شیوع پزودوموناس آئروژینوزا در گونه های مختلف میگوی اصفهان و چابهار در تابستان و پاییز و تاثیر فصل و محل عرضه بر آن

میکروب شناسی مواد غذائی- Journal of Food Microbiology

دوره 9، شماره 3، مهر 1401، صفحه 88-99   

نوع مقاله: اصیل پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.30495/jfm.2022.1955955.1772

نویسندگان

سید مجید هاشمی¹؛ ابراهیم رحیمی^{* 2}؛ سید امیرعلی انوار¹؛ حامد اهری³؛ مریم عطایی¹

¹گروه بهداشت مواد غذایی، دانشکده دامپزشکی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

²گروه بهداشت مواد غذائی و بهداشت و بیماریهای آبزیان، دانشکده دامپزشکی، واحد شهرکرد، دانشگاه آزاد اسلامی، شهرکرد، ایران

³گروه علوم و مهندسی صنایع غذایی، واحد علوم وتحقیقات تهران، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.

چکیده

باکتری پزودوموناس آئروژینوزا خطر بالقوه بروز مسمومیت‌های غذایی مخصوصا در آبزیانی مانند میگو می‌باشد. با هدف تعیین و مقایسه میزان آلودگی در گونه‌های مختلف میگو در دو فصل تابستان و پاییز در اصفهان و چابهار از عضله شکمی 35 میگو در هر فصل هر شهر نمونه‌گیری شد. نمونه‌ها در محیط پپتون واتر هموژن شده، انکوبه و در محیط PCA کشت شدند. کلنی‌های مشکوک جداسازی شده و تست‌های تائیدی پزودوموناس آئروژینوزا و تایید حضور ژن اختصاصی پزودوموناس آئروژینوزا، nanI به روش PCR انجام شد.

در تابستان اصفهان و چابهار به ترتیب 5/48 و 7/25 درصد نمونه‌ها آلوده بودند. در فصل پاییز این شیوع برای اصفهان 9/22 و برای چابهار 20 درصد بود. در اصفهان در تابستان بیشترین آلودگی مربوط به گونه Metapenaueus affinis و کمترین مربوط به Penaeus semisulcatus بود. در پاییز اصفهان بیشترین تعداد مربوط به Penaeus merguiensis و کمترین باز هم مربوط به گونه Penaeus semisulcatus بود. در شهر چابهار نیز، در هر دو فصل بیشترین نمونه‌ آلوده مربوط به گونه Metapenaeus affinis بود و کمترین آلودگی در تابستان مربوط به گونه Panaeus semisulcatus و در پاییز مربوط به هم Penaeus semisulcatus و هم Litopenaeus vannamei بود.

شیوع بالایی از این باکتری در نمونه‌های گونه‌های مختلف میگو در هر دو فصل و هر دو شهر وجود داشت که احتمال بالای خطر بروز مسمومیت‌های غذایی پزودوموناس آئروژینوزا ناشی از مصرف نادرست میگو را بیان می‌کند. رعایت زنجیره سرد در هنگام نگهداری، حمل و نقل و عرضه میگو تا حد زیادی در کنترل این مشکل موثر خواهد بود.

کلیدواژه‌ها

پزودوموناس آئروژینوزا؛ میگو؛ ژن‌ تشخیصی؛ آلودگی میکروبی؛ nanI

مراجع