شرایط و مصادیق نقض تعهد به ارائه اطلاعات در روابط قراردادی درحقوق ایران و انگلیس

مجله پژوهش های سیاسی و بین المللی

مقاله 16، دوره 13، شماره 51 - شماره پیاپی 2، شهریور 1401، صفحه 303-322   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

نویسندگان

شهرام قاسمی¹؛ سیدحکمت اله عسکری^{* 2}؛ مسعودرضا رنجبر صحرایی³

¹دانشجوی دکترای حقوق خصوصی ، واحد شیراز، دانشگاه آزاد اسلامی، شیراز، ایران

²استادیار گروه حقوق خصوصی، واحد شیراز، دانشگاه آزاد اسلامی، شیراز، ایران: نویسنده مسئول

³استادیار گروه حقوق خصوصی، واحد شیراز، دانشگاه آزاد اسلامی، شیراز، ایران

چکیده

طرفین یک قرارداد ملزم به بیان اطلاعات موجود و دردسترس خود به طرف مقابل می باشند . ماهیت حقوقی تعهد به اطلاع رسانی ، شرایط تحقق ومصادیق نقض آن ، چیست ؟ اصل حسن نیت و ضرورت تعاون در عقود وقراردادها در ایجاد موازنه در علم و موقعیت طرفین ، مبنای تولد این التزام قراردادی است. هدف ، حمایت از رفع جهل یکطرف و برقراری توازن و عدالت معاوضی است . براساس نوع عقود و قراردادها بسته باینکه تعهد به ارائه اطلاعات را تعهدی به وسیله یا به نتیجه بدانیم ، نقض تعهد به دونوع مثبت ( نقصان در بیان اطلاعات موثر در انعقاد یا اجرای عقود ) و منفی ( عدم بیان اطلاعات موثر در انعقاد و اجرای آثار ) منقسم شده و ممتنع از بیان حقایق ، مسوولیت مدنی قراردادی داشته که مبتنی بر اصل جبران کامل خسارت موازنه موقعیت طرف جاهل دربرابر عالم برقرار می گردد .

کلیدواژه‌ها

تعاون در عقود؛ مسولیت قراردادی؛ نقض تعهد منفی و مثبت؛ جبران خسارت

مراجع