تأثیر تمرینات بدنی و ذهنی بر حافظه کوتاه‌مدت و سرعت پردازش اطلاعات در مردان سالمند مبتلا به اختلال خفیف شناختی

دو فصلنامه فیزیولوژی حرکت و تندرستی

دوره 2، شماره 1، تیر 1401، صفحه 1-14   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی اصیل

نویسندگان

ارسلان دمیرچی¹؛ رضا رضایی شیرازی^{* 2}؛ سعید قربانی³

¹دانشکده تربیت بدنی، دانشگاه گیلان،رشت، استان گیلان، ایران

²دانشگاه آزاد اسلامی

³استادیار، گروه تربیت‌بدنی، واحد علی‌آبادکتول، دانشگاه آزاد اسلامی، علی‌آبادکتول، ایران

چکیده

مقدمه: هدف از این پژوهش، بررسی اثربخشی تمرینات بدنی و ذهنی بر حافظه کوتاهمدت و سرعت پردازش اطلاعات در مردان سالمند مبتلا به MCI بود.
روش‌ها: 34 مرد سالمند به طور تصادفی به سه گروه تمرین بدنی (11 نفر)، ذهنی (11 نفر) و کنترل (12 نفر) تقسیم شدند. تمرینات به مدت هشت هفته، هر هفته سه جلسه انجام شد. تمرین بدنی شامل دویدن روی نوار گردان به مدت20 دقیقه برای هفته اول تا چهارم و30 دقیقه برای هفته پنجم تا هشتم بود. شدت تمرین به‌وسیله RPE بین 13 تا 15 تنظیم گردید. برنامه تمرین ذهنی اجرای بازی متفکر باهوش بود که به‌وسیله تبلت یا گوشی هوشمند در سه سطح آسان، متوسط و سخت انجام شد. متغیرهای پژوهش، قبل و بعد از تمرینات و همچنین، سه ماه پس از بی‌تمرینی اندازه‌گیری شدند. برای آنالیز داده‌ها از آزمون ANOVA با اندازه‌گیری مکرر و تست تعقیبی بونفرونی در سطح معنی‌داری 05/0 استفاده شد.
یافته‌ها: مقایسه نتایج پس‌آزمون حافظه کوتاه‌مدت به‌وسیله آزمون تعقیبی نشان داد که گروه‌های تمرین بدنی نسبت به کنترل (010/0=P) و تمرین ذهنی نسبت به کنترل (001/0=P) افزایش معنی‌داری داشتند. همچنین نتایج اندازه‌گیری سرعت پردازش اطلاعات آشکار کرد که این متغیر در پس‌آزمون در گروه تمرین ذهنی در مقایسه با تمرین بدنی (030/0=P) و کنترل (001/0=P) افزایش معنی‌داری داشته است.
نتیجهگیری: نتایج این پژوهش پیشنهاد می‌کند که هشت هفته تمرینات ذهنی و بدنی از اثربخشی لازم برای بهبود حافظه کوتاهمدت و سرعت پردازش اطلاعات در مردان سالمند مبتلا به MCI برخوردار هستند؛ اما در این میان، تمرین ذهنی راه‌کار مؤثرتری است.

کلیدواژه‌ها

حافظه کوتاه مدت؛ سرعت پردازش اطلاعات؛ تمرین بدنی؛ تمرین ذهنی؛ اختلال خفیف شناختی؛ سالمند

مراجع