). College Students’ Use and Acceptance of Emergency Online Learning Due to COVID-19. International Journal of Educational Research.1,1-34.
Hoe Looi, k. (2021). Data set of the challenges and future preference for e-learning of Malaysian business undergraduates during the COVID-19 pandemic. Data in Brief. 38, 1-6.
Hussein, E., Daoud, S., Alrabaiah, H., & Badawi, R. (2020). Exploring Undergraduate Students’ Attitudes towards Emergency Online Learning during COVID-19: A Case from the UAE. Children and Youth Services Review.119, 1-21.
Joughin, G. (2009). Assessment, Learning and Judgement in Higher Education. Australia: Springer
Kareshki, H., Momeni Mahmouei, H., & Ghoreyshi, B. (2014). Comparison of educational motivation and quality of life of male students, subjected to descriptive evaluation with the traditional evaluation. Research in Curriculum Planning. 13(11): 104-114 [In Persian].
Lincoln, Y. S., & Guba, E. G. (1985). Naturalistic Inquiry. Beverly Hills, CA: Sage
Mahmoodzadeh, F., & Rahmani, R. (2008). The importance of cumulative evaluation in educational system. Education Strategies.1(2): 20-27 [In Persian].
Manenova, M. (2015). Evaluation of e-learning courses using communicative and cooperative tools. Social and Behavioral Sciences. 176, 884 – 890.
Mohammadi, S., & Mohammadloo, J. (2008) virtual evaluation. Teacher Roshd. 336, 34-36 [In Persian].
Masoodi, M. (2019). Cumulative and summative evaluation in electronic learning environment. Humanities and Islamic Strategies. 23(5): 51-72 [In Persian].
Nateghpoor, E., & Salibi, Zh. (2016). Studying the relationship between academic burnout with perfectionism and academic self-efficacy among high school students in Teharn. New advances in behavioral science. 1(3): 1-21 [In Persian].
Nie. Y. (2020). On-line classroom visual tracking and quality evaluation by an advanced feature mining technique. Signal Processing: Image Communication, 84, 1-6.
Qazi, J., Naseer, KH., Qazi, A., AlSalman, H., Naseem, U., Yang, Sh., Hardaker, G., & Gumaei, A. (2020). Evolution to Online Education around the globe during a SARS-CoV-2 Coronavirus (COVID-19) Pandemic: Do develop and underdeveloped cope alike? Children and Youth Services Review, 119(1):1-22.
Reaves, S. J. and Cozzens, J. A. (2018). Teacher Perceptions of Climate, Motivation, and Self-Efficacy: Is There Really a Connection. Journal of Education and Training Studies. 6(12): 48-67.
Rezai, M. (2020). Evaluating what students have learned in times of COVID-19: challenges and solutions. Educational Psychology. 16(55): 179-214 [In Persian]
Rezaizadeh, M., Bandali, B., & Shahverdi, R. (2020). Teaching methods and evaluation in virtual classroom. Tehran: Educational Science and Psychology of Shahid Beheshi University (Research Report) [In Persian].
Seraji, F. (2014). Evaluation in virtual environment. Iranian Encyclopedia of Curriculum. 1-5 [In Persian].
Seyf, A. (2018). Measurement, assessment and evaluation. Tehran: Doran [In Persian].
Shima, T. E., & Lee, S. Y. (2020). College students’ experience of emergency remote teaching due to COVID19. Children and Youth Services Review. 119(2): 1-7Sindiani, A. M., Obeidat, N., Alshdaifat, E., Elsalem, L., Alwani, M. A., Rawashdeh, H., Fares, A. S., Alalawne, T., & Tawalbeh, L. A. (2020). Distance education during the COVID-19 outbreak: A cross-sectional study among medical students in North of Jordan. Annals of Medicine and Surgery. 59, 186-194.
Vahedi Kojanagh, H., Karimi, N., Rezaie, R., & Esmailpoor, A. (2018). A comparison of the professional qualifications among teachers graduated from Farhangian University, former Teacher Education Centers and other universities. Education technology. 13(1): 83-90 [In Persian].
Wahab, A. (2020). Online and Remote Learning in Higher Education Institutes: A Necessity in light of COVID-19 Pandemic. Higher Education, 10(3): 16-25. | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 3,688 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 718 |