مشخصه یابی نانو هیدروژل زیستی سنتز شده بر پایه صمغ دانه مرو (Salvia microsiphon boiss) با روش های اسپکتروسکوپی و بررسی میزان تورم و دارورسانی آن با تغییرات دما و pH

شیمی کوانتومی و اسپکتروسکوپی

دوره 11، شماره 36، آذر 1400، صفحه 14-1   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

نویسندگان

هما کوشکی¹؛ محمد مهرشاد^{* 1}؛ سید هاشم اخلاقی²

¹سبزوار

²گروه شیمی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد سبزوار

چکیده

روش پژوهش: در این پژوهش، کامپوزیت‌های بر پایه نانو ذرات Fe3O4 پوشش داده شده با سیلیکاژل و اصلاح‌شده توسط گروه‌های وینیلی تهیه شد. نانوذره اصلاح شده با ژل دانه مرو واکنش داده شد تا پیوند کووالانس بین دو ترکیب برقرار شود. سپس داروی ناپروکسن به نانوهیدروژل نهایی اضافه شد. برای اطمینان از بارگذاری دارو از طیف سنجی UV استفاده شد. بعد از ان مرحله رهایش دارو نیز مورد آزمایش قرار گرفت و دوباره از طیف سنجی UV بهره گرفته شد. همچنین برای شناسایی نانو ذرات اصلاح‌شده از طیف سنجی FT-IR استفاده شد. مورفولوژی سطح و نحوه پخش‌شدگی نانو ذرات در نانوهیدروژل دانه مرونیز با استفاده ازتکنیک میکروسکوپ الکترونی روبشی SEM مورد بررسی قرار گرفت.
افزایش سرعت نفوذ آب به درون شبکه هیدروژل، منجر به کاهش زمان رهایش دارو از آن می‌شود. با قرار گرفتن هیدروژل در بافر با pH برابر 4/7، محلول بافر به درون شبکه هیدروژل نفوذ کرده و دارو از آن آزاد می‌شود، بنایراین با گذشت زمان، غلظت دارو در بافر افزایش می‌یابد و میزان جذب ناپروکسن بارگزاری شده: 1757/2، میزان جذب ناپروکسن آزاد شده بعد از 24 ساعت: 386/1 و درصد رهایش دارو بعد از 24 ساعت: 7/63 درصد بدست آمد.

کلیدواژه‌ها

نانو هیدروژل زیستی؛ صمغ دانه مرو؛ میزان تورم و دارورسانی؛ تغییرات دما؛ pH

مراجع