معنویت گرایی و ژرف اندیشی در دوره های تاریخی پیش از اسلام و سده های نخستین دوره ی اسلامی

فصلنامه تاریخ

مقاله 12، دوره 14، شماره 55، اسفند 1398

نوع مقاله: مقاله علمی پژوهشی

نویسنده

زهرا خسروی ومکانی^*

دانشگاه آزاد زبان و ادبیات عرب ادبیات عرب، ادبیات فارسی، ادبیات تطبیقی، تا ... میدان امام حسین خیابان دماوند دانشگاه آزاد واحد تهران مرکزی مجتمع دانشگاهی ولی عصر

چکیده

با توجه به اینکه مضامین معنوی ، اخلاقی ، حکمی و تأمل انگیز، از موضوع های مشترک ادبیات جهانی است. در این مقاله به موضوع ژرف اندیشی در ادبیات کهن عربی و پارسی در دوره ی پیش از اسلام و سده های نخستین عصر اسلامی پرداخته شده و پاره ای از شواهد موجود در ادبیات منظوم و منثور عربی و ایرانی در این زمینه معرفی شده است؛ در آغاز به بررسی و معرفی این آثار در ادبیات عربی پرداخته شده و در ادامه پاره ای از این مضامین در ادبیات کهن پارسی بیان شده، هرچند که به سبب درآمیختگی ادبیات پارسی با ادبیات عربی در عصر اسلامی و ترجمه ی مضامین معنوی موجود در ادب پارسی به زبان عربی، گاه تفکیک میان آنها چندان آسان نیست. این گونه ی ادبی آکنده از سخنان حکیمانه ی تامل برانگیز و اخلاق گرا است که نگاهی ژرف به انسان، و تمامی پدیده های هستی دارد و در پژوهش های ادبی مورد توجه است.

کلیدواژه‌ها

ژرف اندیشی؛ سخنان حکیمانه؛ پیش از اسلام؛ سده های نخستین عصر اسلامی؛ ملت های کهن

مراجع