بررسی برخی پارامترهای فیزیکی، سلولی و بیوشیمیایی مایع پریکارد در گاومیش رودخانه‌ای خوزستان (Bubalus bubalis)

آسیب‌شناسی درمانگاهی دامپزشکی

دوره 16، 2 (62) تابستان، شهریور 1401، صفحه 151-162   

نوع مقاله: مقاله علمی پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.30495/jvcp.2022.1872821.1356

نویسندگان

علی رضا قدردان مشهدی^{* 1}؛ مهسا لاری بقال²؛ غلام حسین خواجه¹؛ مهدی پورمهدی بروجنی³

¹استاد گروه علوم درمانگاهی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران.

²دانش‌آموخته دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران.

³استاد گروه بهداشت مواد غذایی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران.

چکیده

ارزیابی دستگاه قلبی- عروقی، یکی از مراحل با اهمیت در معاینه دام‌ها و روشی جهت تعیین سلامت این دستگاه می‌باشد در این بین، بررسی مایع پریکارد می‌تواند تا حد زیادی به ارزیابی سلامت قلب کمک نماید. بدین منظور از خون و مایع پریکارد تعداد 60 رأس گاومیش به ظاهر سالم کشتارشده در کشتارگاه اهواز، نمونه­گیری صورت گرفت. نمونه‌های مایع پریکارد از نظر رنگ، شفافیت، وجود یا عدم وجود لخته و همچنین حجم، وزن مخصوص، شمارش سلولی و نیز غلظت فیبرینوژن، پروتئین و گلوکز مورد بررسی قرار گرفتند. در تمامی نمونه­ها، مایع پریکارد رنگ کهربایی داشته و نیمه­شفاف بود و در صورت جمع‌آوری در لوله‌های فاقد ماده ضدانعقاد، به سرعت منعقد می‌گشت. متوسط و خطای استاندارد حجم مایع پریکارد 8/17±4/37 میلی‌لیتر، وزن مخصوص آن 0004/±1021، تعداد گلبول‌های قرمز و سفید مایع مذکور به ترتیب 3000±9000 و160±3300 سلول در میکرولیتر و نیز غلظت فیبرینوژن و پروتئین تام آن به ترتیب 2/4±9/146 و 07/0±05/2 گرم در دسی­لیتر و مقدار گلوکز آن ­هم 5/9±3/100 میکروگرم در دسی­لیتر تعیین گردید. فراوانی نوتروفیل‌ها، لنفوسیت‌ها، مونوسیت‌ها و ائوزینوفیل‌های مایع پریکارد نیز به ترتیب 6/1±2/52، 7/1±1/46، 2/0±3/1 و 2/0±8/0 درصد بود. به نظر می‌رسد که مایع پریکارد گاومیش رودخانه‌ای خوزستان، ویژگی‌هایی شبیه به مایع صفاقی گاو را داشته و همچنین شباهت برخی مشخصات آن به ترانسودای اصلاح­شده، قابل توجه می­باشد که بایستی در تحلیل نتایج پاراسنتز مایع پریکارد گاومیش‌های مشکوک به بیماری‌های قلبی به‌ویژه بیماری‌های پریکارد مدنظر قرارگیرد.

کلیدواژه‌ها

آنالیز؛ خوزستان؛ مایع پریکارد؛ گاومیش رودخانه‌ای

مراجع

• Bertone, J.J. (1999). Practical approach to cardiac evaluation in the field. American Association of Equine Practitioners- Proceeding, 45: 266-270.
• Borghese, A. (2005). Buffalo Production and Research. Rome, Food and Agriculture Organization of United Nations, pp: 1-76.
• Braunwald, E. (2018). Pericardial disease. In: Harrison's Principles of Internal Medicine. Jameson, J.L., Fauci, A.S., Kasper, D.L., Hauser, S.L., Longo, D.L and Loscalzo, J. editors, 20th ed., New York, McGrow-Hill, pp: 4548-4562.
• Constable, P.D., Hinchcliff, K.W., done, S.H. and Grunberg, W. (2017). Veterinary Medicine. 11th ed., Missouri, Elsevier, pp: 498, 186-191.

·               Ege, T., Hulusi, U.S.M., Cikirikcioglu, M., Arar, C. and Duran, E. (2006). Analysis of C - reactive protein and biochemical parameters in pericardial fluid. Yonsei Medical Journal, 47(3): 372-376.

• Fries, D. and Martini, W.Z. (2010). Role of fibrinogen in trauma-induced coagulopathy. British Journal of Anesthesia, 105(2): 116-121.
• Ghadrdan Mashhadi, A.R., Jamshidian, A.R. and Kajbafi, M. (2007). Obtaining and study of pericardial fluid in cows with traumatic pericarditis. Iranian Journal of Veterinary Research, 3(3): 46-58.

·               Hae-ok, J. (2012). Pericardial Effusion and pericardiocentesis. Role of Echocardiography. Korean Circulation Journal, 42(11): 725-734.

• McDonald, K (2017). Pericardial disease. In: Text book of Veterinary Internal Medicine, Ettinger, S.J., Feldman, E.C. and Cote, E. editors. 8th ed., Missouri, Elsevier, pp: 3141-3165.
• Meurs, K.M. (2009). Acquired heart disease in cattle. In: Current Veterinary Therapy- Food Animal Praectice. Anderson, D.E. and Ring, D.M. editors. 5th ed, Missouri, Saunders/ Elsevier, pp: 217-219.
• Meyers, D.G., Meyers, R.E. and Prendergast, T.W. (1997). The usefulness of diagnostic tests on pericardial fluid. Chest, 111(5): 1115-1213.
• Sharma, S., Gosal, N.S. and Varun. (2012). Idiopathic fibrinous pericarditis in a Nili-Ravi buffalo. Buffalo Bulletin, 31(4): 173-175.
• Spodick, D.H. (1997). Diagnostic interpretation of pericardial fluids. Chest, 111(5): 1156-1157.
• Vaziri Kashani, S.R. (1982). Clinical diagnosis by laboratory methods. Vol 2, 3th ed., Tehran, Chehr Publications, pp: 564-569. [In Persian]