بررسی اثر روشهای مصرف باکتری های محرک رشد (PGPRs) بر عملکرد و اجزای عملکرد گیاه دارویی سیاهدانه تحت شرایط تنش کم آبی در منطقه شهرری

پژوهش های به زراعی

دوره 12، شماره 1، فروردین 1399، صفحه 83-103   

نویسندگان

محمد امین اکبری¹؛ علیرضا پازکی^{* 2}

¹دانشآموخته کارشناسی ارشد، گروه زراعت، واحد یادگار امام خمینی )ره( شهرری، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

²دانشیار، گروه زراعت، واحد یادگار امام خمینی )ره( شهرری، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

چکیده

 به منظور بررسی اثر روشهای مصرف باکتریهای محرک رشد در شرایط تنش کمآبی بر عملکرد و اجزای عملکرد
گیاه دارویی سیاهدانه، آزمایشی بصورت کرت خردشده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار در مزرعه
تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد یادگار امام خمینی)ره( در منطقه شهرری در سال 1394انجام گردید. در این
آزمایش آبیاری بعنوان عامل اصلی در سه سطح ) 135 ،95 ،55میلیمتر تبخیر از تشتک تبخیر کلاس (Aو روش-
های مصرف باکتریهای محرک رشد بعنوان عامل فرعی در چهار سطح )عدم مصرف، بذر مال، آب آبیاری، بذر مال
+ آب آبیاری( در نظر گرفته شد. نتایج بدست آمده از این آزمایش نشان داد که تنش خشکی بر تمامی صفات مورد
بررسی در سطح یک درصد اثر معنیداری داشت، بهطوریکه بیشترین ارتفاع بوته ) 18/99سانتیمتر(، تعداد شاخه
فرعی در بوته ) 5/4عدد(، تعداد کپسول در بوته ) 6عدد(، تعداد دانه در کپسول ) 19/2عدد(، وزن هزار دانه )2/18
گرم(، عملکرد دانه ) 234/79کیلوگرم در هکتار(، عملکرد بیولوژیک ) 626/58کیلوگرم در هکتار( و شاخص برداشت
) 37/42درصد( در دور آبیاری 55میلیمتر تبخیر از سطح تشتک تبخیر حاصل شد. همچنین روشهای مصرف
باکتریهای محرک رشد بر ارتفاع بوته، تعداد شاخه فرعی در بوته، تعداد کپسول در بوته، عملکرد دانه، عملکرد
بیولوژیک، شاخص برداشت در سطح یک درصد معنیدار گردید. بیشترین مقدار تمامی صفات مذکور با کاربرد
باکتریهای محرک رشد بهصورت بذرمال + آب آبیاری بدست آمد. لذا میتوان چنین اظهار داشت که مصرف
باکتریهای محرک رشد میتواند تا حدودی اثرات مخرب تنش کمآبی در گیاه دارویی سیاهدانه را کنترل نماید.
همچنین بهترین تیمار قابل توصیه جهت مصرف باکتریهای محرک رشد در زمان تنش کمآبی، کاربرد روش مصرف
بصورت بذر مال + آب آبیاری میباشد 

کلیدواژه‌ها

تنش؛ گیاه دارویی؛ باکتری؛ عملکرد

مراجع