بررسی جبران خسارت های عاطفی وارد شده به شخص در نتیجه ایراد آسیب فیزیکی به نزدیکان با نگاهی به رویه قضایی دادگستری اتحادیه اروپا

تحقیقات حقوقی بین المللی

مقاله 14، دوره 14، شماره 53، آذر 1400، صفحه 265-281   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.30495/alr.2022.1947159.2238

نویسندگان

بابک پیمان¹؛ مهدی زارع^{* 2}؛ بابک خسروی نیا³

¹دانشجوی دکتری تخصصی حقوق خصوصی، گروه حقوق، واحد لارستان، دانشگاه آزاد اسلامی، لارستان، ایران. رایانامه:[e-mail]

²استادیار گروه حقوق، واحد لارستان، دانشگاه آزاد اسلامی، لارستان، ایران (نویسنده مسئول). رایانامه:[e-mail]

³استادیارگروه حقوق، واحد لارستان، دانشگاه آزاد اسلامی، لارستان، ایران. رایانامه:[e-mail]

چکیده

زمینه و هدف: در گذشته نه‌چندان دور این اعتقاد وجود داشت که نظام حقوقی برخلاف خسارت‌های فیزیکی، قادر به اندازه‌گیری رنج روحی یا اضطراب درونی نیست و بنابراین، این قبیل خسارات قابل جبران نمی‌باشند. دادگاه‌ها در مورد پرونده‌هایی که منجر به آسیب‌های عاطفی بدون ایجاد صدمات فیزیکی گردیده بودند؛ تمایلی به صدور حکم جبران خسارت نداشتند. در دوران معاصر چنین باوری تغییر اساسی کرده و آسیب‌های روانی نیز همانند آسیب‌های فیزیکی واقعی هستند و می‌توانند ناشی از اعمال فیزیکی باشند. البته این بدان معنا نیست که حقوق هرگونه خسارت معنوی را پذیرفته و حکم به جبران آن می‌دهد.
روش: پژوهش حاضر با روش توصیفی- تحلیلی انجام ‌شده است.
یافته­ ها و نتایج: یکی از موارد قابل تأمل زمانی است که شخص دچار آسیب‌های روانی گردیده، ولی این آسیب ناشی از صدمات فیزیکی وارد شده به وی نمی‌باشد؛ بلکه درنتیجه دیدن یا شنیدن خبر جراحات وارد به شخص دیگری دچار آسیب روانی می‌گردد. با توجه به مطالبی که در این مقاله مطرح گردید، نتیجه گرفته می‌شود که در حقیقت شخصی که به دلیل از دست دادن عزیزش دچار واکنش‌های غم‌انگیز نابهنجار می‌گردد، مستحق جبران خسارت از جانب خوانده‌ای است که بی‌احتیاطی او علت مستقیم بروز چنین عوارضی بوده است.

کلیدواژه‌ها

خسارت معنوی؛ آسیبهای روانی؛ جبران خسارت؛ آسیب وارده به شخص ثالث

اصل مقاله

- اژدری، حسن؛ الماسی، نجادعلی، پورعرفان، ایرج. (1398). جایگاه و روش‌های جبران خسارت معنوی در حقوق مصر. تحقیقات حقوق تطبیقی، 12(43)، 26-1.

http://alr.iauctb.ac.ir/article_663688.html

- سرخوش، جواد؛ پژم، کلثوم. (1396). بررسی رویکرد فقهی و حقوقی قوانین جاری نسبت به خسارات معنوی ناشی از جرم در حقوق کیفری ایران. مطالعات علوم سیاسی، حقوق و فقه، 3(3)، 191-177.

https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/1287371

- شاملو، باقر؛ مرادی، مجید. (1393). خسارت زدایی از مظنونان، متهمان و محکومان؛ جایگاه حقوقی و فرآیند عملی. مجله حقوقی دادگستری، 78 (88)، 248-213.

http://www.jlj.ir/article_12821.html

- فضائلی، مصطفی. (1397). دادرسی عادلانه محاکمات کیفری بین­المللی. چاپ چهارم. شهر دانش.

- قربان‌زاده، اسدالله؛ رهامی، محسن؛ گلپایگانی، بهروز. (1399). مفهوم و مبانی جبران خسارت از محکومان بی­گناه با مطالعه تطبیقی در نظام حقوقی ایران و کامن لا. تحقیفات حقوق تطبیقی، 13(47)، 297-279.

http://alr.iauctb.ac.ir/article_683851.html

- Harris, D.,Campbell, D., Halson, R. (2015). Remedies in contract and tort, Cambridge University press.

- leibson, D. (1967). Emotional distress caused by physical injury to another, Journal of family law, Heinonline, 7(2): 1976-1977.

https://heinonline.org/HOL/LandingPage

- Magruder, C. (1936). mental and emotional disturbances in the law of torts, Harvard Law Review, 49(7), 1033-1067.

https://www.jstor.org/stable/1333061

- Margaryan, H.(2012). Material compensation of moral damage: Definition, Ground, Calculation, LAP Lambert Academic Publishing.

- Palmer, V. V. (Ed.). (2015). The recovery of non-pecuniary loss in European contract law. Cambridge University Press.‏

- parks, E. (1966).The Nature of Grief, International Psychiatry Bulletin

- Lindenbergh, S. D.& Van Kippersluis, P. P. (2009). Non-Pecuniary Losses, Tort Law and Economics, Encyclopedia of Law and Economics, Cheltenham, (1): 215-227.

https://doi.org/10.4337/9781782547457

مراجع