تأثیرپذیری سیّدمحمّد مکّی حسینی از اندیشه‌های عین القضات همدانی، با تکیه بر آراء معرفت‌شناسی در بحرالمعانی و تمهیدات

ادبیات عرفانی و اسطوره شناختی

مقاله 1، دوره 18، شماره 67، تیر 1401، صفحه 13-42   

نوع مقاله: علمی پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.30495/mmlq.2022.690419

نویسندگان

کاظم اصغری¹؛ سمیه خادمی^{* 2}

¹دانش‌آموخته کارشناسی ارشد ادیان و عرفان دانشگاه شهید مدنی آذربایجان

²استادیار ادیان و عرفان دانشگاه شهید مدنی آذربایجان

چکیده

سیّدمحمّد مکّی در بحرالمعانی، توجه قابل تأمّلی به مباحث معرفت‌شناسی داشته است. هدف این پژوهش، تبیین آراء معرفت‌شناسی سیّدمحمّد مکّی و بررسی تأثیرپذیری او از تمهیدات عین القضات است. نوشتار حاضر به روش توصیفی ـ تحلیلی و با تکیه به منابع کتابخانه‌ای صورت گرفته است. یافته‌های پژوهش نشان می‌دهد که سید محمد مکی، در مباحث معرفتی، نه تنها در محتوا، بلکه در الفاظ و عبارات، متأثر از اندیشه‌های عین القضات همدانی بوده است. هر دو عارف، میان علم ظاهری و علم باطنی، تمیز قائل شده‌اند و علم باطنی را همان معرفت الهی دانسته‌اند که عارفان به واسطة درجۀ ایمان و یقینی که دارند، از آن برخوردار می‌شوند. انسان می‌تواند از طریق شناخت خویش و شناخت محمد (ص)، به معرفت الهی، دست یابد. البته معرفت به ذات الهی ممکن نیست و تنها می‌توان نسبت به اسماء و صفات و افعال الهی، به معرفت رسید. آنان از وجود ضرورت حجاب سخن گفته‌اند و بر این باور هستند که این حُجب به صورت کامل برطرف نمی‌شود. همچنین معارف الهی به دلایلی از جمله محتوا، محدودیت‌های بشریت و شریعت، عدم درک مخاطب و مسئله رازداری، بیان‌ناپذیر هستند. این مباحث در نامه‌های سیّدمحمّد، به تفصیل بیشتری نسبت به تمهیدات آمده است.

کلیدواژه‌ها

معرفت‌شناسی؛ سیّدمحمّد مکّی حسینی؛ بحرالمعانی؛ عین القضات همدانی؛ تمهیدات

مراجع

قرآن کریم.

ابن‌سینا، حسین‌بن عبدالله. 1391. اشارات و تنبیهات «نمط نهم». شرح خواجه نصیرالدین طوسی. ترجمه و شرح حسن حسن‌زاده آملی. چ1. قم: آیت اشراق.

ابن‌عربی، محمد‌بن علی. ۱۳۹۲ق. الفتوحات المکّیّه. ج2. چ1. بیروت: دار الصادر.

استیس، والتر. ۱۳67. عرفان و فلسفه. ترجمة بهاء‌الدّین خرّمشاهی. چ3. تهران: سروش.

افکوسی پاقلعه، صدیقه، هاشم گلستانی و حسین واعظ. 1399. «معرفت‌شناسی عرفانی با تأکید بر آرای سهروردی عارف». فصلنامۀ مطالعات ادبیات تطبیقی. ش 55. صص 222ـ195.

امیری، سمیه. 1399. «معرفت‌شناسی عین القضات همدانی در نسبت میان حکمت، شریعت و عرفان». فصلنامۀ علمی پژوهش‌های علم و دین. ش2. صص 44ـ23. 

انصاری، خواجه عبدالله‌بن محمد. 1362. طبقات الصّوفیه. به کوشش محمّد سرور مولایی. چ1. تهران: توس.

ـــــــــــــــــــــــــــــ . 1388. صد میدان. به اهتمام قاسم انصاری. چ7. تهران: طهوری.

جرجانی، سیّدشریف. 1306ق.  التعریفات. چ1. بیروت: دارالسرور.

جهانگیری، محسن ۱۳۷۵. محیی الدّین ابن‌عربی چهرۀ برجسته عرفان اسلامی. چ4. تهران: دانشگاه تهران.

حاجیان‌نژاد، علیرضا. 1383. «معرفت از نظر عین القضات همدانی». مجلۀ دانشکدۀ ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه تهران. ش 169و168. صص 60ـ41.

