ارزیابی شاخص های امنیت برارتقاءتعاملات اجتماعی عرصه های همگانی شهری (مطالعه موردی :محله دوهزار شهربندرعباس)

علوم جغرافیایی (جغرافیای کاربردی)

دوره 18، شماره 39، مرداد 1401، صفحه 87-92   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی (کاربردی)

شناسه دیجیتال (DOI): 2202-1418

نویسندگان

شهلا اقتدار بختیاری¹؛ زهرا سادات سعیده زرآبادی^{* 2}؛ حمید ماجدی³

¹دانشجوی دکتری گروه شهرسازی ، دانشکده عمران ، هنر ومعماری ،واحد علوم وتحقیقات ،دانشگاه آزاد اسلامی ،تهران، ایران.

²دانشیار گروه شهرسازی ،دانشکده عمران، هنر ومعماری ،واحد علوم وتحقیقات ،دانشگاه آزاد اسلامی ،تهران.

³استاد گروه شهرسازی ، دانشکده عمران، هنر ومعماری ،واحد علوم وتحقیقات ،دانشگاه آزاد اسلامی ،تهران،

چکیده

امنیت یکی از مهم ترین عوامل سازنده کیفیت مطلوب عرصه های همگانی است که در حضور شهروندان موثراست. هدف از این مقاله تحلیلی بر رویکرد امنیت از طریق طراحی  به منظور ارتقا تعاملات اجتماعی در عرصه های همگانی می باشد. رویکرد این پژوهش توصیفی-تحلیلی وابزارگردآوری داده ها، پرسشنامه"محقق ساخته"است. جامعه آماری پژوهش ساکنان محله دوهزارشهر بندرعباس می باشدکه طبق فرمول کوکران و به روش نمونه گیری تصادفی ساده 376 پرسشنامه در این محدوده توزیع گردید. وسپس با استفاده از نرم افزارspss و Smart PLS اطلاعات جمع آوری شده، تحت مدل مفهومی مورد آزمون قرار گرفته شد. نتایج حاصل ازمعادلات ساختاری و آزمون اسمارت پی اِل اِس نشان داد که شاخص های مدیریت و نگهداری، امنیت فیزیکی، نظارت ومتغیر ورودی / خروجی به ترتیب میانگین بیشترین وکمترین تاثیر را در افزایش ایمنی وارتقاء تعاملات اجتماعی را دارند. وهمچنین برای تمامی روابط مورد نظر این مطالعه معناداری بزرگتر از 96/1بوده و این امر نشان دهنده معنی داری روابط در سطح اطمینان 95 درصد است. از نظر کاربران قلمروپائی هیچ رابطه معنی داری با متغیر وابسته نداردو اثرگذاری عامل قلمروپائی مورد قبول واقع نشد.

کلیدواژه‌ها

تعاملات اجتماعی؛ امنیت؛ عرصه های همگانی؛ معادلات ساختاری؛ شهربندرعباس