اثر حمایت از خودمختاری بر استرس تحصیلی : نقش واسطه یادگیری خودتنظیمی و هدف گرایی تبحری

فصلنامه علمی پژوهش های یاددهی و یادگیری دانشگاه آزاد واحد بجنورد

مقاله 7، دوره 17، شماره 70، خرداد 1401، صفحه 149-166   

نوع مقاله: پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.30495/educ.2022.690874

نویسندگان

کریم سواری^{* 1}؛ مرضیه محمودی²؛ فاطمه فرزادی³

¹دانشیار گروه روان شناسی تربیتی دانشگاه پیام نور( نویسنده مسئول) k_sevari@pnu. ac. ir

²استادیار دانشگاه پیام نور

³دانشجوی دکترای تربیتی دانشگاه شهید چمران اهواز fatemehfarzadi@ymail. com

چکیده

در تحقیق حاضر، اثر حمایت از خودمختاری بر استرس تحصیلی از طریق یادگیری خودتنظیمی و هدف گرایی تبحری مورد آزمون قرار گرفت. کلیه دانشجویان دختر و پسر رشته های روان شناسی، علوم تربیتی و مشاوره دانشگاه پیام نور استان خوزستان جامعه آماری را تشکیل داده بودند که از بین آنان 454 نفر (386 دختر و 68 پسر) به صورت داوطلبانه انتخاب شدند. طرح تحقیق همبستگی است. برای جمع آوری داده ها از پرسش نامه های حمایت استادان از خودمختاری بلمونت، اسکینر، ولبورن و کونل (1988)؛ استرس تحصیلی بدوی و جبریل (2015)؛ یادگیری خود تنظیمی ایواموتو، هارگیس، بوردنر و چندلر(2017) و هدف گرایی تبحری میدگلی و اردون (2001) استفاده گردید. داده ها با کمک نرم افزار ایموس تجزیه و تحلیل شدند. پس از اصلاح مدل پیشنهادی و حذف مسیر اثر هدف گرایی تبحری بر استرس تحصیلی، نتایج مربوط به فرضیه های مستقیم نشان می دهد حمایت استادان از خودمختاری بر استرس تحصیلی اثر منفی، و بر یادگیری خودتنظیمی و هدف گرایی تبحری اثر مثبت و یادگیری خودتنظیمی بر استرس تحصیلی اثر منفی دارد. نتایج مربوط به فرضیه های غیرمستقیم نشان داد حمایت استادان از خودمختاری بر استرس تحصیلی از طریق یادگیری خودتنظیمی اثرگذار است.

کلیدواژه‌ها

حمایت از خودمختاری؛ استرس تحصیلی؛ یادگیری خودتنظیمی؛ هدف گرایی تبحری

مراجع