بررسی اثر نمک، ژیبرلین و آسکوربات بر جوانه زنی، رشد و اثر آنتی اکسیدانی دانه رست جو (Hordeum vulgare L.)

فیزیولوژی محیطی گیاهی

دوره 4، شماره 13، خرداد 1388، صفحه 20-28   

نوع مقاله: پژوهشی

نویسندگان

مریم نیاکان^{* 1}؛ وحیده رشیدزاده¹؛ عباسعلی نوری‌نیا²

¹دانشگاه آزاد اسلامی واحد گرگان

²مرکز تحقیقات کشاوزی و منابع طبیعی گرگان

چکیده

در استرس‌های مختلف از جمله استرس شوری، اکسیدان‌هایی نظیر انواع اکسیژن واکنشگر تولید می‌شود که به ساختار غشای در گیاه آسیب می‌رساند. در بین آنتی اکسیدان‌ها، آسکوربات دارای نقش حیاتی در سلول‌های زنده است و سبب از بین رفتن اکسیژن واکنشگر می‌شود. در بین هورمون‌ها نیز هورمون ژیبرلین دارای نقش‌های متعددی می‌باشد که بستگی به نوع ژیبرلین، غلظت و نوع گونه‌ گیاهی دارد. در این تحقیق دانه جو (رقم 4222) با غلظت‌های مختلف نمک کلرید سدیم (mM350 و 150)، آسکوربات mM1 و ژیبرلین (ppm 400 و 200) تیمار شدند و اثر آن بر روی درصد جوانه‌زنی، طول وزن تر، خشک، طول ریشه‌چه و فعالیت آنزیم‌های آنتی اکسیدانی نظیر کاتالاز، پلی فنل اکسیداز، آسکوربات پراکسیداز، پراکسیداز و میزان ترکیبات فنلی ارزیابی شد. نتایج حاصل نشان داد درصد جوانه‌زنی در حضور نمک کلرید سدیم، به خصوص در غلظت mM350 کاهش یافت ولیکن در حضور آسکوربات، ژیبرلین و نمک، درصد جوانه‌زنی و طول ریشه چه افزایش معنی‌داری حاصل کرد. در فقدان آسکوربات، ژیبرلین و در حضور نمک کلرید سدیم، میزان فعالیت کاتالاز، پراکسیداز کاهش و پلی‌فنل اکسیداز و آسکوربات پراکسیداز افزایش یافت. همچنین نمک کلرید سدیم موجب کاهش ترکیبات فنلی در دانه رست جو شد، اما با افزایش آسکوربات و ژیبرلین میزان آنها افزایش یافت.

کلیدواژه‌ها

آسکوربات؛ آنزیم‌های آنتی اکسیدان؛ ترکیبات فنلی جو؛ رشد؛ تنش شوری

مراجع