مقایسه انفساخ عقد نکاح ناشی از ایجاد قرابت رضاعی پس از عقد نکاح در حقوق ایران و مصر

مجله پژوهش های سیاسی و بین المللی

مقاله 15، دوره 13، شماره 51 - شماره پیاپی 2، شهریور 1401، صفحه 283-301   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

نویسندگان

هاجر مشیدی¹؛ محمدباقر عامری نیا^{* 2}؛ علی پورجواهری³

¹دانشجوی دکترای حقوق خصوصی، دانشکده حقوق، واحد یاسوج ، دانشگاه آزاد اسلامی، یاسوج، ایران

²استادیار فقه و مبانی حقوق اسلامی، دانشکده حقوق، واحد یاسوج، دانشگاه آزاد اسلامی، یاسوج، ایران: نویسنده مسئول

³استادیار فقه و مبانی حقوق اسلامی، دانشکده حقوق، واحد یاسوج، دانشگاه آزاد اسلامی، یاسوج، ایران

چکیده

انفساخ نکاح به این معنا است که عقد نکاحی که ابتدا به طور صحیح منعقد شده باشد بدون قصد و اراده طرفین و به موجب حکم قانون از بین برود؛ لذا انفساخ عقد نکاح، انحلالی قهری است بدین معنا که عقد نکاح بدون نیاز به عمل حقوقی دیگر و خود به خود از بین می رود و حق انتخاب برای دادگاه و طرفین عقد باقی نمی گذارد که در فرض بحث، ایجاد قرابت رضاعی پس از عقد نکاح  خواه ناشی از شیردهی باشد و خواه ناشی از اجاره رحم و یا دریافت اسپرم، تخمک، یا جنین باشد همانند سایر موارد انفساخ عقد نکاح، موجب انحلال قهری عقد از تاریخ  حدوث می گردد؛ چرا که فلسفه تحریم محارم رضاعی یعنی روییدن گوشت و محکم شدن استخوان در خصوص مادر صاحب رحم نیز وجود دارد.

کلیدواژه‌ها

انفساخ؛ عقد نکاح؛ قرابت رضاعی؛ اجاره رحم؛ دریافت تخمک؛ جنین و اسپرم

مراجع