مروری بر سیاستهای تأمین مسکن برای گروه های کم درآمد شهری ( با تأکید بر سیاست اقدام ملی تولید و عرضه مسکن )

معمار شهر

دوره 1، شماره 1، خرداد 1401، صفحه 30-46   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

نویسندگان

کرامت اله زیاری^{* 1}؛ مریم فلاحت پیشه²

¹استاد تمام جغرافیا وبرنامه ریزی شهری، دانشکده جغرافیا، دانشگاه تهران

²دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشکده جغرافیا، دانشگاه تهران

چکیده

امروزه مسکن یکی از اساسی ترین نیازهای بشری است. از گذشته نیز دسترسی به یک سر پناه و مسکن مناسب، از مهم ترین مسائلی بوده که
انسان همواره با آن دست به گریبان بوده و تلاش نموده سر پناهی مناسب برای خود بسازد که او را از مخاطرات طبیعی در امان نگه دارد. مسکن
از ابعاد گوناگون مورد بررسی قرار می گیرد. مهم ترین کارکرد آن کارکرد اقتصادی است ، به طوری که بیش از 30 درصد درآمد ماهیانه خانوار را
به خود اختصاص می دهد. علاوه بر بعد اقتصادی ، مسکن از بعد اجتماعی و کالبدی نیز حائز اهمیت است. بخش مسکن به دلیل اشتغال زایی و
ارتباط با بسیاری از بخشهای دیگر اقتصادی، به عنوان ابزاری مناسب در جهت تحقیق سیاسمتهای اقتصادی و توسعه ای عمل میکند. لذا دولت
ها با ویژگی های گوناگون اقتصادی، اجتماعی و سیاسی برای حل کردن مسائل مربوط به مسکن اقدام کرده اند و در این راستا سیاست و برنامه
های مختلفی برای تأمین مسکن اقشار آسیب پذیر شهری را به کار گرفته اند . در این بین اقشار آسیب پذیر شهری به عنوان قشر ناتوان در
تأمین مسکن برای خود، باید در هدف گذاری سیاستگذاری مسکن مورد توجه بیشتری قرار گیرند. شناخت و بررسی وضعیت مسکن، منوط به
شناسایی و تحلیل عوامل تأثیرگذار بر مسکن است. این مقاله نیز در راستای بررسی سیاستهای تأمین مسکن به شناسایی عوامل موثر در
سیاستگذاری مسکن اقشار آسیب پذیر شهری پرداخته است .

کلیدواژه‌ها

مسکن؛ برنامه ریزی مسکن؛ سیاست گذاری؛ اقشار کم درآمد

مراجع