بررسی الهامات و القائات در اسرارالتّوحید

فصلنامه بهارستان سخن

دوره 18، شماره 51، خرداد 1400، صفحه 67-84   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

نویسندگان

عظیم محمدنژاد¹؛ علی رمضانی^{* 1}؛ نرگس اصغری گوار²

¹دانشجوی دکترای گروه زبان و ادبیّات فارسی واحد اهر، دانشگاه آزاد اسلامی، اهر، ایران.

²گروه زبان و ادبیات فارسی، واحد اهر، دانشگاه آزاد اسلامی ، اهر، ایران

چکیده

چکیده
اسرارالتّوحید، کتاب ارزشمند ادبی و عرفانی و مهمّ‌ترین منابع تاریخ اجتماعی ایران در سال‌های 553 تا 599 ه‍.ق توسّط محمّد بن منور میهنی در سه باب نوشته ‌شده است. همة باب‌های این کتاب در شرح حالات شیخ ابوسعید ابوالخیر می‌باشد. این موضوع چون برای اوّلین بار تحقیق می شود از این لحاظ حائز اهمّیّت می‌باشد. در کتاب اسرارالتّوحید به غیر از خاطر نفسانی، خواطر دیگری نیز وجود دارد و نحوۀ دریافت پیام‌ها، شنیداری و دیداری بوده است. «خاطر» بر چهار نوع است. ربّانی، مَلکی، نفسانی و شیطانی. ربّانی: بی‌واسطه به دل فرود می‌آید و باعث توجّه به مبدأ کلّ می‌شود. مَلکی: با واسطه به دل فرود می‌آید و آدمی را بر خیرات و طاعات تحریک و معاصی دور می‌دارد. نفسانی: باواسطه به دل فرود می‌آید؛ و بر شهوات و اغراض یاوه برمی‌انگیزد. شیطانی: بی‌واسطه به دل فرود می‌آید و باعث گمراهی و وسوسه و استعانت از غیر خدا می‌شود به عبارتی خلاف ایّاک نستعین است. گاهی الهامات الهی با واسطه صورت می‌پذیرد و گاهی نیز بدون واسطه؛ الهامات الهی باواسطه، نیازمند وسایطی هست که الهامات را از جانب حق‌تعالی بر قلب آدمی وارد سازد. یکی از واسطه‌های الهام، ملائکه هستند. نقطه مقابل الهام، القاء می‌باشد که از جانب شیطان صورت می‌پذیرد. روش تحقیق این پژوهش، تحلیلی- توصیفی است. نویسندگان در این مقاله درصدد آن هستند که نمونه‌هایی از الهامات الهی و القائات شیطانی را از کتاب اسرارالتّوحید مورد بحث و بررسی قرار دهند.

کلیدواژه‌ها

کلید واژه‌ها: اسرارالتّوحید؛ الهام؛ القاء؛ خواطر: ربانی؛ ملکی؛ نفسانی؛ شیطانی

سایر فایل های مرتبط با مقاله

تقدیر و تشکر سازمان مرکزی از فصلنامه بهارستان سخن =25 مرداد 99.pdf

مراجع

فهرست منابع و مآخذ

الف: کتاب نامه

• قرآن کریم، (1371)، ترجمة سیّد جلال‌الدّین مجتبوی، تهران: حکمت.

2- نهج‌البلاغه، (1368)، ترجمة محمّد دشتی، تهران: بنیاد نهج‌البلاغه.

3- ابن منظور، محمّد بن مکرم، (بی‌تا)، لسان العرب، بیروت، دار الصادر.

4- جوادی آملی، عبدالله، (1395)، تفسیر موضوعی قرآن، «معاد در قرآن»، جلد چهارم، تفسیر تسنیم، قم: اسراء.

5-.       دهخدا، علی‌اکبر، (1346)، لغت‌نامه دهخدا، تهران: دانشگاه تهران، چاپ دوم.

6- رازی، فخرالدّین، (بی‌تا)، التفسیرالکبیر، مصر: مطبعه البهیه المصریه.

7- سجّادی، سیّدجعفر، (1383)، فرهنگ اصطلاحات و تعبیرات عرفانی، تهران: طهوری.

8- سعیدی، گل بابا، (1384)، فرهنگ اصطلاحات عرفان ابن عربی، تهران: شفیعی.

9- صافی گلپایگانی، لطف الله، (1394)، توضیح المسائل، قم: مهر، صص: 65-120.

10- طباطبایی، سیّد محمّدحسین، (1379)، المیزان فی تفسیر القرآن، تهران: دارالکتب الاسّلامیه.

11- طریحی، فخرالدّین، (1408 ق)، مجمع البحرین، قم: مکتب النشر الثقافه الاسلامیه، ص: 14-120.

12- فریدی خورشیدی، منا، (1390)، الهامات قدسی و القائات شیطانی از دیدگاه این ترکه و ملاصدرا، پایان نامه، تهران: دانشگاه علامه طباطبایی(ره).

13- کاشانی، عزالدّین محمود، (1387)، مصباح الهدایه ومفتاح الکفایه، به کوشش عفت کرباسی، تهران: زوّار.

14- مطهری، مرتضی، (1377)، معارف اسلامی در آثار استاد مطهری، قم: معاونت امور اساتید و دروس معارف اسلامی، چاپ سوّم.

15- معین، محمّد، (1375)، فرهنگ فارسی ، تهران: امیرکبیر، چاپ نهم.

16- میهنی، سعید، (1366)، اسرارالتّوحید، به کوشش محمّدرضا شفیعی کدکنی، تهران: آگه چاپ اوّل.

 

 

ب: مقالات

17- خسرو پناه، عبدالحسین و شایسته، حسین، (1393)، «بررسی نقش ابزاری موسیقی در کسب معرفت عرفانی از منظر عرفان اسلام»، مطالعات عرفانی، دورة 4، شمارة 20، صص: 115-142.

18- ربانی گلپایگانی، علی، (1391)، « مقاومت پیامبران در برابر القائات شیطانی»، نشریة کلام اسلامی، دورة 21، شمارة1، صص: 15-31.

19- سبحانی تبریزی، جعفر، (1386)، «نزول وحی به افراد عادی» مجلّة کلام اسلامی، دورة 4، شمارة 12، صص: 3-15.

19- صدرالمتألّهین شیرازی، محمّد بن ابراهیم، (1382)، الشواهد الربوبیه فی المنهاج السلوکیه، تصحیح و تعلیق: سیّد جلال‌الدّین آشتیانی، قم، بوستان کتاب، ص: 276-277.

20- طاهری، سیّد صدرالدّین؛ فریدی خورشیدی، منا، (1391)، «الهامات قدسی و القائات شیطانی از دیدگاه ملاصدرا»، دانشکده ادبیّات و زبان‌های خارجی، نشریه پژوهش‌های معرفت شناختی شمارة1، ص: 44-45.