اثربخشی آموزش تحول مثبت نوجوانی به والدین بر کیفیت رابطه ادراک شده والد-نوجوان

فصلنامه روانشناسی سلامت و رفتار اجتماعی

دوره 1، شماره 4، بهمن 1400، صفحه 1-12   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.30495/hpsbjourna.2022.1938053.1027

نویسندگان

زهره سهیلی سالک^{* 1}؛ نورعلی فرخی²؛ کامبیز پوشنه³

¹واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

²دکتری روان شناسی تربیتی، دانشیار، گروه سنجش و اندازه گیری، دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران

³استادیار گروه برنامه ریزی درسی، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

چکیده

هدف پژوهش اثربخشی آموزش تحول مثبت نوجوانی به والدین بر کیفیت رابطه ادراک شده والد-نوجوان تعیین شد و به روش نیمه آزمایشی با پیش آزمون و پس آزمون و گروه کنترل انجام شد. جامعه پژوهش دانش آموزان مقطع اول متوسطه مدارس دخترانه منطقه یک تهران و نمونه پژوهش 03 نفر از دختران 12 تا 11 سال (11 نفر گروه آزمایش و 11 نفر گروه کنترل) در سال 99-33 بودند. مادران گروه آزمایش طی 12 جلسه دو ساعته در برنامه ی آموزشی تحول مثبت نوجوانی شرکت نمودند. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه کیفیت روابط والد-فرزندی آلابام (فریک، 1991) بود. داده ها با استفاده از نرم افزار 24 SPSS و تحلیل کوواریانس تحلیل شدند. نتایج نشان داد بین گروه آزمایشی و گواه در نمرات والدگری مثبت، تنبیه بدنی و مشارکت پدر تفاوت معنی داری وجود دارد(3/31 >P). میانگین نمرات پس آزمون گروه آزمایش در مؤلفه های والدگری مثبت و مشارکت پدر افزایش معنیداری پیدا کرده است و در مؤلفه ی تنبیه بدنی کاهش معنی داری پیدا کرده است که حاکی از اثربخشی آموزش تحول مثبت نوجوانی به والدین بر کیفیت رابطه ادراک شده والد-نوجوان میباشد. تأکید بر مؤلفه های تحول مثبت می تواند برنامه ی عملی مناسب برای بهبود و ارتقای کیفیت رابطه

والد-نوجوان باشد.

کلیدواژه‌ها

تحول مثبت نوجوانی؛ روان شناسی مثبت؛ کیفیت روابط والد نوجوان؛ مولفه های کیفیت روابط والد-نوجوان؛ نوجوانان

مراجع