اثربخشی آموزش هنر مبتنی برتـدریس مشـارکتی، بدیـعه پـردازی و بارش‏مغزی بر تربیت هنری دانـش‏ آموزان

پژوهش‌های برنامه‌ریزی درسی و آموزشی

دوره 11، شماره 1، شهریور 1400، صفحه 25-40   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

نویسندگان

اسماعیل کاظم پور^{* 1}؛ سعیده جمالی گشتی²؛ محمد جمالی³؛ حمید رضا فدایی چافی³

¹1. دانشیار گروه علوم تربیتی، واحد تنکابن، دانشگاه آزاد اسلامی، تنکابن، ایران [e-mail](*نویسنده مسئول):

². دانشجوی دکتری، گروه روانشناسی تربیتی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اردبیل، اردبیل، ایران.

³کارشناسی ارشد گروه علوم تربیتی، واحد تنکابن، دانشگاه آزاد اسلامی، تنکابن، ایران

چکیده

چکیده
     هدف پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی آموزش هنر مبتنی بر سه روش تدریس مشارکتی، بدیعه‏پردازی، و بارش مغزی بر تربیت هنری دانش‏آموزان پایۀ هشتم بود که به روش شبه‏آزمایشی انجام شده است.جامعه آماری شامل همه دانش‏آموزان پایۀ هشتم شهرستان رامسر می­شوند که از این تعداد 60 نفر به روش تصادفی خوشه­ای به عنوان نمونه انتخاب شدند و به پرسشنامه تربیت هنری تن تز با پایایی محاسبه شدۀ (088/0) پاسخ دادند.داده‏های حاصل از این پژوهش، با استفاده ازآمار توصیفی و استنباطی(تحلیل کوواریانس) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته­های این پژوهش نشان داد که بین میزان تربیت هنری دانش‏آموزانی که تحت آموزش هنر مبتنی بر روش تدریس مشارکتی، بدیعه‏پردازی، و بارش‏مغزی قرار گرفته‏اند، تفاوت معنادار وجود دارد. هر یک از سه روش تدریس، بر مؤلفه‏های تربیت هنری نیز تأثیر جداگانه و متفاوت دارند. بدین­صورت که روش تدریس مشارکتی، با میانگین (98/2) بیشترین تأثیر را بر تربیت هنری داشته است و روش تدریس بارش مغزی، با میانگین (95/2) و روش تدریس بدیعه‏پردازی، با میانگین (89/2)هم به ترتیب بر تربیت هنری مؤثر بوده‏اند. آموزش هنر مبتنی برتـدریس مشـارکتی، بدیـعه پـردازی و بارش‏مغزی بر تربیت هنری دانـش‏آموزان، در 8 جلسۀ 90 دقیقه‏ای اجرا شد. همچنین یافته­های این پژوهش نشان داد که به حوزۀ تولید هنری، در برنامۀ درسی موجود آموزش هنر در دورۀ راهنمایی (متوسطه اول) تحصیلی پرداخته شده است. در حالی که به حوزه‏های نقد هنری، تاریخ هنری، زیبایی شناسی، در برنامۀ درسی موجود آموزش هنر دورۀ راهنمایی تحصیلی توجه چندانی نشده است.

کلیدواژه‌ها

واژگان کلیدی: آموزش هنر؛ روش تدریس؛ تربیت هنری

مراجع