منابع و موانع احزاب در روند توسعه سیاسی مطالعه موردی: اقلیم کردستان عراق 1991-2020

فصلنامه مطالعات سیاسی

مقاله 5، دوره 14، شماره 54، اسفند 1400، صفحه 85-106   

نوع مقاله: پژوهشی

نویسندگان

صفر ولدبیگی^{* 1}؛ صادق زیباکلام²؛ سید علی رضا ازغندی³؛ علی اشرف نظریان⁴

¹دانشجوی دکتری علوم سیاسی،دانشگاه علوم تحقیقات،تهران

²اﺳﺘﺎد ﮔﺮوه ﻋﻠﻮم ﺳﯿﺎﺳﯽ، داﻧﺸﮑﺪه ﺣﻘﻮق و ﻋﻠﻮم ﺳﯿﺎﺳﯽ، داﻧﺸﮕﺎه ﺗﻬﺮان، اﯾﺮان

³استاد گروه علوم سیاسی،دانشکده حقوق،الهیات وعلوم سیاسی،واحد علوم تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی،تهران،ایران

⁴علوم سیاسی، دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران

چکیده

شکلگیریِ سیستم خودمختار و بعدها فدرال در کردستان عراق محصول تعاملات سیاسی بین‌المللی ومبارزات ناسیونالیستی کردها در قالب احزاب سیاسی بوده ست؛بنابراین، شکلگیری توسعه سیاسی در این منطقه نیز محصول ایندو بعدست.تجربه سه دهه احزاب این اقلیم از حکمرانی،خودمدیریتی،توسعه نهادهای دموکراتیک جدید و تولید چالش‌هایی برای رشد دموکراسی،بدین معناست که منطقه کردستان مکان پرغنایی برای به آزمون کشیدن رابطه بین احزاب و توسعه سیاسی می‌باشد.توسعه سیاسی حداقلی در کردستان عراق محصولِ مبارزات ملی‌گرایانه این احزاب بوده،اما مسئله بنیادی نیز اینست که فساد سیاسی و اقتصادی هم دستاورد این احزاب بوده است.سؤال اصلی پژوهش اینست که در روند توسعه سیاسی اقلیم کردستان،احزاب اصلی چه نقشی در کشاکش موانع و منابع موجود داشته‌اند؟روش تحقیق این پژوهش توصیفی- تحلیلی بوده، و به منابع معتبر کتابخانه‌ای در اقلیم کردستان و ایران رجوع و از تکنیک مصاحبه نیز بهره گرفته و با ده نفر از صاحبنظران حوزه احزاب و توسعه سیاسی در دانشگاه‌های ایران و اقلیم کردستان مصاحبه‌صورت گرفته است.یافته-های پژوهش نیز بیانگر این واقعیتست که گرچه روند توسعه سیاسی در این اقلیم مستمر، پویا و روزافزون نبوده ولی این اقلیم با حاکمیت همین احزابش در طول سه دهه اخیر در حال حرکت به سمت نوعی دموکراسی حداقلیست.

کلیدواژه‌ها

"؛ احزاب سیاسی"؛ توسعه سیاسی"؛ اقلیم کردستان عراق"؛ حزب دموکرات کردستان عراق"؛؛ "؛ اتحادیه میهنی کردستان"

مراجع