ارزیابی مدیریتی گونه های گیاهان دارویی در طراحی فضای با حفظ رویکرد حفظ محیط زیست در شهرداری مشهد

فصلنامه مدیریت سبز

دوره 2، شماره 1، خرداد 1401، صفحه 86-102   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

نویسندگان

امیرحسین مهرآبادی¹؛ علی قادری^{* 2}؛ امیر قربانزاده³

¹معاون توسعه مدیریت و منابع

²مدرس دانشکده فنی و مهندسی، گروه کشاورزی، موسسه آموزش عالی اقبال لاهوری مشهد، استان خراسان رضوی، ایران

³کارشناسی ارشد، علوم باغبانی، دانشکده تولیدات گیاهی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان

چکیده

افزایش ترسیب کربن خاک علاوه بر افزایش بیوماس گیاهی، تولید و بهبود حاصلخیزی اراضی، در توسعه فضای سبز و مدیریت منظر نیز نقش مفیدی دارد. در این تحقیق به منظور ارزیابی پروژه ترسیب کربن مناطق مشهد، بر اساس نمونه برداری از عمق های 15-0 سانتیمتر خاک، صفات فیزیک و شیمایی خاک و صفات گیاه بر اساس اندازه گیری های میدانی و آزمایشگاهی محاسبه شد. در مرحله بعد، با نمونه برداری از اندام های هوایی و زیرزمینی گیاهان و نیز لاشبرگ، مقادیر وزن کربن بیوماس هوایی، وزن کربن بیوماس ریشه ای و وزن کربن لاشبرگ در آزمایشگاه آب و خاک تعیین گردید. در نهایت نیز با مجموع مقادیر ترسیب کربن خاک، گیاه و لاشبرگ، مقدار ترسیب کربن هر کاربری در واحد گرم بر متربع مشخص شد. پس از طی این مراحل، بانک داده ها در نرم‌افزارهای EXCEL و SPSS تهیه شد. داده های پژوهش شامل آمار توصیفی و تجزیه واریانس و مقایسه میانگین‌های صفات می باشد. در مقایسه کاربری ها مشخص شد که پارامترهای فیزیکی و شیمیایی در سطح اطمینان 95 درصد دارای اختلاف معنی دار هستند. این نتایج نشان می دهد که خصوصیات خاک هر چهار کاربری از هم متفاوت می باشد که می تواند مرتبط با نحوه مدیریت و بهره برداری از اراضی باشد. کاربری گل محمدی علاوه بر قابلیت بالای ترسیب کربن، در توسعه فضای سبز نیز از کارایی قابل قبول برخوردار می باشد.

کلیدواژه‌ها

ترسیب کربن؛ گل محمدی؛ آتریپلکس؛ خراسان رضوی؛ مشهد