رابطه سبک یادگیری و تفکر انتقادی با اضطراب امتحان دانش‌آموزان مدارس دولتی منطقه چهار آموزش و پرورش شهر تهران

فصلنامه تحقیقات روانشناختی

دوره 8، شماره 29، اسفند 1395، صفحه 61-74   

نوع مقاله: علمی پژوهشی

چکیده

چکیده
این پژوهش با هدف شناسایی رابطه بین سبک یادگیری و تفکر انتقادی با اضطراب امتحان دانش‌آموزان مدارس دولتی منطقه چهار آموزش و پرورش شهر تهران در سال 96-1395 صورت گرفت. این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از لحاظ روش گردآوری داده­ها، توصیفی- همبستگی بود. جامعه آماری شامل 1287 نفر از دانش‌آموزان مدارس دولتی منطقه چهار آموزش و پرورش شهر تهران بودند که 295 نفر بر اساس جدول مورگان و روش نمونه گیری طبقه­ای نسبی به عنوان حجم نمونه درنظر گرفته شد. جمع­آوری داده­ها بر اساس پرسشنامه‌ی استاندارد سبک یادگیری دانشگاه لینکلن و نیوزلند(1998)؛ تفکر انتقادی واتسون-گلیزر(1994) و اضطراب امتحان ساراسون (1984)، انجام شد. تجزیه و تحلیل داده‌ها در دو بخش توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و استنباطی (رگرسیون چند متغیره) و با استفاده از نرم افزار Spss انجام گرفت. نتایج رگرسیون چندگانه نشان داد، بین سبک­های یادگیری (شنیداری، جنبشی، دیداری)، با اضطراب امتحان رابطه معناداری وجود دارد. به عبارت دیگر هر سه سبک یادگیری پیش بینی کننده معنی دار اضطراب امتحان دانش آموزان می­باشد. هم­چنین بین تفکر انتقادی با اضطراب امتحان رابطه معناداری وجود دارد. به عبارت دیگر بین پنج مهارت مربوط به تفکر انتقادی، چهار مهارت: تحلیل، ارزشیابی، استنباط و استدلال قیاسی قادر به پیش بینی معنی دار اضطراب امتحان دانش آموزان است در حالی که مهارت استدلال استقرایی نقشی در پیش بینی اضطراب امتحان ندارند؛ هم­چنین نتایج همبستگی پیرسون برای فرضیه­های فرعی پژوهش نشان داد که بین سبک­های یادگیری دیداری، سبک‌های یادگیری شنیداری، سبک یادگیری جنبشی، مهارت تحلیل، مهارت ارزشیابی، مهارت استنباط و مهارت استدلال قیاسی با اضطراب امتحان رابطه منفی معنی داری وجود دارد ولی بین مهارت استقرایی با اضطراب امتحان رابطه معنی دار یافت نشد.

کلیدواژه‌ها

واژگان کلیدی: سبک یادگیری؛ تفکر انتقادی؛ اضطراب امتحان؛ استدلال

مراجع