طراحی الگوی مربیگری تعاملی در سازمان های دولتی ایران

فصلنامه مدیریت توسعه و تحول

مقاله 1، دوره 14، شماره 48، خرداد 1401، صفحه 1-12   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

نویسندگان

ابریشم رشیدزاده دوان¹؛ محمد عطایی^{* 2}؛ مهدی الوانی³؛ ناصر حمیدی⁴

¹دکتری، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد قزوین،گروه مدیریت، قزوین، ایران

²استادیار، گروه مدیریت، واحد قزوین، دانشگاه ازاد اسلامی، قزوین، ایران (عهده‌دار مکاتبات)

³استاد، گروه مدیریت دولتی، واحد قزوین، دانشگاه آزاد اسلامی ، قزوین، ایران

⁴استاد، گروه مدیریت، واحد قزوین، دانشگاه آزاد اسلامی، قزوین، ایران

چکیده

هدف پژوهش حاضر شناسایی تعاملات اثربخش مربیگری سازمانی در بستر های چهارگانه اجتماعی-فرهنگی، سازمانی، شغلی و فردی و با تاکید بر رویکردهای سه گانه پیشنگر، یادگیری و حل بحران است. نوع این پژوهش بنیادی و از بعد هدف اکتشافی است. روش پژوهش، توصیفی(غیر آزمایشی) می باشد. جامعه آماری پژوهش کارشناسان سازمان تربیت بدنی جمهوری اسلامی ایران است و نمونه در دسترس و مورد مطالعه پژوهشگر کارشناسان سازمان تربیت بدنی استان بوشهر با حجم نمونه 53 نفر است. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه محقق ساخته با استفاده از طیف پنج گانه لیکرت است. تجزیه و تحلیل اطلاعات با استفاده از آمار توصیفی و نرم افزار SPSS صورت گرفته است. نتایج حاصل از این پژوهش نشان می دهد که تعاملات اثربخش مربیگری کدامند و میزان اثربخشی آن ها در هر یک از بستر ها و رویکردهای پژوهش چقدر است. نهایتا الگوی مربیگری تعاملی ارائه شده است که برخلاف سایر الگوها، مربیگری اثربخش را تعاملی بین مربی و یادگیرنده می داند و آن را در بسترها و با رویکردهای متفاوت مطالعه می کند.

کلیدواژه‌ها

مربیگری سازمانی؛ تعامل؛ یادگیری

مراجع