تعداد نشریات | 418 |
تعداد شمارهها | 10,004 |
تعداد مقالات | 83,629 |
تعداد مشاهده مقاله | 78,548,808 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 55,640,159 |
کاربرد تذییل یکی از انواع شیوههای تأکید بلاغی مولانا در مثنوی معنوی | ||
زیباییشناسی ادبی | ||
دوره 12، شماره 50، اسفند 1400، صفحه 103-128 اصل مقاله (534.28 K) | ||
نوع مقاله: علمی پژوهشی | ||
نویسندگان | ||
فرج الله نخعی سرو1؛ هادی حیدری نیا* 2؛ عزیزاله توکلی کافی آباد3 | ||
11- دانشجوی دکترای تخصصی زبان و ادبیات فارسی، واحد یزد، دانشگاه آزاد اسلامی ، یزد، ایران. | ||
2استادیارگروه زبان و ادبیات فارسی، واحد یزد، دانشگاه آزاد اسلامی، یزد، ایران. | ||
3استادیار زبان و ادبیات فارسی، واحد یزد، دانشگاه آزاد اسلامی، یزد، ایران. | ||
چکیده | ||
تذییل از مقولههای علم معانی است که معمولاً در جمله و شبه جمله به کار میرود و از انواع اطناب است. اطناب یکی از مهمترین صنایعی است که کلام را بلیغ، رسا و مؤثر میسازد و آن را بهمقتضای حال مخاطب و مناسب با احوال و درخور موضوع بحث میگرداند. بیشترین موارد کاربرد تذییل در مثنوی، مربوط به تمثیلهایی است که مولانا برای تأیید مطالبش به آوردن آنها اقدام کرده است، زیرا غرض اصلی وی توضیح و تبیین یک مطلب است که زنجیرۀ حکایتهای پیدرپی او در مثنوی، هرکدام استدلال و تأییدی برای همان موضوع اوّلیه است و بدین ترتیب است که بسیاری از عرفا و مثنویشناسان، سراسر مثنوی را یک مطلب واحد میدانند که از تسلسل حکایات حاصل شده است. نویسنده در این پژوهش به شیوۀ توصیفی – تحلیلی و ابزار کتابخانهای درصدد آن است تا به بررسی موضوع تذییل در علم معانی بر مبنی کتاب مثنوی شریف بپردازد و همچنین برآن است تا دریابد هنر مولانا در کاربرد تذییل چیست و علت استفاده مولانا از آن و مقاصد و معانی مورد نظر وی در کاربرد آنچه بوده است؟ | ||
کلیدواژهها | ||
مولانا؛ مثنوی معنوی؛ اطناب؛ تذییل؛ بلاغت | ||
سایر فایل های مرتبط با مقاله
|
||
مراجع | ||
| ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 110 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 106 |