تاثیر پرایمینگ بر جوانه‌زنی و رشد گیاهچه کلزا در مقایسه با نانو سیلور تحت تنش شوری

فیزیولوژی محیطی گیاهی

دوره 4، شماره 16، اسفند 1388، صفحه 52-57   

نوع مقاله: پژوهشی

نویسندگان

معصومه صالحی^{* 1}؛ فاطمه تمسکنی²؛ مریم احسانی³؛ مریم عارفی⁴

¹محقق مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی گلستان

²دانشجوی دکتری فیزیولوژی گیاهی دانشگاه گلستان

³کارشناس ارشد فیزیولوژی گیاهی، دانشگاه پیام نور تهران

⁴دانشکده علوم، دانشگاه گلستان

چکیده

پرایمینگ بذر، تکنیکی است که به واسطه آن بذور پیش از قرارگرفتن در بستر خود و مواجهه با شرایط اکولوژیکی محیط، به لحاظ فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی آمادگی جوانه‌زنی را به دست می‌آورند و در واقع یک نوع تیمار قبل از کاشت بذر محسوب می‌شود. هدف این تحقیق مقایسه چند روش پرایمینگ بر جوانه‌زنی و رشد گیاهچه کلزا تحت تنش شوری در مقایسه با تیمار بذور با نانوسید می‌باشد. برای این منظور آزمایشی به صورت فاکتوریل بر مبنای طرح کاملا تصادفی در 4 سطح شوری (6، 12، 18 و 24 دسی زیمنس بر متر NaCl) و یک سطح کنترل (آب مقطر) استفاده شد و رفتار جوانه‌زنی بذور کلزا رقم RGS تیمار شده با نانوسیدها با غلظت‌های ppm 0، 20 و 40 و آسکوربات پرایمینگ با غلظت ppm 100، 200 و 400 و هیدرو پرایمینگ با آب مقطر با سه تکرار بررسی شد. تیمار بذور با نانوسید موجب بهبود رشد گیاهچه و استقرار بهتر بذور شد. اگر چه درصد و سرعت جوانه‌زنی بذور کاهش یافت. تیمارهای پرایمینگ بر درصد و سرعت جوانه‌زنی اثر مثبت داشته، ولی بر رشد گیاهچه تاثیری نداشت. تحت تنش شوری تیمار بذری که موجب افزایش رشد گیاهچه گردد از اهمیت بیشتری برخوردار است. با توجه به نتایج بهترین تیمار بذری در محیط شور و غیر شور تیمار ppm20 نانوسید می‌باشد، در واقع نانوسید در این غلظت موجب بهبود استقرار کلزا در اراضی شور می‌شود.

کلیدواژه‌ها

آسکوربات؛ پرایمینگ؛ شوری؛ کلزا؛ نانوسید

مراجع

صالحی، م. و ف. تمسکنی. (1387). تاثیر نانوسید در تیمار بذری بر جوانه‌زنی و رشد گیاهچه گندم تحت تنش شوری. اولین همایش بذر- گرگان.