حمزئیان، عظیم و سمیه خادمی. 1395. «بررسی کاربرد آینه در آثار عین القضات همدانی و مولوی». فصلنامۀ ادبیات عرفانی و اسطوره شناختی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب. ش43. صص 84ـ43.

رضوی، اطهر عباس. 1380. تاریخ تصوّف در هند. ترجمة منصور معتمدی. چ1. تهران: مرکز نشر دانشگاهی.

رمضانی، رضا. 1381. «معرفت شناسی عرفانی». مجلۀ قبسات. ش24. صص 39ـ15.

زرین‌کوب، عبدالحسین. 1344. ارزش میراث صوفیه. چ1. تهران: آریا.

سجادی، سیّدجعفر. 1389. فرهنگ اصطلاحات و تعبیرات عرفانی. چ9. تهران: طهوری.

سراج طوسی، ابونصر. ۱۹۱۴م. اللّمع فی التصوف. به کوشش رینولد آلین نیکلسون. چ1. لیدن: مطبعه بریل.

شاهمرادی، امید و محمّد سعیدی مقدم. 1394. «بررسی تأثیرپذیری عین القضات همدانی از آرای مهم حسین‌بن منصور حلاج». مجموعۀ مقاله‌های دهمین همایش بین المللی ترویج زبان و ادب فارسی دانشگاه محقق اردبیلی. صص 76ـ69.

شجاری، مرتضی. 1389. «معرفت از دیدگاه عین القضات». فصلنامۀ ادبیات عرفانی و اسطوره شناختی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب. س6. ش20. صص 68ـ41.

شیروانی، علی. ۱۳۷۹. شرح منازل السّایرین. چ2. تهران: الزّهراء.

عین‌ القضات همدانی، عبدالله‌بن محمّد‌بن علی‌بن میانجی. 1387. نامه‌های عین ‌القضات همدانی. مقدّمه و تصحیح علینقی منزوی. ج3. چ2. تهران: اساطیر.

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ . 13۹۷. تمهیدات. تصحیح عفیف عسیران. به کوشش زهرا عسلی. چ1. تهران: لوح فکر.

فاطمه حسینی، بلقیس. 1384. «نگاهی به بحرالعمانی سیّد محمّد حسینی». مجلۀ قند پارسی. ش31. صص 44ـ31.

فولادی، علیرضا. 1383. «درآمدی به معرفت شناسی جدید عرفان». فصلنامۀ پژوهش زبان و ادبیات فارسی.  ش3. صص 124ـ109.

قشیری، ابوالقاسم عبدالکریم‌بن هوازن. ۱۳۹۱. رسالة قشیریّه. چ3. تهران: زوّار.

کبری، نجم‌الدین. 1426ق. فوائح الجمال و فواتح الجلال‏. تصحیح یوسف زیدان. چ1. مصر: دار السعاد الصباح‏.

کمالی زاده، طاهره. 1390. «معرفت عرفانی در آرای عین القضات همدانی». مجله ادیان و عرفان. ش2. صص 84ـ61.

متین پاپن، فیروزه. ۱۳۹۰. «عین ‌القضات همدانی چون برقی درخشید و ستاره‌ای جاودانه بر جا ماند». مجلۀ ایران‌نامه. ش2و1. صص ۲۰۸ـ۱۹۱.

مجلسی، محمّدباقر. 1404ق. بحار‌الانوار. ج55. چ4. بیروت: مؤسسة الوفاء.

محدث دهلوی، عبدالحق. 1383. اخبار الاخبار فی اسرر الابرار. تصحیح علیم اشرف خان. چ1. تهران: انجمن آثار و مفاخر فرهنگی.

مکّی حسینی، محمّد‌بن نصیرالدین جعفر. 1397. بحرالمعانی (مجموعه نامه‌های عرفانی). مقدمه و تصحیح محمّد سرور مولایی. چ1. تهران: فرهنگستان زبان و ادب فارسی.

نجم‌الدین رازی، عبدالله‌بن محمد. 1379. مرصاد العباد من المبدأ الی المعاد. به کوشش محمد امین ریاحی. چ8. تهران: علمی فرهنگی.

هجویری، علی‌بن عثمان. 1375. کشف المحجوب. به تصحیح ژوکوفسکى و والنتین آلکسى یریچ‏. چ4. تهران: طهوری.

یوسفی‌پور کرمانی، پوران. 1388. «تأملی در اندیشه‌های عین القضات همدانی». فصلنامۀ ادبیات فارسی. ش. صص 23ـ1.