خوانش نگاره‌های دوزخ اثر جوانی دیپائولو با رویکرد بیش‌متنیت ژرار ژنت

نقش مایه

دوره 1، شماره 2، شهریور 1401، صفحه 63-70   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

نویسندگان

فاطمه طهماسبی¹؛ سمیه رمضان ماهی^{* 2}

¹کارشناس ارشد گرافیک، گروه هنر، دانشگاه هنر سوره ، تهران ، ایران

²استادیار گروه تصویرسازی، دانشگاه هنر سوره، تهران، ایران

چکیده

در تاریخ هنر و ادبیات جهان بعضی آثار وجود دارند که از شاهکارهای مسلم نبوغ بشری هستند و تنها مختص به یک  دوره یا سرزمین نیستند بلکه به همه اعصار و زمین تعلق دارند و با گذر زمان هر روز درخشان‌تر می­‌شوند. کمدی الهی اثر دانته آلیگیری، از جمله همین آثار است. یکی از هنرمندانی که سرودهای دانته را به تصویر کشید، جووانی دی ­پائولو نقاش‌ و تذهیب­‌کاری بود که  نقاشی‌های مذهبی او شدت عرفانی و سبک محافظه‌کارانه نقاشی تزئینی گوتیک را حفظ کرده است، او به سفارش کلیسا تصویرسازی کتاب کمدی الهی را انجام داد و این اثر شهرت وی را دو چندان کرد. مسئله اصلی در نوشتار حاضر چگونگی کاربست نظریه بیش­‌متنیت ژرار ژنت در خوانش تصویرسازی‌های جوانی دی­پائولو از دوزخ دانته می­‌باشد. برای پاسخ به این مسئله که یک متن تصویری چگونه با بیش‌­متنیت ژنتی خوانش می­‌شود، این مقاله به دنبال پاسخ به این پرسش است که تصویرسازی‌های دی پائولو چه بیش‌متن‌هایی را به متن سروده دانته افزوده است؟ در جهت پاسخ به این پرسش، تعداد هشت  نسخه از آثار تصویرسازی بخش دوزخ از دی­ پائولو  به­ عنوان پیکره مطالعاتی و بیش­‌متنیت به­ عنوان روش خوانش انتخاب شد. نتایج بررسی حاکی از این است که رابطه بیش­‌متنیت در عناصر اصلی داستان از نوع همان‌گونگی و در عناصر فرعی اغلب رابطه بیش‌­متنی از نوع گشتار تراگونگی مشاهده می­‌شود_. مقاله پیش ­رو به روش توصیفی - تحلیلی انجام شده و کلیه نتایج و داده­‌های آن با استفاده از منابع کتابخانه‌­ای و مقالات علمی گردآوری شده است.

کلیدواژه‌ها

بیش‌متنیت؛ ژرار ژنت؛ کمدی الهی؛ دانته آلیگیری؛ جووانی دی پائولو

مراجع