پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 418 |
| تعداد شماره‌ها | 10,013 |
| تعداد مقالات | 83,708 |
| تعداد مشاهده مقاله | 79,559,871 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 56,268,173 |
جابه‌جایی ضمیر شخصی پیوسته و نقش بلاغی آن در غزل سعدی | ||
| پژوهش های نقد ادبی و سبک شناسی | ||
| دوره 12، شماره 3 - شماره پیاپی 45، آذر 1400، صفحه 43-66 اصل مقاله (733.84 K) | ||
| نوع مقاله: پژوهشی | ||
| نویسنده | ||
| حجت الله بهمنی مطلق* | ||
| استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی، واحد تهران شرق، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران. | ||
| چکیده | ||
| پایه و اساس کلام ادبی هنجارگریزی و شکستن قواعد زبان معیار است. در کلام ادبی جایگاه اجزای کلام را بلاغت تعیین می‌کند. یکی از عناصر زبانی که در ساختار کلام امکان جابه‌جایی بالایی دارد و از این رهگذر می‌تواند زمینه‌ساز شکل‌گیری کلام ادبی شود، ضمیر شخصی پیوسته است. در این پژوهش جابه‌جایی ضمیر شخصی پیوسته در غزل سعدی از دو جنبه مورد بررسی و تحلیل قرار گرفته‌است؛ یکی جنبه بلاغی و دیگر گونه‌های مختلف جابه‌جایی از نظر پیوستن به اجزای جمله. برای این منظور 627 غزل سعدی مورد بررسی قرار گرفت و از آن میان 530 نمونه شناسایی شد. نتیجه این پژوهش نشان می‌دهد که جابه‌جایی ضمیر پیوسته در غزل سعدی بسامد بالایی دارد و می‌تواند به‌عنوان یک شاخص سبکی شناخته شود. دیگر این که گذشته از ضرورت وزن و موسیقی، انگیزه‌های بلاغی دیگری هم در جابه‌جایی این عنصر زبانی نقش داشته‌است | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| سعدی؛ غزل؛ جابه‌جایی ضمیر؛ بلاغت؛ هنجارگریزی نحوی | ||
| مراجع | ||
|
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 182 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 277 |
||